Του Δημήτρη Καρατζάνη
Καθυστερημένος αρκετά και φανερά αναστατωμένος κατέφθασε στο ραντεβού μας για τον πρωινό καφέ χθές, ο φίλος και παλιός συνάδελφος με τον οποίο μια -δυο φορές τη βδομάδα συναντιόμαστε σε περιφερειακή καφετέρια ,για να τα πούμε και να περάσομε από...ψιλό κόσκινο, τα σπουδαιότερα γεγονότα-πολιτικά κυρίως- της τρέχουσας επικαιρότητας.Καθυστερημένος και νευρικός, διπλό το ...αμάρτημα σου, του έκανα την...παρατήρηση πριν καν ανοίξει το στόμα του .
Πρέπει λοιπόν και η δικαιολογία που θα επικαλεστείς ,όχι μόνο να είναι διπλή ,αλλά και αρκούντως πειστική, για να μην υπάρξουν ...συνέπειες.
Δε γέλασε .Πράμα όχι συνηθισμένο για κείνον που το χιούμορ και η έξυπνη ''ατάκα" αποτελούν τα κύρια στοιχεία του χαρακτήρα του.
Άστα στο διάολο, είπε μέσα απ τα δόντια του. Ακόμα δε μπορώ να συνέλθω .Καταλαβαίνεις , λίγο έλειψε να βάλω τον άνθρωπο κάτω από τις ρόδες μου , να τονε κάμω λιώμα ...
Ποιον ,που, ρώτησα ,ενώ παρατηρούσα το χέρι του που έτρεμε καθώς έφερνε στο στόμα του το ποτήρι με το νερό που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι
Έλα, ηρέμησε,προσπάθησα να τον καθησυχάσω ,συνειδητοποιώντας ότι κάτι πολύ σοβαρό του είχε συμβεί που τον είχε αναστατώσει.Πιες το νερό σου ,τον προέτρεψα ,σου παραγγέλνω και το ''σκέτο ''σου και μετά ,μου λες με την ησυχία σου, τι σου συνέβη.Δε φαντάζομαι πάντως, αιτία της ανησυχίας σου να είναι η... αδιαθεσία του νέου αρχηγού ΓΕΣ ;
Ούτε και τώρα γέλασε .Απ όσο θυμάμαι, είπε ''στιφά'',κάποτε, με παρόμοια ...αδιαθεσία δε γινόσουν ''ανώτατος''με τίποτα .Τώρα γίνεσαι ακόμα και Αρχηγός.
Τα πάντα γίνεσαι, αρκεί να σαι Συριζαίος, ή μάλλον ,όπως ...κατήγγειλε ο - μέχρι χθες ''Αρχων''του στρατεύματος - Πάνος,αρκεί.ν ''ανήκεις στη γιάφκα του Σύριζα'',τον προκάλεσα.Πες μου όμως ,τώρα που έφθασε κι ο καφές σου ,γιατί είσαι έτσι , σαν... ''κλαμένη Αποκριά'' ,που λεγε κι ο παππούς μου.
Κατέβαινα τη Χρυσοστόμου με τ αυτοκίνητο ,άρχισε να διηγείται ,και εντελώς ξαφνικά , ένα μηχανάκι που ερχόταν κάθετα απ τη Μονής Αρετίου ,πετάχτηκε από το πουθενά μπρος στις ρόδες μου, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου,
Πάτησα το φρένο μ όλη μου τη δύναμη κι έστριψα αριστερά το τιμόνι , καταφέρνοντας ν αποφύγω τον οδηγό και να χτυπήσω μόνο την πίσω ρόδα του μηχανακιού , που σύρθηκε κάποια μέτρα πάνω στην άσφαλτο,αλλά τόσο εκείνο, όσο κι ο οδηγός, την έβγαλαν με ψιλοζημιές και χωρίς σπασίματα.
Ε,τότε ,μικρό το κακό,παρατήρησα. Αυτά συμβαίνουν κάθε μέρα στην ...πρωταθλήτρια των τροχαίων, πόλη μας.
Ίσως έχεις, δίκιο συμφώνησε .Η αλήθεια όμως είναι, πως πιο πολύ απ το συμβάν με ταρακούνησε η συζήτηση που ακολούθησε με τον οδηγό του μηχανακιού ,που του πρόσφερα έναν καφέ ,σ ένα καφενεδάκι λίγο πιο κάτω . .Να σημειώσεις, πως δεν επρόκειτο για κανένα τρελλοκόπελο ,αλλά για ένα σοβαρό άνθρωπο -πενήντα και πάνω-που μου ζήτησε χίλιες φορές συγγνώμη, γιατί παραβίασε τόσο άτσαλα το ''Stop''. Βλέπεις το μυαλό του-είπε-ήταν αλλού,Στα οικογενειακά του προβλήματα ,με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος κάθε μέρα και τα οποία όσο περνά ο καιρός πάνε απ το κακό στο χειρότερο .
Μερικής απασχόλησης ο ίδιος με 300 τόσα Ευρώ το μήνα ,που αποτελεί και το μόνο εισόδημα που μπαίνει στο σπίτι.
Άνεργος ο γιος με πτυχίο ΤΕΙ ,άνεργη η κόρη , χωρισμένη και με μωρό και μεγάλος πονοκέφαλος η ΔΕΗ που απειλεί πως θα κόψει το ρεύμα ,γιατί ''δεν τηρείται ο διακανονισμός ''Που μυαλό λοιπόν ,για να συγκεντρωθείς και να προσέξεις ακόμα και το στοιχειώδες ,την ασφάλεια σου, κατέληξε.
Έμεινα να τον κοιτάζω ,είπε ο φίλος μου, γιατί δεν εύρισκα τίποτα να πω. Μόνο έναν κόμπο ένοιωθα ν ανεβαίνει στο λαιμό και να κάνει δύσκολη την αναπνοή .
Ευτυχώς που το ''ατού''του πρωθυπουργού μας είναι η... οικονομία, ψιθύρισα .Κανείς όμως απ τους δυο, δεν είχε όρεξη να γελάσει με το ...ανέκδοτο.
