Του Σταύρου Γαβαλά
Η 30η AGROTIKA έλαβε χώρα και είχα την τύχη να βρεθώ στην όμορφη Θεσσαλονίκη ως μέλος του ΔΣ της ΕΘΕΑΣ, του μοναδικού θεσμοθετημένου και νόμιμου συλλογικού οργάνου των αγροτών και των κτηνοτρόφων όλης της χώρας.
Χιλιάδες αγρότες και κτηνοτρόφοι είχαν κατακλύσει το εκθεσιακό κέντρο με τα περίπτερα να είναι ασφυκτικά γεμάτα και το ενδιαφέρον των παραγωγών πολύ έντονο για τα νέα τεχνολογικά, και όχι μόνο, επιτεύγματα στο χώρο της αγροτικής παραγωγής.
Ειλικρινά, δεν περίμενα τόσο νέο κόσμο, τόσους χιλιάδες νέους αγρότες και αγρότισσες από όλη τη χώρα, αφού όλα συντελούν στο γεγονός ότι ο αγροτικός κόσμος της Ελλάδας μειώνεται χρόνο με το χρόνο και οι νέοι εγκαταλείπουν τα χωριά και τις περιουσίες τους.
Το αντίθετο συμβαίνει! Υπάρχει πολύς νέος κόσμος που ασχολείται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία στην χώρα μας, ένας νέος κόσμος που χρειάζεται περισσότερο τη συμβολή και τη στήριξη τους κράτους για να γίνει ακόμα ποιο δημιουργικός, πιο παραγωγικός και να κατακτήσει με τα προϊόντα της Ελλάδας και τις αγορές του κόσμου.
Διάχυτη η αγωνία των νέων ανθρώπων για την κλιματική αλλαγή, την κλιματική κρίση η όπως αλλιώς θέλετε πείτε το φαινόμενο που καταστρέφει τεράστιες παραγωγικές εκτάσεις με αποτέλεσμα το εισόδημα των παραγωγών να μειώνεται αισθητά και να τίθεται εν αμφιβόλω η συνέχιση της βιωσιμότητας τους.
Εκεί πραγματικά πρέπει να εστιάσει το υπουργείο για να διασφαλίσει όρους και προϋποθέσεις που θα κάνουν τους νέους να παραμείνουν στη γη τους και δεν αναφέρομαι μόνο στις επιδοτήσεις αλλά στη διασφάλιση φθηνής ενέργειας και του πιο πολύτιμου αγαθού. Του νερού! Για να μπορεί να ποτίζει τα χωράφια του στην εκπαίδευση του, που πρέπει να είναι πλέον κανόνας και να μπορεί να εκσυγχρονιστεί και να φύγει από αντιλήψεις και πρακτικές των παππούδων μας
Υπάρχει μέλλον στον αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο του τόπου μας, λαμπρό θα πω με βεβαιότητα, αν επιτέλους καταφέρουμε να συντονιστούμε, να συνεργαστούμε και να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, με τα επιστημονικά ιδρύματα στην πρώτη γραμμή για νέους τρόπους καλλιέργειας, για νέες ποικιλίες πιο ανθεκτικές και λιγότερο απαιτητικές στο νερό αλλά και γιατί όχι σε ποικιλίες που υπήρχαν στην Ελλάδα και τείνουν να εξαφανιστούν και να αντικατασταθούν από ξενόφερτες.
Τρανό παράδειγμα το κρασί μας ,που μια εποχή απειλήθηκε από την έντονη πίεση που δέχτηκε από τις ξένες ποικιλίες όπως το syrax το cabernet το sardone και άλλες που πήγαν να εξαφανίσουν τις γηγενείς δικές μας...
Ευτυχώς, που οι δικοί μας οινοποιοί καταλάβαν ότι το μέλλον ανήκει στο βιδιανό, το μαντηλάρι τη βηλάνα τον ταχτά το λιάτικο το κοτσιφάλι μας και αποφύγαμε την εξαφάνιση τους κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει από την Πολιτεία και όχι από μόνοι τους.
Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει με τη σουλτανίνα που απειλείται με εξαφάνιση από τα ξενόφερτα επιτραπέζια που παράγονται σε όλο το κόσμο. Η σουλτανίνα Κρήτης, μόνο εδώ σταφίδα Κρήτης μόνον εδώ μήπως είναι μια μεγάλη ευκαιρία μέσο του Ταμείου Ανάπτυξης να γίνει μια γενναία αναδιάρθρωση των αμπελιών και, γιατί όχι, να συνδυαστεί με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνω από τα αμπέλια.
Η κάθε κυβέρνηση, λοιπόν, μπορεί αν θέλει να κάνει όλα τα παραπάνω να δημιουργήσει μια γενιά νέων αγροτών και κτηνοτρόφων που θα μπορούν πάνω από όλα να είναι βιώσιμοι και παραγωγικοί.
Με αυτή τη χάραξη στρατηγικής, θα είχε αποφύγει τις συγκρούσεις και τις κινητοποιήσεις που είναι αναπόφευκτες, όπως συμβαίνει και σήμερα, με τον κόσμο να ξεσηκώνεται σε όλη την Ελλάδα εκτός της Κρήτης. Γιατί άραγε;
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο
