Η Μελίνα Μποτέλλη δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Εφοδιασμένη με όλες εκείνες τις σπάνιες αρετές του πραγματικά καλού ηθοποιού, αέρινη και συνάμα πλήρως και καταλυτικά συνειδητοποιημένη εντάσσεται στο πάνθεον της ελληνικής υποκριτικής τέχνης αφήνοντας το προσωπικό της στίγμα στα καλλιτεχνικά πράγματα του τόπου. Τη γνωρίσαμε μέσα από αξιόλογες συμμετοχές, και ρόλους που αγαπήθηκαν πολύ από το κοινό στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο, το θέατρο φυσικά.
Η Μελίνα Μποτέλλη, η εμβληματική «Ουρανία Σταματάκη» στην αγαπημένη σειρά του Στράτου Μαρκίδη και της Υβόνης Μεταξάκη «Της Αγάπης Μαχαιριά», η ευαίσθητη «Αρετή» στην εξαίρετη σειρά «Απών» της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, επιστρέφει στην Κρήτη.
Το ερχόμενο Σάββατο, 8 Οκτωβρίου, θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε από κοντά στην Αίθουσα Συναυλιών του Πολιτιστικού Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου, στον εκπληκτικό θεατρικό μονόλογο «Δυο γυμνά άσπρα χέρια».
Αν θέλετε να κερδίσετε διπλή πρόσκληση για τη θεατρική παράσταση του Σαββάτου επισκεφθείτε το instagram του Cretalive. Για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό ακολουθείστε τον σύνδεσμο:
https://www.instagram.com/p/CjUzaW8sFiU/
Η εξαίρετη Μελίνα Μποτέλλη δοκιμάζεται πολλαπλώς σε ένα τρίπτυχο ρόλων, της συγγραφής, της σκηνοθεσίας και της υποκριτικής αποδεικνύοντας απτά ότι ο καλός ηθοποιός είναι έτοιμος να αποδείξει την ικανότητά του στο πιο δύσκολο είδος της δραματουργίας.
Τα «Δυο γυμνά άσπρα χέρια» είναι μια παράσταση που συγκλονίζει το κοινό, ανεξαρτήτου ηλικίας, φύλου και μορφωτικού επιπέδου. «Γεννήθηκε» το 2018 και από τον Ιούνιο του έτους εκείνου, παρά τις αντίξοες συνθήκες που προκάλεσε η πανδημία ταξιδεύει από το ένα άκρο της Ελλάδα στο άλλο και θριαμβεύει. Το θεατρικό κείμενο, μια ωδή στη μητρότητα και την τέχνη της μουσικής μοιάζει σαν να γεννήθηκε τρεις φορές από την κυρία Μποτέλλη, εκφραστικά, σκηνοθετικά και ερμηνευτικά. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο έχει δεχθεί τόσες διθυραμβικές κριτικές, όχι μόνο από ειδήμονες και επαγγελματίες κριτικούς, αλλά κυρίως από το ίδιο το κοινό.
Εν ολίγοις, η Μελίνα Μποτέλλη με τη δουλειά της αυτή, κατορθώνει κάτι το σπάνιο στις μέρες μας, δηλαδή να καθηλώνει…
Η ίδια η καταξιωμένη ηθοποιός, με τη λακωνικότητα που τη χαρακτηρίζει μιλά στο Cretalive, λίγες ημέρες πριν από την παράσταση στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου.
Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη που παραχώρησε στο Cretalive η Μελίνα Μποτέλλη:
Τα «Δύο γυμνά άσπρα χέρια» έρχονται στο Ηράκλειο με εξαιρετικές κριτικές στις αποσκευές τους. Γνωρίζουμε ότι ο θεατρικός αυτός μονόλογος είναι ένας ύμνος στη μητρότητα και την τέχνη. Η ερώτηση γεννάται αυθόρμητα. Πόσα στοιχεία αυτοαναφορικότητας θα πρέπει να περιμένουμε στο υπέροχο αυτό έργο;
«Δεν έχει καμμιά σχέση στο έργο μου με την προσωπική μου ζωή. Είναι μια φανταστική ιστορία με φανταστικά πρόσωπα. Περιέχει όμως την πείρα μου από την επαφή μου με την τέχνη και τους καλλιτέχνες».
Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε σε ένα φιλότεχνο περιβάλλον, έχοντας μάλιστα λόγιες καταβολές. Ασχοληθήκατε από πολύ νωρίς με τον χορό και τη μουσική και βρήκατε υποστήριξη στις καλλιτεχνικές σας αναζητήσεις. Ποιο ήταν, όμως, εκείνο το ιδιαίτερο ερέθισμα ή η αφορμή για να σας κερδίσει τελικά η υποκριτική;
«Η διάθεσή μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήταν να ασχοληθώ με τις παραστατικές τέχνες δηλαδή το θέατρο και τον χορό. Ήταν τέτοιες οι συνθήκες της ζωή μου που με οδήγησαν στο θέατρο. Ίσως γιατί ο ηθοποιός μπορεί να προσφέρει στο κοινό του ακόμη και σε πολύ μεγάλη ηλικία, εφόσον έχει σωματική και πνευματική υγεία. Για παράδειγμα ο Αλέξης Μινωτής, η Αλέκα Παΐζη, ο Κώστας Καζάκος έφυγαν πατώντας στο ΄΄σανίδι΄΄ του θεάτρου».
Σας γνωρίσαμε μέσα από σπουδαίες τηλεοπτικές παραγωγές και αξιολογότατες ταινίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τους «Ψίθυρους Καρδιάς», της «Αγάπης τη μαχαιριά», την «Ανατομία ενός εγκλήματος», τα «Ψάθινα καπέλα», ή το «Καραβάν Σαράι». Καταφέρατε στην καλλιτεχνική σας διαδρομή να απαλλαγείτε από την «τυποποίηση» των ρόλων και να προσφέρετε ερμηνείες που μίλησαν απευθείας στην καρδιά του κοινού. Ήταν συνειδητή επιλογή η καλλιτεχνική αυτή πορεία;
«Βεβαίως και ήταν συνειδητή . Πάντα έκανα αυστηρές επιλογές ιδιαίτερα στο χώρο της τηλεόρασης, όπου ο ηθοποιός έχει επαφή με μεγάλο πλήθος κοινού. Ήθελα πάντα οι σειρές στις οποίες εμφανίζομαι να είναι όσο γίνεται καλύτερης ποιότητας και οι ρόλοι μου να έχουν ξεχωριστή δύναμη».
Μια που τα «Δύο γυμνά άσπρα χέρια» έχουν ως αφετηρία τη μητρότητα και άρα μια έκφανση της σύνθετης γυναικείας υπόστασης, πιστεύετε ότι στις μέρες μας η θέση της γυναίκας στην κοινωνία είναι δυσκολότερη σε σύγκριση με το παρελθόν;
«Πιστεύω πως η θέση της γυναίκας είναι καλύτερη σήμερα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες. Απλώς οι δυσκολίες αλλάζουν μορφή. Η βία που υπάρχει κατά των γυναικών σήμερα, πρέπει να εξαλειφθεί. Και η γυναίκα να αποκτήσει απόλυτη ισότητα με τον άνδρα».
Η τέχνη, ασφαλώς έχει παιδευτικό χαρακτήρα. Θα έπρεπε να δίνουμε περισσότερη έμφαση στην καλλιτεχνική κουλτούρα των παιδιών μας;
«Οπωσδήποτε. Βέβαια τα παιδιά μας ακολουθούν αυτό που κάνουν οι γονείς. Οφείλουμε ιδιαίτερα στη εφηβική ηλικία τους να τα επηρεάσουμε προς την κατεύθυνση της υψηλής τέχνης, περισσότερο απ’ ότι τα κατευθύνει το διαδίκτυο και η παρέα».
Λίγα λόγια για την παράσταση
Ο θεατρικός μονόλογος «Δυο λευκά άσπρα χέρια» θα παρασταθεί το Σάββατο 8 Οκτωβρίου στις 21:00, στην Αίθουσα Συναυλιών του Πολιτιστικού Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου.
Πρόκειται για ένα μονολογικό έργο που η Μελίνα Μποτέλλη έγραψε τον Ιούνιο 2018, γιορτάζοντας τότε τα 40 χρόνια της στο θέατρο και μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας ύμνος στην τέχνη της μουσικής και στη μητρότητα, που μας κατευθύνει στον κόσμο των καλλιτεχνών της κλασικής μουσικής και στο πανανθρώπινο θέμα γυναίκα-μητέρα. Πρώτη φορά το έργο είδε τα φώτα της σκηνής στην τιμητική βραδιά που διοργάνωσε ο Δήμος Δράμας και η Ένωση Κυριών Δράμας, τιμώντας την προσωπική επέτειο της δημιουργού.
Τα «Δύο γυμνά άσπρα χέρια» σήμερα είναι το απαύγασμα της πλούσιας 44χρονης πορεία της Μελίνας Μποτέλλη στο θέατρο, την τηλεόραση και το τραγούδι, καθώς και της εξειδίκευσής της σε μουσικο-θεατρικές παραστάσεις, που η ίδια συνέστησε εισάγοντας το προσωπικό της στυλ από το 1991 και εξής, και με τις οποίες περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα. Έτσι ο μονόλογός της μας ανοίγει έναν αθέατο κόσμο και την ανθρώπινη πλευρά των καλλιτεχνών της μουσικής.
Ο μονόλογος της Μελίνας Μποτέλλη είναι αφιερωμένος στους δασκάλους της όλων των τεχνών∙ κυρίως όμως στους ηθοποιούς-δασκάλους, θεμέλιο του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης, που έφεραν με τις ξεχωριστές φωνές τους στα σπίτια των Ελλήνων το μεγάλο διεθνές θεατρικό ρεπερτόριο, μέσω του ραδιοφώνου του ΕΙΡ και Ελληνικής Ραδιοφωνίας, πριν από την εισβολή της τηλεόρασης και της εικόνας. Ενός ραδιοφώνου που έκανε τη φαντασία των ακροατών να ταξιδεύει και να δημιουργεί εικόνες.
Κείμενο - Σκηνοθεσία - Φωτισμοί - Ερμηνεία: Μελίνα Μποτέλλη
Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση
Ποια είναι η Μελίνα Μποτέλλη
Η Μελίνα Μποτέλλη γεννήθηκε στα Εξάρχεια της Αθήνας . Ο πατέρας της Τριαντάφυλλος Μποτέλλης, Έλληνας της Ρουμανίας με καταγωγή από τη Μυτιλήνη, ήρθε στην Ελλάδα στις 29 Οκτωβρίου 1940 και πολέμησε στο Ελληνοαλβανικό Μέτωπο. Η μητέρα της Φοίβη Νικολαίδου, γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου και ήρθε στην Αθήνα με την οικογένειά της στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Και οι δύο ήταν φανατικοί φιλότεχνοι.
Ο Κύπριος παππούς της Μελής Νικολαίδης, ανταποκριτής Κυπριακών εφημερίδων στην Αθήνα, θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της Κυπριακής λογοτεχνίας, βραβευμένος δύο φορές από το Ελληνικό κράτος με πρώτο Κρατικό βραβείο λογοτεχνίας και βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν σύμβουλος πολιτισμού του Εθνάρχη της Κύπρου Μακαρίου. Ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και Πρόεδρος στις Μαραθώνιες πορείες Ειρήνης, που έγιναν μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Έτσι η Μελίνα Μποτέλλη από τα παιδικά της χρόνια μαζί με τον αδερφό της Εμμανουήλ ακολουθούσαν τους γονείς τους σε θεατρικές παραστάσεις, λογοτεχνικές βραδιές και εικαστικές εκθέσεις. Η Μελίνα είχε την πλήρη στήριξη της οικογένειάς της στην καλλιτεχνική της πορεία. Λόγω οικονομικών προβλημάτων, άρχισε να εργάζεται από τα πρώτα εφηβικά της χρόνια και επαγγελματικά από τα 14 της στο μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Έχασε πρόωρα τον πατέρα της και έτσι δεν μπόρεσε να φύγει για σπουδές στη Γαλλία, όπου λόγω του ταλέντου της ,της είχε δοθεί υποτροφία. Ούτε να αρχίσει την χορευτική της καριέρα στην Όπερα της Βόννης, όπου της είχε δοθεί θέση στο μπαλέτο, από τον τότε Διευθυντή Lothar Hofgen.
1974 Απολυτήριο Λυκείου Τοσιτσείου – Αρσακείου με άριστα
Εισαγωγή και εγγραφή στο ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Σπούδασε θέατρο στην ∆ραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου, με καθηγητές τους:
Μαίρη Αρώνη, Στέλιο Βόκοβιτς, Ελένη Χατζηαργύρη, Νίκο Τζόγια, Έλλη Νικολαΐδη, Στρατή Καρρά, Αλέξη Διαμαντόπουλο, Τάσο Λιγνάδη, Μαρία Χορς, Έλεν Τσουκαλά, Σπύρο Παγιατάκη, Στέφανο Βασιλειάδη.
Αριστούχος απόφοιτος (1978).
Εργάστηκε στο Εθνικό θέατρο, Θέατρο Τέχνης, Αμφιθέατρο, Σκηνή κ.α. σε σκηνοθεσία των αείμνηστων μεγάλων:
Κάρολου Κουν, Ζυλ Ντασέν, Γιώργου Λαζάνη, Μίμη Κουγιουμτζή, Σπύρου Ευαγγελάτου, Γιώργου Θεοδοσιάδη, ∆ιαγόρα Χρονόπουλου, Λευτέρη Βογιατζή , ∆ημήτρη Έξαρχου, Βασίλη Νικολαίδη.
Και των εξ ίσου σπουδαίων σκηνοθετών Κώστα Καζάκου, Λεωνίδα Τριβιζά, Γιώργου Μιχαλακόπουλου, Σταμάτη Φασουλή, Γιάννη Μαργαρίτη, Σωτήρη Χατζάκη και ξένων σκηνοθετών, όπως ο John Sharpe και η Jane Howell.
Έπαιξε δίπλα σε πρωταγωνιστές όλων των θεατρικών γενεών. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους, δραματικούς ή κωμικούς σε εντελώς διαφορετικά είδη θεάτρου, από αρχαία τραγωδία, έως μιούζικαλ, από κλασσικό θέατρο, όπως Σαίξπηρ και Ίψεν, μέχρι επιθεώρηση του Μπόστ.Έγινε ευρύτατα γνωστή στην Ελλάδα, με την επιτυχία των τηλεοπτικών σειρών, στις οποίες πρωταγωνίστησε. Όπως:
- «Απών» της Μιρέλλας Παπαοικονόμου-Γιώργου Κορδέλλα, (Αρετή Οικονόμου)
- «Ψίθυροι Καρδιάς» του Μανούσου Μανουσάκη, όπου ερμήνευσε τον ρόλο της τσιγγάνας Αφροδίτης, (μάνα της Ερατούς),
- «Ακροβατώντας» του Στράτου Μακρίδη σε σκηνοθεσία του ίδιου και του Μάριου Ρετσίλα.
- «Της αγάπης μαχαιριά» του Στράτου Μαρκίδη στο ρόλο της χαρακτηριστικής κρητικιάς μάνας (Ουρανία Σταματάκη).
- «Χωρίς Όρια» του Στράτου Μαρκίδη.
Σπούδασε κλασσικό και σύγχρονο χορό με καθηγητές τους: Λεωνίδα Ντεπιάν, Λεωνίδα Ερενίδη, Γιάννη Μέτση, Θάλεια Ανωμερίτου, Ολυμπία Γελοδάρη, Terry Sleigny, Τίμο Παππά, Ντιάνα Θεοδωρίδου, Ελίζα Πάλλη.
Επαγγελματίας χορεύτρια από τα 14 της χρόνια στο μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στο Κέντρο Κλασσικού Μπαλέτου του Λεό Ντε Πιαν και στο Πειραματικό Μπαλέτο του Γιάννη Μέτση.
∆ιπλωματούχος καθηγήτρια χορού (1975)
Δίδαξε σε σχολές Μπαλέτου και στην ∆ραματική Σχολή του θεάτρου Τέχνης (1980-1990), όπου και επιμελήθηκε χορογραφίες παραστάσεων, όπως «Ειρήνη» και «Οδυσσέα γύρισε σπίτι».
Έχει κάνει μαθήματα τραγουδιού με τους καθηγητές Κική Μορφονιού, Έλλη Νικολαϊδη, Φραγκίσκο Βουτσίνο και θεωρητικών στο Athenaeum.
Έχει πάρει μέρος σε συναυλίες, ρεσιτάλ τραγουδιού και σε δεκάδες ραδιοφωνικές εκπομπές.
Ήταν η πρώτη που δημιούργησε μουσικές – θεατρικές παραστάσεις (συγγραφή, επιλογή κειμένων και τραγουδιών) και ένα πολύ προσωπικό στυλ ερμηνείας:
- «Ή Γυναίκα και το Πιάνο», σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή, με τον μαέστρο ∆ιαμαντή ∆ιαμαντόπουλο στο πιάνο, που παρουσιάστηκε στο θέατρο Κολεγίου Αθηνών τον Οκτώβριο του 1991.
- «Στων Κεριών το Φως» με τον κιθαρίστα Μιχάλη Σουρβίνο (1999) που παίχτηκε στην αίθουσα συναυλιών «Atheaneum – Μαρία Κάλλας», στο θέατρο «Τζένη Καρέζη», σε ∆ήμους της Αττικής, σε 80 πόλεις της Ελλάδας, και σε πόλεις της Κύπρου με πάνω από 200 παραστάσεις και ξαναπαρουσιάζεται από το 2015
- «Ο Άνθρωπος μου» από το 2001 με τον κιθαρίστα Μιχάλη Σουρβίνο, τον πιανίστα και τενόρο Γιάννη Φίνα, τον βαρύτονο Κωστή Ρασιδάκι, που παρουσιάστηκε στην Ελλάδα και την Κύπρο με μεγάλη επιτυχία.
∆ιαμόρφωση της ίδιας παράστασης είναι:
- «Η Κυρία και οι Πιανίστες» με τους δίδυμους πιανίστες Γιάννη & Τάκη Φίνα.
- «Πάμε μια Βόλτα στο Φεγγάρι»,αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκι, με τον πιανίστα Γιάννη Φίνα από το 2005 και την πιανίστα Γιάννα Λύκοβα από το 2010 σε δεκάδες παραστάσεις.
- «Στίχοι και μουσικές εξαίσιες», αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καβάφη με τον Γιάννη Φίνα στο πιάνο, από το 2006
- «Ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός», αφιέρωμα στο Σταύρο Ξαρχάκο με τους Γρηγόρη & Πέτρο Παπαεμμανουήλ, τη Γιάννα Λύκοβα στο πιάνο και τον Άγγελο Φιλίππου στο τσέλο.
Από το 2010.
- «Φωνή Ελληνίδας», αφιέρωμα στη Σοφία Βέμπο με την πιανίστα Γιάννα Λύκοβα, από το 2013 .
Σ’ αυτές τις παραστάσεις είχε και την πλήρη σκηνοθετική και φωτιστική επιμέλεια.
- «Δυο Γυμνά Άσπρα Χέρια» θεατρικός μονόλογος σε συγγραφή,σκηνοθεσία, φωτισμούς της Μελίνας Μποτέλλη . 2018-....σε όλη την Ελλάδα
Έχει συνεργαστεί με τους συνθέτες μας, Μίκη Θεοδωράκη, Βαγγέλη Παπαθανασίου, Ελένη Καραϊνδρου, Θάνο Μικρούτσικο, Νότη Μαυρουδή, Ηλία Ανδριόπουλο, Γιώργο Χατζηνάσιο, Χρήστο Λεοντή, Βασίλη Τενίδη, Χρήστο Νικολόπουλο, Μάριο Τόκα, Νίκο Κυπουργό, Σταμάτη Κραουνάκη, Χριστόδουλο Χάλαρη.
Με τους μαέστρους ∆ιαμαντή ∆ιαμαντόπουλο, Άλκη Μπαλτά, Συμεών Κόγκαν, Γιώργο Παγιάτη, με το Quintetto TANGARTO και με συνθέτες της νεότερης γενιάς.
Επίσης συνεργάζεται με βυζαντινές χορωδίες της Μακεδονίας και τη νεανική χορωδία της Ι.Μ. Καλαμαριάς σε αφιέρωμα στον Σταύρο Κουγιουμτζή και στην Σοφία Βέμπο.
Βραβεύθηκε απο τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, Κύριο Ιουστίνο, με τον ''Χρυσό Σταυρό του Αγίου Ευγενίου του Τραπεζουντίου'' για την προσφορά της.
Διακρίνεται σαν αναγνώστρια ευαγγελικών, θεολογικών κειμένων, ποίησης και πεζογραφίας.
Κυκλοφορούν δύο προσωπικά της CD «Η αγάπη κάστρα καταλεί» από την Sony, και «Στων Κεριών το Φως» από την Music Box International, αλλά έχει και συμμετοχές, όπως στους δις πλατινένιους «Ψίθυρους Καρδιάς» της Warner.
Συμμετείχε σε δύο CD για την ενίσχυση του «Σπιτιού του Ηθοποιού». Είναι η βασική αφηγήτρια στο παιδικό CD «Ίκαρος Ποντίκαρος» της Εύας Ιεροπούλου.
Ηταν μέλος του ∆ιοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Οργανισμού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους ∆ράμας.
Είναι παντρεμένη με τον καθηγητή θετικών επιστημών Μαργαρίτη Τζίμα και έχουν τρία παιδιά.
Κεντρική φωτογραφία από Sissy B.
Διαβάστε επίσης:
Η Μελίνα Μποτέλλη στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο
