Θα πρέπει να πάμε αρκετά πίσω και στους Πρώτο - Ινδο – Ευρωπαϊκούς λαούς που μιλούσαν την ομώνυμη γλώσσα, μια προϊστορική ευρασιατική γλώσσα την οποία έχουν ανακατασκευάσει οι γλωσσολόγοι.
Από τη συγκεκριμένη γλώσσα η ρίζα «στ» ή «σταν» έχει βρει εφαρμογή σε πολλές λέξεις σε γλώσσες απογόνους της. Το «σταν» στα ρωσικά σημαίνει «οικισμός», σε άλλες σλαβικές γλώσσες τη χρησιμοποιούν για να πουν «διαμέρισμα» ή «κράτος», ενώ τα αγγλικά τη δανείστηκαν για να φτιάξουν λέξεις όπως «στάση» και «διαμονή».
Παλαιότερα, οι αρχαίοι Ινδο-ιρανικοί λαοί από την πλευρά τους, απόγονοι των Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαίων που αποφάσισαν να μετακομίσουν ανατολικά και νότια από την ευρασιατική στέπα, τη χρησιμοποίησαν για να εκφράσουν έννοιες όπως «τόπος» ή «τόπος του».
Αυτό ακριβώς είναι και το νόημα για να εξηγηθεί ο τρόπος που χρησιμοποιείται σήμερα από τις σύγχρονες χώρες. Αυτό γίνεται είτε υιοθετώντας το «σταν» μέσω της κοινής γλωσσικής καταγωγής της γλώσσας, όπως στο Πακιστάν ή το Αφγανισταν, είτε υιοθετώντας απλά την έννοια, όπως συνέβη στις πρώην σοβιετικές χώρες.
Το Αφγανιστάν λοιπόν σημαίνει ο «τόπος των Αφγανών» ή αλλιώς η «χώρα των Αφγανών». Το Καζακσταν σημαίνει η «Γη των Καζάκων» με τη λέξη Καζακστάν να προέρχεται από μια τουρκική λέξη που σημαίνει «ανεξάρτητη». Το Κιργιστάν είναι η «Γη των Κιργιζιών», με τη λέξη να προέρχεται πάλι από τουρκική λέξη, που σημαίνει «σαράντα» και αναφέρεται στις σαράντα φυλές που ενώθηκαν για να φτιαχτεί η χώρα. Μην ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι αποκαλούν την Ελλάδα Γιουνανιστάν, το οποίο προέρχεται από τους Ίωνες, δηλαδή σημαίνει η «Γη των Ιώνων».
