Της Μαρίας Λιονάκη
Τι είναι αυτό που κάνει τη νύχτα μέρα, το σκοτάδι φως; Ο ήλιος. Ο ένας, ο μοναδικός, ο βασιλιάς, ο ηλιάτορας του Οδυσσέα Ελύτη. Που αποφασισμένος, σίγουρος, με προϋπηρεσία, με τις ίδιες στερεότυπες κινήσεις καθημερινά τσαλακώνει χαράματα το μαύρο ύφασμα του ουρανού και ξημερώνει τη μέρα. Συνεπής στο ραντεβού του ξυπνά πρώτος και μετά ξυπνά την οικογένειά του, εμάς.
Δραπετεύει απ’ το λημέρι του, ληστεύει το σκοτάδι και το κλείνει μέσα σε ένα μαύρο κουτί. Βάζει τελεία στη νύχτα και αρχίζει με κεφαλαίο γράμμα να γράφει την καινούργια πρόταση, της νέας μέρας, στην έκθεση της ζωής, του κόσμου.
Αφήνει τα γεμάτα ύπνο στρωσίδια του, τα μυρωδάτα λουλουδένια σεντόνια, το χρυσό του μαξιλάρι, πλένει στη βρύση του ουρανού το φως του να είναι και σήμερα διάφανο, πεντακάθαρο, ζωηρό.
Φορά το κίτρινο του ρούχο, τα φτερωτά του πέδιλα, τα δανεισμένα απ’ τον Ερμή, καθρεπτίζεται πάνω στη θάλασσα και στρώνει με τα δάχτυλα τα ξανθά μαλλιά. Τέλος στερεώνει στην κορυφή του κεφαλιού το διάδημα, με τα καρφωμένα πάνω του χρωματιστά πολύτιμα πετράδια, το στέμμα που αποδεικνύει την αδιαμφισβήτητη εξουσία του και βγαίνει κυρίαρχος να βασιλέψει.
Απλώνει τα χρυσοσκάλιστα πλοκάμια του παντού. Αρχίζει τα ζάλα του, τα ήρεμα, μελετημένα βήματα, τα σοφά, τα αρχαία, τα νέα, τολμηρά πατήματα στην ιστορία, στο χρόνο. Τη φύση του κόσμου θέλει να περιδιαβεί. Τη ζωή των ανθρώπων να παρατηρεί. Στην πίστα του ουρανού θα χορέψει, χορευτής και χορογράφος μαζί της ζωής. Πίσω από ψηλές κορυφογραμμές, επιβλητικών κι αγέρωχων βουνών ανατέλλει, πάνω από θάλασσες γαλάζιες ατελείωτες, πάνω σε θάλασσες γαλάζιες ατελείωτες του ουρανού. Φυσάει με φόρα τη σκιά να σκορπίσει, διώχνει κάποιο σύννεφο ακάλεστο, ανασφαλές, περαστικό, ανεπίκαιρο. Αγκαλιάζει σαν πατέρας γνοιαστικά τον κόσμο. Ανάβει όλα τα φώτα της γης, βάζει τη μουσική του φωτός στη διαπασών. Όλο και κάποιος θα το έχει ανάγκη και σήμερα το λίγο παραπάνω φως…
Στην τωρινή εποχή αναμφισβήτητα ο ήλιος είναι κυρίαρχος, πρωταγωνιστεί, καθώς η Άνοιξη περπατά αγκαλιά με το καλοκαίρι σε μια σύμπνοια, ταύτιση παράξενη, χαρακτηριστική. Σε μια νέα συνθήκη που εξηγείται ως εξής. Αφού είδαν κι απόειδαν οι εποχές ότι οι διαφορές, οι συγκρούσεις, οι εντάσεις δεν οδηγούν πουθενά αποφάσισαν να ομονοήσουν. Αφού πληροφορήθηκαν από ψυχολόγους ότι η εξωστρέφεια είναι η μόνη λύση για υγιή και ισορροπημένη ψυχοσωματικά ζωή, αφού διάβασαν τον Μικρό Πρίγκιπα του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ κι επηρεάστηκαν απ’ αυτόν, αφού βίωσαν τη γλύκα της παρέας και το αδιέξοδο της μοναξιάς αποφάσισαν να συγκλίνουν στο εξής, από κοινού να πορευτούν.
Έτσι λοιπόν στη δύση του Απριλίου η ζέστη είναι ασυνήθιστη για τέτοια εποχή. Ένα βιαστικό καλοκαιράκι έχει ενσκήψει, ψάχνει να εγκατασταθεί, εκ νέου να μας συστηθεί. Ασυνήθιστα γρήγορα γίνονται και στα σπίτια οι προετοιμασίες για την πιο όμορφη περίοδο του χρόνου, την πιο αγαπητή, τη θερινή. Λουλούδια φυτεύονται σε γλάστρες, μπαλκόνια ευπρεπίζονται, ομορφαίνουν, αποκτούν νέο εξοπλισμό σε καθίσματα, τραπέζια, πήλινα διακοσμητικά, ενώ τα χειμερινά ρούχα και τα παπλώματα έχουν ήδη φυλαχθεί. Πολύχρωμα αεράτα, κλαρωτά φορέματα, κοντομάνικες, αμάνικες, τιραντέ μπλούζες, βερμούδες, δροσερά κουστούμια έχουν ξεπροβάλλει στις ντουλάπες κι έχουν σε δύο στοίβες χωριστεί. Σε όσα μας κάνουν και σε όσα δε μας κάνουν ακόμη. Η δίαιτα αναζητεί Δευτέρα να ξεκινήσει, δύναμη και θέληση να εφαρμοστεί. Οτιδήποτε θα βοηθήσει την έξτρα σύσφιξη και θα κάνει την εμφάνιση στην παραλία πιο άνετη αναζητείται. Διαιτολόγοι, ζυγαριές, προϊόντα υγιεινά, αδυνατίσματος, διαιτητικά είναι πάλι επίκαιρα, της μόδας. Σαν τα χελιδόνια την άνοιξη επιστρέφουν οι αθλούμενοι στα γυμναστήρια και ζητούν να βρουν τη φόρμα τους εν μια νυκτί…
Ενώ ο Απρίλιος έχει επιταχύνει το βήμα, το Μάιο να συναντήσει, να υποδεχτεί, το χαμόγελο, η αισιοδοξία, η διάθεση για παρέες, ταξίδια και απόδραση σαν ήλιος βασιλιάς στη διάθεση μας έχει εγκατασταθεί.
