Του Γεώργιου Τσικνάκη*
Οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ αποτελούν παρελθόν. Ο μεγάλος νικητής ο Νίκος Ανδρουλάκης πρέπει να πάρει αποφάσεις για επιλογές προσώπων και ιδιαίτερα πολιτικών.
Θα εκθέσω στα πλαίσια του ενδιαφέροντος μου για αναδιάταξη και ανανέωση των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και την προσέλκυση και «επαναπατρισμό» παλαιών φίλων και νέων ψηφοφόρων του και ιδιαίτερα νέων σε ηλικία πολιτών που θα αυξήσουν και πυκνώσουν τις τάξεις του, τις παρακάτω απλές σκέψεις μου.
Στην είσοδο της Χαριλάου Τρικούπη υπάρχει η φωτογραφία της Φώφης Γεννηματά συνοδευόμενη από το τετράπτυχο: «ενότητα, πολιτική αυτονομία, προοδευτική ταυτότητα, πρωταγωνιστικός ρόλος». Την Φώφη πολλοί υποτίμησαν ή και υπονόμευσαν όσο ζούσε. Μετά θάνατο η πλειοψηφία αν όχι όλοι, ακόμη και αυτοί που την υπονόμευαν άμεσα ή έμμεσα, την επικαλούνται και την εκθειάζουν, ιδιαίτερα γιατί υπηρέτησε και σφυρηλάτησε την ενότητα και την πολιτική αυτονομία της παράταξης. Αυτήν την ενότητα και την πολιτική αυτονομία του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ καλείται και οφείλει ο νέος Πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης να συνεχίσει, να ενδυναμώσει και να κατοχυρώσει.
Τον στόχο αυτό μπορεί να πετύχει ακολουθώντας και υπηρετώντας το παραπάνω τετράπτυχο με συνέπεια και ουσία. Ας μου επιτραπεί μια ανάλυση του με απλές σκέψης επίτευξης των στόχων του.
Ενότητα. Η επίτευξη – διατήρηση της ενότητας που είχε επιτύχει η αείμνηστη Φώφη προϋποθέτει: α) Σεβασμό στους συνυποψηφίους του στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές. β) Πραγματική αξιοποίηση όλων των στελεχών, ιδιαίτερα των νέων χωρίς αποκλεισμούς. γ) Να μη δώσει σημαντικούς ρόλους σε στελέχη που η ίδια η κοινωνία έχει «αποστρατεύσει» σηματοδοτώντας την ανανέωση. δ) Να περιορίσει τον ρόλο των ομάδων και του μηχανισμού που ήταν το ισχυρό του στοιχείο και πλεονέκτημα για τις εσωκομματικές εκλογές. Άκουσα να λένε κάποιοι ότι καλό θα είναι να τους «απολύσει». Εγώ δεν θα έλεγα να τους απολύσει, αλλά να αξιοποιήσει από αυτούς, όσους δεν έχουν επάγγελμα την πολιτική στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση και στην κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά έχουν κολλήσει ένσημα στην κοινωνία, στην αγορά και στην οικονομία. Αν δεν περιορίσει τις ομάδες και το μηχανισμό τους, τότε αυτό που ήταν το ισχυρό του πλεονέκτημα στις εσωκομματικές εκλογές θα γίνει η αχίλλειος πτέρνα του μετεκλογικά.
Πολιτική αυτονομία. Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ πορεύτηκε τα τελευταία χρόνια με πολιτική πορεία διακριτή, ανεξάρτητη κα αυτόνομη. Το ίδιο πρέπει να κάνει και στο μέλλον. Να διατυπώσει σαφή και ξεκάθαρο προοδευτικό πολιτικό λόγο, διαφορετικό και διακριτό τόσο από τη συντηρητική νεοφιλελεύθερη Ν.Δ. όσο και από τον συντηρητικό λαϊκιστικό συνοθύλευμα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ιδανική εξέλιξη για την διαμόρφωση διακριτής, ανεξάρτητης, προοδευτικής και αυτόνομης πολιτικής, σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής όπως λέει ο νέος Πρόεδρος, θα είναι η διαμόρφωση τέτοιου εκλογικού αποτελέσματος που για να σχηματισθεί κυβέρνηση θα αναγκάσει ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να συνεργαστούν και να σχηματίσουν μαζί κυβέρνηση. Η προοπτική αυτή θεωρώ ότι δεν αποκλείεται και θα ήταν η ευνοϊκότερη για το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.
Προοδευτική ταυτότητα. Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ πρέπει να γίνει ο πολιτικός φορέας που θα εκφράζει και θα εγγυάται με συνέπεια τις αρχές της ισότητας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως έκανε στη διαδρομή του από τη μεταπολίτευση και μετά, ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1980. Έτσι θα γίνει διακριτή η διαφορετική, τόσο από τη Ν.Δ. όσο και από το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πολιτική ταυτότητα του. Τότε θα γίνει ξανά, όχι βέβαια αυτόματα αλλά προοδευτικά, ελκυστικό για τους σκεπτόμενους και προοδευτικούς πολίτες. Για να το πετύχει αυτό χρειάζεται χρόνος, ώστε να πεισθούν οι πολίτες για τη διαφορετικότητα, την προοδευτικότητα, την αγωνιστικότητα, την αξιοπιστία και τη συνέπεια λόγων και έργων.
Πρωταγωνιστικός ρόλος. Τα χρόνια που έρχονται θα φέρουν πολλές προκλήσεις. Η αντιμετώπιση τους δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Για να πρωταγωνιστήσει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στην ανάδειξη και αντιμετώπιση των προκλήσεων αυτών θα πρέπει να έχει το ανάλογο πολιτικό βάρος, το οποίο θα αποκτήσει μόνο με σημαντική αύξηση της πολιτικής επιρροής και των εκλογικών ποσοστών του. Ο νέος αρχηγός έχει την ευκαιρία και την ευθύνη γι΄ αυτό. Θεωρώ ότι μπορεί. Είναι νέος, άφθαρτος, δίνει ελπίδα. Είναι στο χέρι του να αξιοποιήσει τη θετική και ευνοϊκή πολιτική συγκυρία φθοράς της κυβέρνησης, αλλά και μείωσης της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ λόγω λαϊκίστικων πολιτικών και συμπεριφορών που μετά την εμπειρία της διακυβέρνησης 2015 – 2019 απωθούν. Χρειάζεται προσοχή στα πρόσωπα και τις πολιτικές.
Ορισμός θητειών. Τέλος θα σταθώ σε μια πρόταση μου που θα εξασφαλίσει τη διαρκή θεσμική ανανέωση του στελεχιακού δυναμικού του κινήματος. Το επόμενο συνέδριο να λάβει απόφαση για τον ορισμό περιορισμού στις θητείες όλων των αιρετών, στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση και στο κοινοβούλιο. Τρεις θητείες και το πολύ δώδεκα χρόνια κρίνονται αρκετά και λογικά για να προσφέρει ο καθένας ότι έχει σύμφωνα με τις γνώσεις και τις δυνατότητες του. Ασφαλώς και δεν πρόκειται για εύκολη απόφαση, γιατί αυτοί που πρέπει να τη λάβουν θα περιορίσουν αυτόματα και αυτονόητα την επανεκλογή τους πέραν από κάποια χρόνια – θητείες. Δεν είναι πρόταση και απόφαση μόνο με πλεονεκτήματα. Ασφαλώς έχει και μειονεκτήματα, όπως η «αποστράτευση» έμπειρων στελεχών, ιδιαίτερα κοινοβουλευτικών. Αυτά τα στελέχη σε περίπτωση διακυβέρνησης θα μπορούν να αξιοποιούνται ως μέλη του υπουργικού συμβουλίου ή στις διοικήσεις δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων. Σε κάθε περίπτωση η αντικειμενική συνεκτίμηση πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θα προσφέρει στην ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και στην αφύπνιση του ενδιαφέροντος των νέων για την πολιτική, την οποία τώρα αποστρέφονται ως απαξιωμένη εταίρα, λόγω αναξιοπιστίας, εξυπηρέτησης συγκεκριμένων, λίγων εννοείται, οικονομικών και πελατειακών συμφερόντων και γιατί δεν βλέπουν να έχουν ευκαιρίες και δυνατότητες εκλογής απέναντι στους επαγγελματίες της πολιτικής.
*Δικηγόρος
