Του Γιώργου Στειακάκη
Αισίως ανέλαβε τη νέα δημοτική Αρχή στο Ηράκλειο τα καθήκοντα της και ξεκινάει μια πενταετία που πρέπει να αλλάξουν και να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι αλήθεια ότι το Ηράκλειο μετά το 2004 έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό επίπεδο σε σχέση με παλαιότερες δεκαετίες, που είχαμε συνηθίσει να λέμε ότι ήταν η πιο άσχημη πόλη στην Κρήτη, παραδοχή αναντίστοιχη με την οικονομική ζωή της πόλης, που ήταν και είναι από τις υψηλότερες στην Ελλάδα. Η ανάδειξη του παραλιακού μετώπου, οι πεζοδρομήσεις, το αρχαιολογικό μουσείο που ανακαινίσθηκε και οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες έδωσαν τουριστική πνοή στην πόλη και πλέον, από στάση μίας ημέρας για τους επισκέπτες, διεκδικεί κάθε χρόνο και περισσότερα.
Χωρίς διάθεση κριτικής και ιδίως επίρριψης ευθυνών στις προηγούμενες δημοτικές Αρχές, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η κατάσταση στην πόλη σε θέματα που αφορούν στην αρμοδιότητα του Δήμου δεν είναι καλή. Έχει χαθεί ήδη πολύς χρόνος. Την τελευταία δεκαετία η πόλη θα έπρεπε να έχει κάνει άλματα προόδου. Φταίνε πολλοί παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η νομοθετική παρέμβαση στο εκλογικό σύστημα που περιόρισε τις επιλογές και την ευχέρεια κινήσεων της διοικούσας παράταξης. Αναγκαστικά τα ίδια λίγα πρόσωπα χειριζόντουσαν τα δημοτικά θέματα, ανεξαρτήτως αν ήταν ικανά ή κατάλληλα. Φταίνε και άλλοι παράγοντες, προσωπικοί και αντικειμενικοί, αλλά μην αναλωθούμε σε απολογισμό.
Σημασία έχει τώρα ότι πρέπει να γίνουν αυτά τα άλματα βελτίωσης και ανάπτυξης. Όποιος ζει ή επισκέπτεται το Ηράκλειο αρχικά διαπιστώνει δύο πράγματα – καταστάσεις: Το Ηράκλειο δεν είναι μία καθαρή πόλη. Η Υπηρεσία καθαριότητας μετά βίας διεκπεραιώνει τα βασικά, τα οποία όμως δεν είναι αρκετά, με αποτέλεσμα να διογκώνεται το πρόβλημα και οι πολίτες να δυσφορούν και να δυσανασχετούν. Δικαιολογημένα αναρωτιούνται «αν δεν μπορείς να καθαρίσεις σωστά την πόλη, τι άλλο να περιμένουμε:». Για να γίνει όμως αυτό χρειάζονται αποφασιστικές κινήσεις, και οργανωτικές και λειτουργικές και κατάλληλος μηχανικός εξοπλισμός. Η καθαριότητα στις πόλεις πλέον δεν είναι ένα απορριμματοφόρο και φύγαμε. Ό,τι μπει μέσα και ό,τι πέσει έξω θα το πατήσουν οι πεζοί και τα αυτοκίνητα ή θα το «πιουν» τα πεζοδρόμια. Κάποιος πρέπει να εκπονήσει ένα σχέδιο, να δει πόσοι εργαζόμενοι χρειάζονται, πως θα εργαστούν αποτελεσματικά, αλλά και ποια νέα μηχανήματα χρειάζονται για τον καθαρισμό και πλύσιμο των θέσεων συγκέντρωσης των απορριμμάτων και όλης της πόλης (δρόμων και πλατειών).
Η άλλη προφανής μάστιγα της πόλης είναι το οδικό της δίκτυο. Και εδώ η κατάσταση είναι τραγική. Δεν θυμόμαστε πια πόσα χρόνια είναι έτσι. Μην περιγράφω αυτά που βλέπετε κάθε μέρα. Στα λοιπά θέματα του Δήμου, οι Υπηρεσίες είχαν μπει στον «αυτόματο πιλότο», εν αναμονή της λήξης της θητείας της δημοτικής Αρχής.
Ένα ζήτημα που πάντα θίγω όταν μιλάω για την πολιτική διαχείριση σημαντικών υποθέσεων από αιρετούς είναι το εξής και το επαναλαμβάνω και τώρα: Η ικανότητα κάποιου να εκλέγεται, ιδίως στην Ελλάδα, καθόλου δεν είναι ανάλογη των ικανοτήτων του να διοικεί. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Ένας άνθρωπος κοινωνικός, φιλικός, προσηνής, που μεσολαβεί για να εξυπηρετεί τους συμπολίτες του, που φροντίζει να μην δυσαρεστεί κανένα ή έστω τους πολλούς, σπάνια έχει και διοικητικές ικανότητες, γιατί αυτές ταιριάζουν σε άλλο χαρακτήρα. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η ανάθεση από τον δήμαρχο σε συγκεκριμένα πρόσωπα τις επιτελικές θέσεις (αντιδημάρχων, προέδρων οργανισμών του δήμου κλπ) είναι εκ των πραγμάτων δύσκολη υπόθεση, διότι το DNA των καθόλα συμπαθών (αποδεδειγμένο αυτό) δημοτικών συμβούλων είναι πολιτικό. Οι θέσεις ευθύνης και διοίκησης θα πρέπει να υποστηριχθούν από ένα σχέδιο, ένα οργανόγραμμα, από ειδικούς στον κάθε τομέα ώστε να έχουμε αποτελέσματα. Να κατανοήσουμε επιτέλους ότι οι θέσεις των αντιδημάρχων δεν είναι βραβείο για την εκλογική επιτυχία των δημοτικών συμβούλων ή την συμμαχία που μετά μοιράζει θέσεις.
Αυτό που θέλω να πω, εν κατακλείδι, είναι ότι ο Δήμος χρειάζεται δουλειά, γνώση, σχέδιο, εξοπλισμό, ανθρώπους ικανούς να διοικήσουν, εποπτεία της προόδου των έργων και των εργασιών προς όφελος της πόλης και των δημοτών. Δεν είναι χόμπι για συμπαθείς και αγαπητούς φίλους μας που προετοιμάζουν την επανεκλογή τους, ανεξαρτήτως έργου και προσφοράς. Υπάρχει, όμως, και κάτι που αφορά εμάς: Πλέον υπάρχουν πολλοί τρόποι ως ενεργοί πολίτες να παρεμβαίνουμε στα δρώμενα, να διεκδικούμε και ασκούμε κριτική. Αυτό, άλλωστε, είναι η Δημοκρατία και όχι μόνο οι εκλογές.
