Και όμως μπορούσε… το έγκλημα να προληφθεί

Δημήτρης Μιμής
Δημήτρης Μιμής

Η οικογένεια και η κοινωνία γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι συμβαίνει αλλά και τι έχει συμβεί προηγούμενες φορές, πριν φθάσει ένα άτομο της να προβεί σε κάποια παράνομη εγκληματική πράξη

Του Δημήτρη Μιμή

Ευκαιρία παίρνω από το πρόσφατο γεγονός που συντελέσθηκε στη Μεσαρά και συγκεκριμένα στις Μοίρες του Δήμου Φαιστού. Το αναίτιο έγκλημα που διεπράχθηκε στην περιοχή τάραξε όλη τη Μεσαρά και απ΄ ότι βλέπω και ακούω όλη την Ελλάδα.

Έχω γράψει και άλλη φορά για παρόμοιο θέμα. Συγκεκριμέναγια την περίπτωση του νεαρού Χανιώτη που σκότωσε την αμερικάνα Suzane Eaton τον Ιούλιο του 2019, επιρρίπτοντας την ευθύνη στην οικογένεια αλλά και την κοινωνία της περιοχής. Η οικογένεια και η κοινωνία γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι συμβαίνει αλλά και τι έχει συμβεί προηγούμενες φορές, πριν φθάσει ένα άτομο της να προβεί σε κάποια παράνομη εγκληματική πράξη. Όμως τις περισσότερες φορές δεν πράττομε αυτό που πρέπει, δηλαδή να πληροφορήσουμε τις αρμόδιες υπηρεσίες για κάτι το παράξενο στη συμπεριφορά κάποιου μέλους της κοινωνίας μας προλαμβάνοντας έτσι το κακό που έρχεται.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση αν μια λεπτομέρεια είχε προσεχθεί, τα πράγματα σήμερα θα κυλούσαν ήρεμα και καμιά εγκληματική πράξη δεν θα είχε διενεργηθεί. Αυτό το λέω, γιατί άκουσα μια κυρία να καταγγέλλει στην τηλεόραση μερικές μέρες πριν το περιστατικό της δολοφονίας, ο δράστης της δολοφονίας είχε ενοχλήσει την κυρία αυτή μέσα σ΄ ένα βιβλιοπωλείο των Μοιρών, ακριβώς με επίμονες ερωτήσεις, ίδιες μ΄ αυτές που έκανε και στον δολοφονηθέντα. Όλες οι ερωτήσεις διακρινόταν από μια εμμονή του δράστη να πληροφορηθεί πράγματα που αφορούσαν τα άτομα αυτά. Οι εμμονές αυτές, σύμφωνα με τους ειδικούς αποτελούν ένα στοιχείο κάποιας μορφής ψυχικής ασθενείας. Και ερωτώ, κανένας από τους οικείους του δολοφόνου ή από την κοινωνία όπου ζούσε όλον αυτό τον καιρό δεν είχε αντιληφθεί παρόμοιες συμπεριφορές, ώστε να το αναφέρει σε κάποιο αρμόδιο φορέα που αυτός θα φρόντιζε για το θέμα για να μη φτάσουμε στο έγκλημα;

Απ΄ ότι ανέφερε η κυρία, κατήγγειλε το γεγονός στην αστυνομία η οποία δεν έλαβε σοβαρά τις καταγγελίες της. Απλώς επειδή την είδαν ταραγμένη τη συμβούλευσαν να περάσει μέσα σε διάστημα δύο μηνών και να κάνει την καταγγελία της, όπως έχει δικαίωμα και το ορίζει ο νόμος. Η καταγγέλλουσα είτε είχε ενοχληθεί από τις ερωτήσεις του δράστη και φοβήθηκε είτε είχε αντιληφθεί την κατάσταση του και θέλησε να προστατέψει και άλλους ανθρώπους. Αν υπήρχε κάποιος στην αστυνομία γνώστης απλών θεμάτων ψυχικής υγείας ή αν υπήρχε κάποιος φορέας εξειδικευμένος σε τέτοια θέματα και γνώριζε για την κατάσταση του δράστη το έγκλημα θα είχε προληφθεί και ο δράστης δεν θα προέβαινε στην πράξη του απλά θα οδηγούταν για να ελεγχθεί αν χρήζει βοήθειας ή θεραπείας. Απ΄ ότι πληροφορούμε το άτομο αυτό παρακολουθούσε πρόγαμα στο ΚΕΘΕΑ, άρα ήταν χρήστης κάποιας ουσίας. Τα ναρκωτικά με τη λήψη αλκοόλ μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο σε συμπεριφορές ψύχωσης αλλά και εγκλήματος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν απέχει αρκετά το ένα από το άλλο. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται ως ελαφρυντικά για τον δράστη, όμως το έγκλημα διεπράχθη και η τιμωρία είναι αναγκαία. Δεν έχουμε μάθει να προλαμβάνουμε και δεν έχουμε υπηρεσίες που να προλαβαίνουν τέτοιες καταστάσεις. Διαπιστώνω για μια ακόμα φορά ότι απουσιάζουν από τις επαρχίες οι φορείς πρόληψης ψυχικής υγείας, κατάσταση που μας πάει πολύ πίσω.

Διαπιστώνω επίσης ότι, όσο περνούν τα χρόνια τόσο εγκαταλείπονται τα διάφορα προγράμματα για την ψυχική υγεία. Αρκούμαστε μονάχα να παρουσιάζουμε στατιστικά στοιχεία με αριθμούς για το τι έχει συμβεί χωρίς να κάνουμε προτάσεις για την επίλυση των θεμάτων. Αν υπήρχαν σήμερα το Συμβούλια ψυχικής υγείας η δολοφονία αυτή θα είχε προληφθεί. Όλοι στη γειτονιά θα είχαν αντιληφτεί αυτόν τον δράστη νεαρό και θα είχε πληροφορήσει τους ειδικούς για το πρόβλημα του, οπότε θα υπήρχε και η παρέμβαση για την πρόληψη. Τώρα αυτό που μας μένει είναι να προσπαθήσουμε να μη μας βρει ξανά κάτι παρόμοιο.

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ