Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Όπως το είχαμε προβλέψει. Ενέσκηψε ο Νέος Διχασμός. Και ήρθε για να μείνει. Ή για την ακρίβεια ποτέ δεν έφυγε από αυτή τη χώρα. Προφανώς δεν είναι μοναδικό φαινόμενο, κι άλλες χώρες μαστίζονται από «εμφυλιοπολεμικές» διαμάχες, αλλά εμείς εδώ το έχουμε αναγάγει σε επιστήμη! Όχι μόνο από καταβολής του σύγχρονου ελληνικού κράτους, αλλά από την εποχή του ενδόξου αρχαίου παρελθόντος μας, από τότε ο τόπος ελάχιστα μόνιαζε, σπάνια ομονοούσε , περισσότερο αδερφός πολεμούσε αδερφό, αδελφοκτόνες διαμάχες κατέγραψε ουκ ολίγες η ιστορία.
Ο Νέος Διχασμός έχει άλλη βάση, αλλά τα ίδια χαρακτηριστικά. Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού ξιφουλκεί κατά των υπολοίπων με αφορμή την πανδημία, τα εμβόλια, τα μέτρα για την προστασία της Δημόσιας Υγείας. Ένας ολόκληρος κόσμος αντιδρά με τρόπο υπερβολικό- τόσο που μερικές φορές γίνεται γελοίος- στα όσα του συστήνουν ειδικοί, υπεύθυνοι άνθρωποι που έχουν εντρυφήσει επιστημονικά, περισσότερο από τον κάθε «ειδήμονα» του καφενείου, που ωστόσο σηκώνει το λάβαρο της επανάστασης, δεν ακούει κανένα, έχει αποφασίσει να πετάξει την πέτρα του Αναθέματος.
Ορισμένοι το προχωρούν ακόμη πιο πέρα γιατί δεν έχουν μέτρο. Ντύνονται τσολιάδες, Κολοκοτρώνηδες, φορούν τα ράσα του Παπαφλέσσα , μεταμορφώνονται σε Λασκαρίνες Μπουμπουλίνες και ποδοπατούν μάσκες, επιδίδονται σε ένα αγώνα ζωής και θανάτου για «να μην αλλάξει το DNA της φυλής».
Έχουν φτάσει στα άκρα. Ψεύτικα πιστοποιητικά, πλαστά χαρτιά, εικονικά εμβόλια, απειλές, πρόστιμα…2,7 εκατ ευρώ από…δήθεν αγανακτισμένους «ιθαγενείς Έλληνες», απειλούν και δεν σέβονται τίποτα. Υβρίζουν επιστήμονες, ερευνητές, εκπαιδευτικούς- για πολιτικούς δεν το συζητάμε.
Θα το ξαναπώ: Ας μην έχουμε αυταπάτες. Δεν είναι η πανδημία, δεν είναι τα εμβόλια. Είναι η καινούργια αφορμή για το Νέο Διχασμό. Έριχναν πέτρες αναθέματος στο ομοίωμα του Βενιζέλου , στο Πεδίον του Άρεως, θεωρώντας ότι είναι ο…δαίμονας, ο Βελζεβούλ, παρασυρμένοι από ένα δήθεν γεωστρατηγικό σχέδιο που δεν γνώριζαν καν! Και μετά τον Πόλεμο κάποιοι που αγνοούσαν τι έχει ξημερώσει στον κόσμο, τις συμφωνίες, είχαν δαιμονοποιήσει τη μία ή την άλλη πλευρά, χύθηκε αδελφικό αίμα.
Πάντα οι ίδιοι διχαστικοί, αλλοπρόσαλλοι και δήθεν αγανακτισμένοι βρίσκουν ευκαιρίες. Οι ταυτότητες, τα μνημόνια, οι Εβραίοι, οι Μασώνοι, η κρίση, τα θρησκευτικά, το Μακεδονικό, ο Μεγαλέξανδρος, τώρα η πανδημία και τα εμβόλια. Οι κύκλοι είναι ομόκεντροι. Ο κάθε Σώρρας, , η Χρυσή Αυγή, ο κάθε Τράγκας και Βελόπουλος μπορεί να τους παρασύρει σε ένα παραλογισμό που δεν έχει όρια! Και φυσικά πάντα κάποιοι άλλοι…ωφελούνται στο τέλος, παραμένουν στον αφρό αφού…ανέβηκαν στο κύμα που παρέσυρε τα πάντα κι έγιναν μεγάλοι αρχηγοί, προσπαθώντας να ξεπλυθούν από το άγος που είχαν αξιοποιήσει καταλλήλως.
Είναι μια τραγική εικόνα. Είναι μια γελοιότητα που όταν εξελιχθεί απολύτως διχαστικά γίνεται επικίνδυνη.Είναι βαθύτεροι οι λόγοι, είναι και ιατρικό το φαινόμενο. Στην ιστορία ασφαλώς όλοι αυτοί οι -αντι έχασαν. Κανείς δεν θυμάται τον ανεκδιήγητο Αρχιεπίσκοπο Θεόκλητο, αλλά τον Βενιζέλο. Κανείς δεν θυμάται κάτι κουρασμένους Ζαχαριάδηδες, αλλά αυτούς που έστησαν μπέτι για την πατρίδα.. Κανεις δεν θα θυμάται τους αλογατάρηδες της μεγάλης κρίσης, κανείς αύριο δεν θα θυμάται τον τσολιά αρνητή. Ωστόσο, όλοι αυτοί δημιούργησαν και δημιουργούν ένα χάος, ανεπανόρθωτες βλάβες και ζημίες που στοιχειώνουν τη χώρα και υπονομεύουν κάθε φορά το μέλλον της.
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
