Οι αστικοί μύθοι για το κρασί και τα ταιριάσματά του καταρρίπτονται κι εμείς γιορτάζουμε πιο ελεύθεροι και χωρίς ενοχές.
Στολισμένα τραπέζια, εκλεκτά εδέσματα, ξεχωριστά κρασιά. Τα γεύματα και τα δείπνα των ηµερών είναι για πολλούς τα πλέον λαµπρά της χρονιάς και η επιθυµία της τέλειας απόλαυσης είναι µεγαλύτερη από ποτέ. Ωστόσο, κάποιες προκαταλήψεις δεν µας επιτρέπουν να µεγιστοποιήσουµε την ευχαρίστηση αυτών των εξαιρετικών περιστάσεων. Ας τις καταρρίψουμε για να κερδίσουµε σε απόλαυση φέτος τις γιορτές!
Αφρώδες με το φαγητό;
Φυσικά και ναι! Γιατί μπορεί το CO2 να έχει τη µοναδική ικανότητα να δηµιουργεί ευφορία, να καθαρίζει την παλέτα και να προετοιµάζει τον ουρανίσκο για υπέροχες γεύσεις, όµως τα καλά αφρώδη είναι πάνω απ’ όλα εξαιρετικά κρασιά που µπορούν να συνοδεύσουν πλήθος
συνταγών. Ιδιαίτερα τα πιο πληθωρικά από αυτά που φτιάχνονται µε τη µέθοδο της δεύτερης ζύµωσης στη φιάλη –όπως πολλές σαµπάνιες, τα ιταλικά Franciacorta αλλά και κάποια ελληνικά– στέκονται υπέροχα ακόµα και πλάι σε κυρίως πιάτα και ιδιαίτερα στα λευκά κρέατα που δίνουν και παίρνουν την εορταστική περίοδο.
Το κυρίως πιάτο, η γαλοπούλα, σερβίρεται με κόκκινο κρασί Παρ’ όλο που ο κιµάς είναι ένα υλικό που συνδυάζεται αρµονικά µε κόκκινα, το icon χριστουγεννιάτικο πιάτο θα απογειωθεί δίπλα σε ένα λευκό. Αυτό µάλιστα θα συµβεί ακόµα κι όταν ο κιµάς πρωταγωνιστεί στη γέµιση, αφού η γαλοπούλα, ως λευκό κρέας, προτιµά κρασιά του ιδίου χρώµατος. Απλώς φροντίστε το λευκό κρασί σας να έχει πλούσιο σώµα και παλαιωµένα αρώµατα λόγω της ύπαρξης ξηρών καρπών και αποξηραµένων φρούτων που συναντάµε στην πλειονότητα των σχετικών συνταγών. Βάλτε συνεπώς στο ψυγείο το πιο παλιό Chardonnay, Viognier, Semillon, Βιδιανό ή Νυχτέρι που έχετε στην κάβα σας!
Το κόκκινο σερβίρεται σε θερµοκρασία δωµατίου
Αυτός ο µύθος µπορεί να µην έχει εποχή, όµως ο χειµωνιάτικος καιρός και το pedigree του ακριβοθώρητου κρασιού των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς συνιστούν αδιανόητη ακόµα και τη σκέψη της τοποθέτησής του στο ψυγείο. Ας αναλογιστούµε όµως ότι όταν καθιερώθηκε ο όρος «θερµοκρασία δωµατίου» αναφερόταν σε δωµάτια γαλλικών πύργων του 18ου αιώνα και όχι σε διαµερίσµατα του 21ου! Συνεπώς, υποδήλωνε τη σωστή θερµοκρασία των 16-18°C και όχι των 22-25°C που b επικρατούν σε ένα µοντέρνο διαµέρισµα. Για τον λόγο αυτό µη διστάσετε να βάλετε για 1-1 ½ ώρα στο ψυγείο την εορταστική φιάλη, πριν το γεύµα ή το δείπνο. Αν µάλιστα αυτή είναι άνω τηςn 15ετίας, τότε παρατείνετε τον χρόνο κάνα µισάωρο, αφού η πιο κρύα θερµοκρασία θα προσδώσει στα «αδυνατισµένα» παλαιωµένα κρασιά λίγο παραπάνω σφρίγος και συµπύκνωση.
Τα στιβαρά ερυθρά ταιριάζουν µε κυνήγι
Τα ποιοτικά ερυθρά, ναι, ταιριάζουν πράγµατι µε κυνήγι, τα στιβαρά όµως συνήθως όχι! Αυτό συμβαίνει γιατί όλα τα κρέατα του είδους –ακόµα και στην περίπτωση που δεν είναι άγρια αλλά εκτροφής– διαθέτουν πολλούς µυς και λίγο λίπος, άρα κατ’ επέκταση σχετικά
στεγνή υφή.
Αν, εποµένως, βάλουµε δίπλα τους ένα γεροδεµένο ερυθρό, γεµάτο µε ισχυρές τανίνες, τότε απλώς θα ενισχύσουµε αυτό το στέγνωµα µέσα στο στόµα. Γι’ αυτό τον λόγο, λοιπόν, προτιµήστε ένα παλαιωµένο κρασί –άνω της δεκαετίας– αφού ο χρόνος θα του έχει επιτρέψει να αποκτήσει µια βελούδινη γεύση. Οσο για την ποιότητα, αυτή είναι η απόλυτα απαραίτητη προϋπόθεση ώστε το άρωµα µέσα στο στόµα (το flavor) να είναι έντονο και επίµονο για να µη σκεπαστεί από τη δυνατή γεύση που είναι σήµα κατατεθέν του κυνηγιού, µε όποιον τρόπο κι αν έχετε επιλέξει να το µαγειρέψετε.
Κρασί µε βιδωτό πώµα χριστουγεννιάτικα; Με τίποτα!
Η αντίληψη ότι το βιδωτό πώµα συνεπάγεται και ένα φθηνό, χαµηλής ποιότητας και άρα εντελώς ακατάλληλο για την εορταστική περίσταση κρασί είναι βαθιά ριζωµένη στη συνείδηση ακόµα και ανήσυχων οινόφιλων. Τα βιδωτά πώµατα όµως που συναντάµε στα περισσότερα κρασιά όχι µόνο καµία σχέση δεν έχουν µε αυτά των φθηνών ετικετών ή των αλκοολούχων ποτών, αλλά,
αντιθέτως, αποτελούν εγγύηση φρεσκάδας και ποιότητας. Καθώς και σιγουριάς, αφού ελαχιστοποιούν την πιθανότητα να βρεθείτε µπροστά σε µια ακριβή φελλωµένη φιάλη, γεγονός το οποίο ίσως να χαλάσει όλο σας το κέφι!
Συνεπώς, µη διστάσετε να σερβίρετε ένα ποιοτικό κρασί µε βιδωτό πώµα ακόµα και στο πιο… βαρύ τραπέζι. Αλλωστε, αν ήσασταν στην Αυστραλία ή στη Νέα Ζηλανδία, σχεδόν δεν θα είχατε επιλογή, καθώς το 95% όλων των κρασιών της Ωκεανίας (ανεξαρτήτως χρώµατος) είναι πωµατισµένα µε τέτοιο τρόπο!
Η εναλλαγή πολλών και διαφορετικών κρασιών µεθάει
Τα τραπέζια των εορτών είναι οι κατεξοχήν περιστάσεις όπου τα πιάτα διαδέχονται το ένα το άλλο και ως εκ τούτου προσφέρονται για σερβίρισµα διαφορετικών κρασιών. Εδώ είναι που πολλοί πιστεύουν ότι το πέρασµα από ένα αφρώδες σε ένα λευκό, ένα κόκκινο και ένα γλυκό που θα ολοκληρώσει το δείπνο είναι η απόλυτη συνταγή για ένα αξέχαστο, εορταστικό µεθύσι!
Τίποτα όµως δεν είναι πιο ανακριβές, αφού όσα κρασιά κι αν «αλλάξουµε»,αυτό που µετράει είναι η συνολική ποσότητα του οινοπνεύµατος. Ετσι, είτε πιούµε 375 ml από ένα κρασί, είτε 375 ml από πέντε, το αποτέλεσµα θα είναι το ίδιο. Απολαύστε, εποµένως,χωρίς ενοχές και προβληµατισµούς τα µοναδικά αρώµατα και τις γεύσεις των υπέροχων κρασιών που συνοδεύουν αυτές τις ειδικές περιστάσεις, φροντίζοντας µόνο να µην ξεπεράσετε συνολικά το όριο των προσωπικών σας αντοχών.
Καλές οινικές γιορτές!
