Του Γιώργου Ζερβάκη*
Στην ευρωπαϊκή κάλπη της 26ης Μαΐου, η διάσταση του σχεδίου της ευρωπαϊκής ενοποίησης δεν αποτυπώθηκε ως οφείλονταν και απαιτούνταν από τις συνθήκες. Και αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η ευρωπαϊκή εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη των προσώπων που θα κληθούν να μας εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συνθλιβόταν από τον περιοριστικό χαρακτήρα μιας στενής εσωτερικής αντιπαράθεσης. Προγραμματικός λόγος ως προς τι πρεσβεύουν οι δημοκρατικές φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις της χώρας με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν υπήρξε, στους Πολίτες δεν αναπτύχθηκαν και δεν αποτυπώθηκαν τα διακυβεύματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Στην ΕΕ όμως είχε ανοίξει μια ευρύτατη συζήτηση για το παρόν και το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αυτή η φιλόδοξη ατζέντα έμεινε στις περισσότερες των περιπτώσεων μακριά από τις στοχεύσεις της εγχώριας πολιτικής αντιπαράθεσης. Αντίστοιχα η κρισιμότητα των αποφάσεων που πρέπει να ληφθούν και μέσα στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την περίοδο 2019-2024, με τα χαρακτηριστικά που αυτές έχουν, δεν είχε αντανάκλαση στον δημόσιο διάλογο, ο οποίος έτσι όπως εξελίχθηκε δεν βοήθησε την Κοινωνία να κατανοήσει τον συμβολισμό των ευρωπαϊκών εκλογών.
Ο χαρακτήρας των ευρωπαϊκών εκλογών αλλοιώθηκε από μια συγκρουσιακή μάχη εφήμερου πολιτικού εντυπωσιασμού, καθοδηγούμενο κυρίως από το κυβερνητικό αφήγημα, με περιπτώσεις όπου κατέληξε να είναι βαθύτατα ανεδαφική και χάνοντας επανειλημμένα κάθε ίχνος ευπρέπειας και πολιτικού πολιτισμού. Αντί να συζητάμε για την ιστορική αναφορά της ενοποιητικής διαδικασίας, από το αδιέξοδο πλαίσιο του κυβερνητικού συνασπισμού έως τις αστήρικτες καταγγελίες περί νόθευσης των εκλογών που ευτυχώς αποδόμησε γρήγορα ο σημερινός πρωθυπουργός, οι αντιλήψεις που κυριάρχησαν δεν είχαν καμία σχέση με τις ανάγκες της εθνικής προσπάθειας για ανάπτυξη, δημιουργική και μεταρρυθμιστική πολιτική μέσα στην Ευρώπη.
Τώρα η χώρα, μετά και την εθνική εκλογική αναμέτρηση της 7ης Ιουλίου και την πολιτική αλλαγή που συντελέστηκε, πρέπει να διαμορφώσει τις δικές της κατευθύνσεις. Και σε αυτές, πολιτικό σύστημα και Κοινωνία, έχουν να αποδώσουν χαρακτηριστικά απαραίτητα για μια εξελικτική επαναφορά σε ένα πλαίσιο λειτουργικής κανονικότητας.
* Ο κ. Γιώργος Α. Ζερβάκης, είναι εκπρόσωπος των Ευρωπαίων Φεντεραλιστών Κρήτης.
