Επιστήμονες στη Βραζιλία ανακάλυψαν το απολίθωμα ενός δεινοσαύρου, ο οποίος δεν μοιάζει με τίποτα που είχε ανακαλυφθεί ως τώρα.
Το 110 εκατ. ετών απολίθωμα ανήκει στον δίποδο δεινόσαυρο Ubirajara jubatus, ο οποίος είχε περίπου το μέγεθος μιας κότας και η δομή του σκελετού του έμοιαζε πολύ με αυτή των έως τώρα γνωστών δεινοσαύρων.
Εξωτερικά, ωστόσο, το ζώο αυτό ξεχώριζε λόγω πολλών ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του, όπως το πυκνό «τρίχωμα» που κάλυπτε όλο του το σώμα, και τέσσερις «κορδέλες» που πετάγονταν από την ωμοπλάτη του, αποτελούμενες από κερατίνη, όπως και τα ανθρώπινα νύχια και μαλλιά.
Το «τρίχωμα» του δεινοσαύρου κατά πάσα πιθανότατα αποτελούσε μια πρώιμη μορφή πτερώματος, καθώς οι τρίχες αποτελούν αποκλειστικό χαρακτηριστικό των θηλαστικών.
Πολλοί προϊστορικοί δεινόσαυροι, εξάλλου, έφεραν πτέρωμα, όντας μάλιστα οι πρόγονοι των περισσότερων σημερινών πτηνών.
«Από απόσταση, το πτέρωμά του θα έμοιαζε με τρίχωμα. Τα φτερά του που συντηρούνται ακόμη στο απολίθωμα που βρήκαμε είναι πάρα πολύ πυκνά στην πλάτη του, τους ώμους και τον λαιμό του. Το πιθανότερο είναι να τα είχε σε όλο του το σώμα», είπε ο καθηγητής παλαιοβιολογίας David Martill που συμμετείχε στην μελέτη.
Όσον αφορά τα «κερατάκια» που είχε στην πλάτη του, οι επιστήμονες εκτιμούν πως το βοηθούσαν στο να προσελκύσει ταίρι ή να φοβίσει τους αντιπάλους του, κατά τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιεί το παγώνι τα φτερά της ουράς του.
«Όπως και να έχει, αποτελούν κάτι πρωτοφανές, δεν υπάρχει άλλο γνωστό είδος με τέτοια «κέρατα» στην ωμοπλάτη», είπε ο Martill, ο οποίος εικάζει πως, εκτός των άλλων, το πτέρωμα του ζώου ήταν πολύχρωμο.
Το απολίθωμα φυλάσσεται σε μουσείο στην περιοχή Ceará της Βραζιλίας από το 1990, με την ανάλυσή του να ολοκληρώνεται μόλις πρόσφατα.
ΠΗΓΗ: The Guardian
