Του Δεκανέα Αλλαγής
Κακό πράγμα η συνήθεια, αν και για τους σεισμούς δεν συνηθίζονται με τίποτα! Ήτανε άγριο πράγμα αυτό που νιώσαμε μέσα στα βαθειά χαράματα και είναι μια ιστορία που τραβάει καιρό, για να το προσπεράσεις.
Εντάξει η γη θα κουνηθεί, οι πλάκες θα μετακινηθούν και τα πιατικά μαζί με τσικαλοπότηρα θα χορέψουν πεντοζάλι, αλλά δεν είναι και αντιμετώπιση αυτή που έχουμε, απ’ αυτούς που στερεότυπα ονομάζουμε Αρμόδιους φορείς! Άλλος λέει το μακρύ του, άλλος λέει το κοντό του, θα περίμενε κανείς για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που έχει να κάνει με την υγεία και τη δημόσια ασφάλεια των κατοίκων μιας περιοχής, να κατατίθεται συντεταγμένος λόγος, χωρίς παραφωνίες, συγχύσεις και αλληλοσυγκρουόμενα τσιτάτα που το μόνο που κάνουν είναι να προσθέτουν φόβο κι αγωνία!
Από την άλλη περίεργο πράγμα οι σεισμολόγοι, έχουν κι αυτοί τα δικά τους: διχόνοιες, μίση κι έριδες, πασπαλισμένο με πολλά χρηματοδοτικά προγράμματα που φέρνει συνήθως την αντιπαράθεση και τη φαγωμάρα! Θα μου πείτε πάντα μετά από ένα σεισμό, μικρό ή μεγάλο, ακούς πάντα την ίδια κασέτα.
Ωστόσο εδώ υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά: δεν έχουμε έναν ή άντε δυο σεισμούς που… ήχησαν και πέρασαν, αλλά μια συστοιχία δονήσεων, σταθερά επαναλαμβανόμενων, όλο και πιο μεγάλων στην πάροδο του χρόνου που τρομάζει και φοβίζει, όχι πια μόνο τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής του Αρκαλοχωρίου. Δεν είναι σύνηθες το φαινόμενο, δεν μπορείς να το προσπερνάς με σπουδή και ελαφρότητα.
Υπάρχουν γερασμένα κτήρια, παλιές κατοικίες, ημιεγκατελλειμμένα οικήματα στα χωριά μας, που πρέπει να ελεγχθούν, σχολεία που πιθανότατα έχουν τραυματιστεί, δημόσιοι χώροι που δέχονται καθημερινά κόσμο και που εγείρονται αμφιβολίες και ερωτηματικά!
Ένα συνεργείο του Οργανισμού Αντισεισμικής Προστασίας χάθηκε να ταξιδέψει ως το Αρκαλοχώρι; Ο πολυσχιδής Νίκος Χαρδαλιάς, δεν θα πρέπει να κινητοποιηθεί ερχόμενος αν όχι ο ίδιος κάποιο κλιμάκιο της Πολιτικής Προστασίας; Ένας πρώτος έλεγχος από δημοτικά συνεργεία δεν έπρεπε ήδη να « βλέπει» κτήρια ; Η Περιφέρεια Κρήτης δεν θα ήταν σωστό να βγει μπροστά και να καλέσει ειδικούς και σεισμολόγους για να «διαβάσουν» το φαινόμενο; Γιατί πρέπει να περιμένουμε το μεγαλύτερο σεισμό για να βάλουμε τα ποδαράκια στην πλάτη; Κι ακόμα: με τόσες προειδοποιήσεις, μήπως θα έπρεπε να ξετινάξουμε τα φυλλάδια και τα εγχειρίδια μας;
Να ξαναθυμηθούμε πώς δρούμε και αντιμετωπίζουμε τους σεισμούς, τι κάνουμε με τα σχέδια έκτακτου ανάγκης, πως λειτουργούν τα κατά τόπους καταφύγια αν ο μη γένοιτο γίνει κάτι πιο μεγάλο;
Ο Εγκέλαδος προς ώρας, είναι ευγενής και μεγαλόκαρδος μαζί μας. Παίζει απλά με τα νεύρα μας, μα δοκιμάζοντας τις ανοχές μας. Δεν είναι σίγουρο πως όσο κοιμούμαστε τον ύπνο του… μοιραίου, θα εξακολουθεί απλά να… φταρνίζεται! Άραγε ακούει κανείς ;
Δείτε επίσης:
Ανήσυχοι οι κάτοικοι στον Δήμο Μινώα, καταγράφουν τις ζημιές
