Του Δεκανέα Αλλαγής
Και να λοιπόν κατακαλόκαιρα που μας προέκυψαν ειδήσεις. Και μάλιστα πολύ σοβαρές. Εκεί που είχαμε ναρκωθεί από τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού πως όλα κυλάνε θεσμικά, όλα πάνε κατ' ευχήν και εκλογές θα έχουμε στο τέλος της τετραετίας, σεβόμενος ο Μητσοτάκης τους νόμους και το Σύνταγμα του κράτους, όπως αναφερόταν σε όλους τους τόνους, μας προέκυψε μια δυσάρεστη οσμή με παρελθόν!
Και μια μείζονα κυβερνητική κρίση, η μεγαλύτερη της κυβερνητικής θητείας.
Μια ιστορία που μας παραπέμπει σε υποθέσεις που νομίζαμε πως τις είχαμε καταχωνιάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και που υπενθύμιζαν σε μας τους μεγαλύτερους πως κράτος και παρακράτος πάνε χέρι χέρι, όταν νομίζεις πως είσαι άχαστος.
Λίγο Γρυλάκης, λίγο Δημητριάδης και οι κοριοί δίνουν χρώμα στο βαριεστημένο καλοκαίρι μας.
Δεν θέλει πολύ να τσαλακωθεί το κεντροδεξιό προφίλ σου, να μπογιατιστεί η θεσμική σου υπόσταση, να μαυρίσει ο ευρωπαϊκός αέρας σου, αν πιστέψεις πως όλα είναι υπό τον απόλυτο έλεγχο σου και η αλαζονεία γίνει η επιτομή των ενεργειών σου. Εκεί που τα έχεις όλα βάλει σε τάξη γίνεται το μη προβλεπόμενο και σου αλλάζει την ατζέντα από το πουθενά.
Θυμίζει λίγο την ιστορία του Ρίτσαρντ Νίξον και του σκανδάλου του Γουότεργκεϊτ, που οδήγησε σε ένα τσουνάμι αποκαλύψεων και ενεργειών, αλλά εδώ δεν ξέρουμε που θα φτάσει και τι παρενέργειες θα έχει! Ένας Νίξον πανίσχυρος και χωρίς αντίπαλο που βρέθηκε από τα ψηλά στα τάρταρα. Το σίγουρο πάντως είναι πως ξαναφέρνει από την πίσω πόρτα ( ή μάλλον από το ακουστικό του κινητού του Ανδρουλάκη) το θέμα των εκλογών και δημιουργεί συνθήκες που επανεκκινούν μια κουβέντα που θεωρήθηκε τελειωμένη!
Α και αποδεικνύει πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τσαγανό διαθέτει και… πολιτικά νεφρά! Πολλοί τον αντιμετώπιζαν ειρωνικά όταν πριν από 10 μέρες άνοιγε την κουβέντα για την παρακολούθηση του κινητού του, περνώντας την πόρτα της εισαγγελίας.
Ποιος να θέλει να παρακολουθήσει ειδικά τον Ανδρουλάκη έλεγαν και ψιλογελούσαν αμήχανα.
Μα μήπως θα έβγαζαν άκρη από τη ντοπιολαλιά του, το πήγαν παραπέρα τα γνωστά τρολάκια.
Να όμως που και δίκιο είχε και απεδείχθη πως ο Ανδρουλάκης ήξερε τι έκανε, αλλά και έβαλε τα γυαλιά στον Αλέξη Τσίπρα, που προσπαθεί εδώ και τρία χρόνια να ραγίσει την εικόνα του Μητσοτάκη χωρίς επιτυχία.
Δεν θέλει κόπο … θέλει τρόπο που έλεγε και μια παλιά διαφήμιση.
Φτάνει αυτό που κάνεις, να ξέρεις πότε το κάνεις και κυρίως να έχει βάση να σταθεί και να μπορέσει να παράξει πολιτική ατζέντα. Και ο Ανδρουλάκης τα κατάφερε, αποδεικνύοντας πως το ΠΑΣΟΚ και θέλει και μπορεί, γιατί απλά έχει την… τεχνογνωσία!
Σαν να ξυπνά ο κοιμώμενος γίγαντας, αλλά αυτό θα φανεί το επόμενο διάστημα…
