Του Δημήτρη Δερμιτζάκη*
Είναι πλέον γνωστή η αδιαφορία της κυβέρνησης και δη της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας απέναντι στους χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, τόσο στην Α/θμια όσο και στη Βθμια, οι οποίοι μετά από χρόνια εργασίας στην εκπαίδευση αναγκάζονται βίαια, για ένα παράβολο τριών ευρώ, να αλλάζουν δουλειά! Kατά συνέπεια να αλλάζουν ζωή… Η ελληνική πολιτεία «χρησιμοποιούσε» εκείνους κάθε χρόνο για να λειτουργήσει το ελληνικό δημόσιο σχολείο, γυρνώντας όλη την Ελλάδα με μισθούς πείνας, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα γίνουν μόνιμοι.
ΟΧΙ μόνο δεν έγιναν μόνιμοι, αλλά τώρα βρίσκονται εκτός των πινάκων επιλογής, γιατί η τράπεζα επέλεξε με ένα άθλιο λογισμικό σύστημα να μπερδέψει μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων -10.000 στον αριθμό- και να τους πετάξει εκτός συστήματος. Το ανάλγητο υπουργείο παιδείας αδυνατεί να βρει λύση και δείχνει με το δάκτυλο το συμβούλιο του ΑΣΕΠ ως υπαίτιο, αντί να δώσει πολιτική λύση και να εξαναγκάσει την εθνική τράπεζα να αναγνωρίσει το παράβολο των τριών ευρώ μέσα στο σύστημά της. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει χθες. Τώρα παλεύουν με παλινωδίες, τύπου επερωτήσεις στη βουλή, να αναδείξουν το πρόβλημα χωρίς αποτέλεσμα, καθώς το υπουργείο παιδείας απαξιεί ακόμα και να απαντήσει επ’ αυτού.
Απ’ όπου και να πιάσεις βέβαια την πολιτική του υπουργείου παιδείας, διαπιστώνεις την προχειρότητα που αντιμετωπίζει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Πριν λίγους μήνες ψήφισε την αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τάξη! Σε μια δύσκολη -σε υγειονομικό επίπεδο- συγκυρία για τον κόσμο, ενώ οφείλει να μειώνει τους μαθητές στα τμήματα αντιθέτως τους αυξάνει. Πιο ανήθικη και συντηρητική πολιτική απέναντι σε μια έξαρση παγκόσμιας πανδημίας δεν θα μπορούσε να υπάρξει, την ώρα που η γειτονική μας χώρα Ιταλία προσλαμβάνει περισσότερο εκπαιδευτικό προσωπικό από κάθε άλλη χρονιά για να αποφύγει τον συνωστισμό στις σχολικές αίθουσες. Πολλές φορές αυτή η σκληρά συντηρητική πολιτική του υπουργείου και της κυβέρνησης γενικότερα μας δίνει την εντύπωση ότι η ηγεσία της απαρτίζεται από ανθρώπους «αμόρφωτους» και άσχετους με την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα.
Η πολιτική του «παραβόλου» λοιπόν εν μέσω πανδημίας , επιβάλλει τον περασμένο Μάιο με 50 κρούσματα 12 και 15 μαθητές στην τάξη και τώρα με 260 κρούσματα και αυξητικές τάσεις θα «στριμώξουν» στις ήδη άθλιες κτιριακές δομές των ελληνικών σχολείων τους μαθητές σε 25 τουλάχιστον ανά τμήμα. Μάλλον μας προορίζουν, «δασκάλους» και μαθητές, για πειραματόζωα τύπου ανοσίας της αγέλης. Είναι πιθανόν να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που ανοίγει τα σχολεία της με περισσότερους μαθητές απ’ ότι άλλες χρονιές!!!
Λύσεις, όμως, υπάρχουν και τις έχουμε υπερτονίσει πολλάκις. Ή προσλαμβάνουν αρκετά περισσότερους εκπαιδευτικούς για το μοίρασμα τουλάχιστον των πληθωρικών τμημάτων ή διδάσκουμε εκ περιτροπής τουλάχιστον για αρχή μέχρι νεωτέρας για την πορεία της πανδημίας. Δεν ξέρω αν η ηγεσία του υπουργείου μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι όλη μέρα με την ίδια μάσκα οι μαθητές δεν θα μπορέσουν να προστατευτούν ή ότι οι μικρότερες ηλικίες δημοτικού και νηπιαγωγείου δεν θα αντέχουν την μάσκα για αρκετή ώρα μέσα στην τάξη.
Επίσης, δεν γνωρίζουμε αν στα υπουργεία παιδείας και υγείας έχουν λάβει σοβαρά το αίτημα της κοινωνίας, μέσα στην ήδη υπάρχουσα οικονομική κρίση, για δωρεάν μάσκες στους μαθητές και προσωπικό του σχολείου. Αυτό σημαίνει κοινωνικό κράτος. Μέχρι τώρα η κα Κεραμέως δηλώνει προκλητικά ότι τα έξοδα θα βαρύνουν τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς όπως άλλωστε δήλωσε και στη συνάντηση πριν από μερικές ώρες στη ΔΟΕ !! Θα μπορέσουν να μειώσουν τα κονδύλια που «ταΐζουν» τα κεντρικά κανάλια για να μην αναφέρουν όλα τα παραπάνω και να τα μοιράσουν για δωρεάν υγειονομικό υλικό στα σχολεία;;;; Έχουν όλα αυτά προβλεφθεί;; Γιατί, δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει την κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας σε τακτικές παραλογισμού που τους ενδιαφέρει μόνο το βόλεμα «των δικών της παιδιών» σε θέσεις ηγεσίας.
Έχουν, επίσης, εκεί στο υπουργείο παιδείας το θράσος να αφαιρούν τον λόγο των αιρετών από τα συμβούλια επιλογής των διευθυντών, έτσι απροκάλυπτα και αντιδημοκρατικά! Άλλωστε, όταν μιλάνε στην κυβέρνηση για δημοκρατία μάλλον εννοούν μόνο Νέα Δημοκρατία, όχι κάτι παραπάνω…
Απαιτούμε από το υπουργείο απαντήσεις άμεσα σε όλα τα παραπάνω. Η εκπαιδευτική κοινότητα με τα συλλογικά της όργανα δεν θα αφήσει ούτε μια μέρα ασχολίαστα και χωρίς να αναδεικνύει τα ιδιαίτερα προβλήματα της παιδείας και τη λογική του «παραβόλου» της απόλυτης ντροπής, που καταλήγει στην πολιτική του νεοφιλελεύθερου, συντηρητικού παραλογισμού!
Δώστε λύσεις τώρα γιατί μην ξεχνάτε ότι εμείς οι εκπαιδευτικοί θα «κολυμπήσουμε στα βαθιά» για να βγάλουμε από τη δύσκολη συγκυρία το σχολείο και τους μαθητές. Προστατέψτε και δικαιώστε τον εκπαιδευτικό που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του ελληνικού δημόσιου σχολείου!!!
*Ο Δημήτρης Δερμιτζάκης είναι αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης και Δάσκαλος στο 40ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου
