του Δημήτρη Καρατζάνη
Mου αρέσει ,γενικώς, το περπάτημα και όποτε βρίσκω ευκαιρία δεν του...χαρίζω ,παρά το γεγονός ότι τα χρόνια , μέρα με τη μέρα ,θέτουν πια τους δικούς τους ,αυθαίρετους περιορισμούς.
Θες όμως λόγω των καταβολών του ... πεζικάριου που κουβαλώ μέσα μου θες γιατί αρέσκομαι να δοκιμάζω τις αντοχές μου απέναντι στη δικτατορία του χρόνου ,εξακολουθώ να παραμένω πιστός στις νεανικές συνήθειες, τουλάχιστον στον βαθμό που το επιτρέπουν τα αντικειμενικά δεδομένα.
Χθες λοιπόν τελειώνοντας κάποιες δουλειές που είχα στο κέντρο ,πήρα το δρόμο μπροστά από το άγαλμα του Βενιζέλου (Ανώνυμος,άγνωστο γιατί) ,για να πιάσω εν συνεχεία τη Λεωφόρο Δημοκρατίας και να την ανέβω, σχεδόν μέχρι το τέλος της ,όπου και ... κατοικοεδρεύω.
Βρισκόμουν λοιπόν στο φαρδύ πεζοδρόμιο ακριβώς βόρεια του αποκλεισμένου, λόγω των εργασιών ανάπλασης, πάρκου Γεωργιάδη, όταν έπεσα πάνω σε δυο κυρίες, γνωστές Ηρακλειώτισες ,με μια από τις οποίες μάλιστα, έχομε γνωριμία από τα πρώτα μαθητικά χρόνια .
Ούτε παραγγελιά να σ είχαμε είπαν γελώντας κι οι δυό ...
Μπα, πως συνέβη να έχετε το... αμέντι μου ,ρώτησα με ειλικρινή απορία .
Να, γιατί η φίλη μου ,συνέχισε.η παλιά γνωστή , λίγο έλειψε -τι λίγο ,παρά τρίχα - να πέσει σε μια από αυτές τις ... τρύπες -παγίδες που είναι σπαρμένο το πεζοδρόμιο του πιο όμορφου ,υποτίθεται ,δρόμου της πόλης.. Ο θεός τη φύλαξε προφανώς ,γιατί, φαντάζομαι να ξέρεις, τι σημαίνει σπάσιμο ποδιού στην ηλικία μας ,πρόσθεσε,κάνοντας με το χέρι της,και πολύ παραστατικά, τη χαρακτηριστική κίνηση απόδιωξης του κακού..
Καλά,να μιλάμε εμείς για ηλικία, δικαιολογούμαστε ,αλλά να μιλάτε και σεις που είστε ... δεκαετία ολόκληρη μικρότερες πάει πολύ είπα ,ενώ ένοιωθα να κοκκινίζουν τα μάγουλα μου από το ψέμα. Εισέπραξα δυο αυτάρεσκα ,πλατιά χαμόγελα.
Αιώνιες γυναίκες ,είπα μέσα μου ,ενώ πρόσθετα μεγαλόφωνα Για πείτε μου όμως εγώ που ''κολλάω'', στο ''παρ ολίγον ατύχημα''σας και είχατε το ''αμέντι '' μου
Ε πως, δεν ήσουν κάτι χρόνια στο δήμο; Όλο και θα χεις γνωριμίες εκεί ,για να τους μεταφέρεις τα καθέκαστα με το επικίνδυνο πεζοδρόμιο.. Αλλά κι αν δεν έχεις , μπορείς να κάνεις το άλλο. Να γράψεις κάτι για το πρόβλημα στο Κρέτα λάιβ,που το διαβάζουν όλοι...
Δεν μπορεί, κάποιου ''σχετικού'' το μάτι θα πέσει και θα ενδιαφερθεί .Άλλωστε ξέρουμε ,γιατί σε διαβάζουμε, πως γράφεις συχνά εκεί. Ε ,λοιπόν, ας μη γράψεις μια μέρα για τα ''κακώς κείμενα'' της πρωτεύουσας και της χώρας ,γράψε για τα δικά μας .Και μη μας πεις , πως δε βρίσκεις κακώς κείμενα , γιατί ξέρομε από παλιά ,πως το μάτι σου ''κόβει''.
Υποσχέθηκα να το κάνω.Πως μπορείς άλλωστε να πεις όχι σε δυο όμορφα γυναικεία χαμόγελα ,έστω και αν διανύουν την όψιμη ωριμότητα τους.
Η αλήθεια είναι πάντως πως περπατώντας μέχρι το σπίτι μου ,μέτρησα διψήφιο αριθμό τέτοιων λάκκων - παγίδων ..
