του Απόστολου Τζίφα
Eίναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης παίζουν σημαντικό ρόλο στη διακίνηση ιδεών, απόψεων και ενημέρωσης. Είναι , επίσης , αναμφισβήτητο γεγονός ότι η πολιτική και η οικονομική ζωή είναι στο επίκεντρο των Μέσων αυτών.
Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου διαπιστώνονται αρνητικά φαινόμενα στην πολιτική μας ζωή , αλλά και σε όλες τις εκφάνσεις της προσωπικής και όχι μόνο ζωής.
Στην πολιτική μας ζωή ο ζωντανός διάλογος και η αντιπαράθεση στο δημόσιο χώρο έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τα χωρίς έρμα και δεοντολογία σχόλια στο facebook και στο twitter. Η προσπάθεια των θιγομένων για αποκατάσταση της αλήθειας μάλλον πέφτει στο κενό λόγω κυρίως της γραφειοκρατίας. Άλλωστε η «λάσπη», αν παραμείνει αρκετό χρόνο στερεοποιείται…
Στην προσωπική μας ζωή κυριαρχεί κυρίως το facebook. Η μικρή – ευτυχώς- εμπειρία που είχαμε από αυτό το Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης είναι μάλλον αρνητική. Στα αρνητικά καταγράφονται: η αυταρέσκεια, η κακοποίηση της γλώσσας, η προσωπική, κοινωνική, επαγγελματική , οικογενειακή και πολιτική «επιβεβαίωση». Η ανούσια ανάρτηση προσωπικής ζωής ,προσωπικών απόψεων, εικόνας και η προσβολή προσώπων. Τα πολλά likes είναι πολλές φορές δείγμα ομαδοποίησης απόψεων που δημιουργεί περισσότερους οπαδούς και λιγότερους κριτές. Η προσπάθεια «επιβολής» πληροφοριών, απόψεων και δημιουργία ανάλογου κλίματος από άτομα και συλλογικότητες. Τα σχόλια που δεν «αρέσουν» διαγράφονται.
Θα ήταν αρκετά χρήσιμη μία επιστημονική έρευνα για όλα τα παραπάνω θετικά και αρνητικά. Η απουσία , ωστόσο, της οποιασδήποτε δεοντολογίας δημιουργεί στα Μέσα αυτά αρκετούς κινδύνους πλαστογραφίας, απάτης , προσωπικής και οικογενειακής προσβολής και γενικότερου κλίματος ανασφάλειας όσων τα χρησιμοποιούν. Η γραπτός λόγος στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο είναι ασφαλώς ελεγχόμενος όσον αφορά τη δεοντολογία. Παράλληλα απαιτούνται στην περίπτωση αυτή ορισμένες ασφαλιστικές δικλείδες.
