Ονομάζεται «Χιόνα» γιατί μέσα του αποθήκευαν σωρούς – σωρούς το αλάτι που συλλέγονταν, από το κρατικό μονοπώλιο των αλυκών της Ελούντας κατά την περίοδο λειτουργίας τους, μέχρι που κλείσανε, και που μοιάζανε σαν το χιόνι.
Το εμβληματικό και λιθόκτιστο ιστορικό κτίριο 121 τμ. ακίνητο του ελληνικού δημοσίου, αποθήκη αλατιού, που από την κατασκευή του ήταν ασκεπές, μέσα στον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο, είναι επικινδύνως ετοιμόρροπο, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που η κατάρρευσή του και ο σοβαρός τραυματισμός των ανύποπτων περαστικών που το προσεγγίζουν είναι πλέον θέμα χρόνου!
«Δυστυχώς τόσο το ΥΠ.ΠΟ. δια της Τοπικής Εφορείας Αρχαιοτήτων Λασιθίου που είναι υπεύθυνη για το χώρο, όσο και η Δημοτική Αρχή Αγ. Νικολάου στην οποία με παλαιότερη απόφαση είχε παραχωρηθεί για ένταξή του σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα, επιδεικνύουν τέτοια προκλητική αδιαφορία, που αν δεν ληφθούν άμεσα προειδοποιητικά μέτρα σήμανσης για την επικινδυνότητά του θα θρηνήσουμε θύματα», μας μεταφέρουν καθημερινοί επισκέπτες της περιοχής.
Η επικίνδυνη κατάσταση του συγκεκριμένου κτίσματος εντάσσεται μέσα στο πρόσφατο σχόλιό μας για τον αρχαιολογικό χώρο των Αλυκών και τη γενικότερη εικόνα εγκατάλειψης και υποβάθμισης της περιοχής, που προκάλεσε και την παρέμβαση του βουλευτή Σπ. Δανέλλη με ερώτησή του στη Βουλή.
Σε επαφή με το κτίσμα της «Χιόνας», λειτουργεί η ομώνυμη οργανωμένη πλαζ του Δήμου (Χιόνα), ενώ δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι ανύποπτα κεφάλια απολαμβάνουν τον ήλιο στις ξαπλωτούρες, και πάνω τους παραμονεύουν ετοιμόρροπες πέτρες!
«Είναι χαρακτηριστικό, ότι εδώ και πάνω από ένα χρόνο έχει αναρτηθεί μια ταμπέλα που αναγράφει (ψευδώς!) ότι εκτελούνται εργασίες, ως πρόσχημα και δικαιολογία για απόσειση αστικών και ποινικών ευθυνών που θα βαρύνουν τους αρμόδιους σε περίπτωση τραυματισμού κάποιου ανύποπτου» μας μεταφέρουν.
Η περιοχή λόγω της μοναδικότητάς της έλκει αρκετό κόσμο καθημερινά και το επικινδύνως ετοιμόρροπο κτίσμα παραμένει μέχρι σήμερα προσεγγίσιμο ενώ δεν έχει ληφθεί ΚΑΝΕΝΑ απολύτως μέτρο σήμανσης, προστασίας, ασφάλειας, και παρεμπόδισης προσέγγισής του, που προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία!
Να σημειωθεί ότι δυστυχώς, γι’ αυτό το εμβληματικό και ιστορικό κτίριο της περιοχής, από το 2002 είχαν ξεκινήσει προσπάθειες για τη μετατροπή του σε «Μουσείο Αλατιού Ακονιού» που θα αναβάθμιζε ένα ευρύτερα προστατευόμενο φυσικό σχηματισμό, αξιόλογο τοπίο με οικολογική, γεωμορφολογική, υδροβιολογική, επιστημονική, μνημειακή και αισθητική αξία.
Μάλιστα με πολλαπλές και βαρύγδουπες πομφόλυγες και πυροτεχνήματα (πέρασαν τρεις Δήμαρχοι και Δημοτικές Αρχές!) για την ανάπλαση της περιοχής, κατατέθηκε φάκελος για ένταξη του έργου στην Κοινοτική Πρωτοβουλία Leader+, έγιναν προσπάθειες να ενταχτεί στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα ALAS (All about salt), συντάχτηκαν μελέτες επί μελετών, απασχόλησε συνεδριάσεις του ΚΑΣ, προκλήθηκε αλληλογραφία πλείστων υπηρεσιών κ.λπ. Αποτέλεσμα; Το βλέπετε στις φωτογραφίες…
