Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Μέχρι και στα λιόφυτα τους συζητούσαν κάποια στιγμή. Ήταν φάτσες βλέπεις. Να τους έχεις στις ελιές, στο…κλάδος, να τους πάρεις στη δούλεψή σου. Μοιάζανε και με πολλούς που φτάνανε εδώ, στην καρότσα τους είχανε! Ασε δε που είχαν γίνει και της μόδας αυτές οι γενιάδες τύπου ΙSIS…Ποδοσφαιριστές, Μπασκετμπολίστες, καλλιτέχνες…μια κοψιά χωρίς να ξέρουν ποιος και γιατί δημιούργησε τον συρμό αυτό.
Είχαμε ακούσει για τους «παστού» και μετά τους ακούγαμε ως «Ταλιμπάν». Κάτι φοιτητές του ισλαμικού Κινήματος που ορκίστηκαν πίστη στο «Ισλαμικό Κράτος» καταφέρνοντας από το…πουθενά σχεδόν, πριν 25 χρόνια, να πάρουν την εξουσία στο Αφγανιστάν εν μέσω ενός αιματηρού εμφυλίου πολέμου. Πέντε χρόνια αργότερα οι Αμερικάνοι επενέβησαν, τους απώθησαν και προσπάθησαν να επαναφέρουν το παλιό, δυτικότροπο καθεστώς που είχε ουσιαστικά τελειώσει από την επέμβαση των Σοβιετικών. Και τώρα, 20 έτη μετά, ο κόσμος «παγώνει» ακούγοντας ότι οι ΗΠΑ έφυγαν και οι Ταλιμπάν πλέον κατέλαβαν το σύνολο της χώρας…τρομοκρατώντας όλο τον πλανήτη!
Πώς είναι δυνατόν όμως να φοβάται κάποιος πχ στην Ελλάδα τους Ταλιμπάν και την αποσταθεροποίηση του Αφγανιστάν όταν βρίσκεται …5600 χιλιόμετρα μακριά; Τι φοβίζει λαούς και έθνη όταν είναι γνωστό ότι πρόκειται για ένα ρεμπέτ- ασκέρι φανατικών μουσάτων που δηλώνουν πίστη στη Σαρία, διαβάζουν κατά το δοκούν το Κοράνι, σφαγιάζουν τις γυναίκες και κάθετι το ωραίο, μοιάζουν σαν μαστουρωμένα παιδιά που βγήκαν από τον τεκέ κρατώντας το καλάσνικοφ στο χέρι;
Φοβόμαστε ότι κάποια στιγμή ακόμη και τα μακρινά μας σύνορα θα δεχτούν πίεση από τους χιλιάδες πρόσφυγες που θα αναγκαστούν να φύγουν από το Αφγανιστάν; Ναι κι αυτό θα γίνει ίσως και πιο σύντομα από ότι νομίζουμε καθώς μεταξύ Αφγανιστάν και ευρωπαϊκών συνόρων (Ελλάδα κα) μεσολαβούν μεν μια σειρά από χώρες , αλλά εκεί οι πρόσφυγες δεν θέλουν να μείνουν ούτε στιγμή!
Το δράμα εκεί είναι μεγάλο, ο τρόμος όμως φωλιάζει κι εδώ. Δυστυχώς τα πράγματα είναι πιο άσχημα από όσο ίσως νομίζουμε, πιο…θλιβερά από τις όποιες συνοριακές παραβάσεις. Διότι οι Ταλιμπάν είναι με εκεί, αλλά ο…ταλιμπανισμός είναι παντού! Ταλιμπάν υπάρχουν εδώ, δίπλα μας, παραδίπλα μας, αναμέσά μας. Μπορεί να μην έχουμε τους ίδιους μουσάτους με τα fashion icon και τα πολεμικά τυφέκια, αλλά σε νοοτροπία και ίδια κλισέ φανατισμού έχουμε μπόλικους. Και στην Ελλάδα, την υπόλοιπη Ευρώπη, την Αμερική την ίδια. «Ταλιμπάν» με την ευρεία έννοια δεν ήταν αυτοί που έκαναν…ντου στο Καπιτώλιο, «Ταλιμπαν» δεν είναι κάτι δικοί μας που περιφέρουν λάβαρα και…αντίχριστους για να μας πείσουν για τις ταυτότητες, τη Μακεδονία, τα εμβόλια; Ποια είναι η διαφορά τους πέραν του ότι ζουν σε μια ευνομούμενη κοινωνία, δε δημοκρατίες που τους ανέχονται. Γυναίκα που ντύνεται…προκλητικά είναι γι αυτούς…μίασμα, ρωτήστε και τον πάσχοντα πλέον επίσκοπο Μόρφου.
Δυστυχώς οι φανατικοί έχουν τις ίδιες λογικές του παραλόγου, τα ίδια μίση και τα αυτά πάθη. Μπορεί εκεί να μιλάνε για Σαρία , εδώ βγάζουν ένα άλλο θρησκευτικοταλιμπανισμό, που έχει την ίδια συμπεριφορά στο διαφορετικό, στη γυναίκα, στον γκέι, στις μειοψηφίες.
Ο διάχυτος φόβος των εξελιγμένων κοινωνιών είναι μη τυχόν και γίνει καμιά στραβή -θεσμική ή τυχαία πολλές φορές- και να δούμε πράγματα που δεν τα φανταζόμαστε και στις δικές μας κοινωνίες! Μην τους υποτιμάμε, να νομίζουμε ότι είναι λίγοι. Εδώ που τα λέμε δεν χρειάζονται πολλοί. Γιατί όπως έλεγε και ένας Αμερικάνος συγγραφέας : «Μάζεψε μια ομάδα ανθρώπων με κριτήριο τα ισχυρά θρησκευτικά τους φρονήματα, και θα έχεις –εγγυημένα– μια νοσηρή κατάσταση, εκφρασμένη με εγκλήματα, ανωμαλία, παράνοια.»
δημοσιευθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
