του Δημήτρη Καρατζάνη
Ομολογώ ότι τρέφω μεγάλη εκτίμηση ,όπως και οι... περισσότεροι Έλληνες υποθέτω ,στους πολιτικούς μας αρχηγούς. Μια εκτίμηση που κάποιες φορές αγγίζει τα όρια του...θαυμασμού. Πάρτε για παράδειγμα τον κ. Λεβέντη, που είχα την ευκαιρία να τον παρακολουθήσω πρόσφατα, σε πρωινή πολιτική εκπομπή μεγάλης ακροαματικότητας, μιας και είναι η μόνη που μας έχει απομείνει στην πρωινή ζώνη της TV.
Ο συγκεκριμένος λοιπόν αρχηγός, χωρίς ''κρυστάλλινη'' σφαίρα, χωρίς να ''διαβάζει'' φλυτζάνι του καφέ και χωρίς τράπουλα Ταρώ, κατάφερε να διαβλέψει και να μας πει- με βεβαιότητα-τις πολιτικές εξελίξεις που έρχονται το αμέσως επόμενο διάστημα
Μας βεβαίωσε λοιπόν ο αρχηγός της Ε.Κ ότι οδεύουμε κατ ευθεία προς εκλογές ,τις οποίες μάλιστα προσδιόρισε και μέχρι τις 20 του Οκτώβρη. Δε σταμάτησε όμως την πρόβλεψη του εκεί ,αλλά την προχώρησε και πάρα πέρα, στο μετεκλογικό πεδίο. Με την ίδια βεβαιότητα ,είπε, οτι τις εκλογές θα τις κερδίσει ο Μητσοτάκης -ιδιαίτερα δύσκολη πρόβλεψη ασφαλώς- και θα κάνει κυβέρνηση, με κείνους που αρνήθηκαν στη βουλη, να δώσουν ψήφο στην απλή αναλογική.
Επειδή όμως -συνέχισε την πρόβλεψη -δε θα μπορέσουν αυτοί να λύσουν κανένα από τα σοβαρά προβλήματα της χώρας, θα αναγκαστούν να πάνε ξανά σε εκλογές την άνοιξη του 17 με το νέο νόμο που ψηφίστηκε .Τότε, και με δεδομένο ότι το δικό του ποσοστό θα έχει ανέβει στο 10-12% , θα συμμετάσχει κι εκείνος στην κυβέρνηση -ίσως και με 30 βουλευτές- και βέβαια ,με τους γνωστούς εννιά όρους του, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια, για να βγει η χώρα από την κρίση...
Δεν είναι όμως μόνο οι εκλογικές προβλέψεις και οι συνεργασίες για τις οποίες μίλησε ο κ. Λεβέντης,που προκάλεσαν τις τελευταίες μέρες την προσοχή και -γιατί όχι- εν μέρει και τον θαυμασμό μας . Εκτιμήσαμε επιπροσθέτως, τη σοβαρότητα και την αξιοπρέπεια με την οποία αντιμετώπισε τη φανερή ''μπαμπεσιά'' Καμμένου. Να μην τον πάρει δηλαδή στην τορπιλάκατο από την οποία ρίχτηκαν στη θάλασσα τα στεφάνια για την επέτειο του τορπιλισμού της ''Ελλης''. Βλέπεις ο υπουργός Αμυνας αναχώρησε πριν από την καθορισμένη ώρα, με αποτέλεσμα ο κ. Λεβέντης με το στεφάνι του, να μείνει στην προκυμαία ''αμανάτι''
Αυτή όμως την μικρόψυχη ενέργεια Καμμένου, ο αρχηγός της ΕΚ την αντιμετώπισε με μεγαλοψυχία και πνεύμα καταλλαγής, γιατί αυτό επέβαλε η μέρα της μεγάλης γιορτής του Χριστιανισμού, όπως είπε.
Πέρα όμως από τον κ. Λεβέντη λόγοι αμεροληψίας ,μας υποχρεώνουν να αναφερθούμε και στο άλλο επίσημο πρόσωπο, που αυτές τις μέρες απασχόλησε την επικαιρότητα, τον κ. Καμμένο. Παρά την αχαρακτήριστη λοιπόν συμπεριφορά του προς τον αρχηγό της ΕΚ,οφείλουμε να αναφέρουμε και κάποιες δικές του θετικές στιγμές . Και μια ΄τέτοια ,,εκτός από εκείνη της πόντισης του στεφανιού προς τιμήν των νεκρών της ''Ελλης'',ήταν η εκφώνηση του Συμβόλου της Πίστεως στο ναό της Μεγαλόχαρης ,τιμή που του επιδαψίλευσαν οι ιερουργούντες ιεράρχες.
Μας ξένισε βέβαια το γεγονός ότι ο κ. υπουργός ,θρησκευόμενο άτομο και με στενές, διαχρονικά, σχέσεις με την εκκλησία , δεν γνώριζε ''απ έξω'', το βασικό αυτό κείμενο της χριστιανοσύνης ,Πρέπει να αναγνωρίσουμε όμως, πως κάλυψε πανέξυπνα το όποιο ''κενό'' της μνήμης του, με... λοξές ματιες στο γραπτό κείμενο που βρισκόταν ανοιγμένο μπροστα του.
Μικρό το κακό θα πέίτε, γιατί, σε όλα τα άλλα ,άρθρωση ,τόνος φωνής .ένταση, ύφος, κλπ ο υπουργός υπήρξε... ανυπέρβλητος ,στην κυριολεξία.
Σε ότι αφορά τώρα το μήνυμα που ανάρτησε στο διαδίκτυο ,λόγω της ημέρας, παρατηρήσαμε ορισμένα λαθάκια, που τα αναφέρομε, απλώς, γιατι τα θεωρούμε ασυμβίβαστα με το status ενός Καμμένου.
Το πρώτο είναι , πως το επίθετο της Θεοτόκου είναι ''υπέρμαχος''και όχι ''υπερμάχος'', όπως έγραψε δυο φορές.και ακόμα όταν αναφερόμαστε στο ''Εθνος'', δε γράφομε στη συνέχεια να ''την καθυποτάξουν'' αλλά να ''το καθυποτάξουν''..
Βεβαια αυτά τα ''γραμματικά ''και ''συντακτικά'' λαθάκια δεν πρεπει να μετράνε ούτε κατά κεραία, σε ένα υπουργό, που δείνει, μέρα νύχτα, τη ψυχή του στην άμυνα της πατρίδας. Έναν υπουργό που δεν προλαβαίνει να ανεβοκατεβαίνει στα ελικόπτερα ,για να μπορεί να ανταποκρίνεται στις υψηλές απαιτήσεις της θέσης του .
Συμπεριλαμβάνεται σις υποχρεώσεις αυτές και ο καφές στα Τζουμέρκα με τον πρωθυπουργό; θα ρωτήσετε.
Καλά, ας μη γινόματε τόσο μεμψίμοιροι. Δε δικαιούται κι ένα ...μικρό διάλλειμα κοτζάμ υπουργός;
