Του Απόστολου Τζίφα
Η εδώ και δύο χρόνια η αριστερά στην εξουσία στη χώρα μας θα πρέπει να θεωρηθεί ως συνέχεια και ολοκλήρωση μίας πολιτικής των τελευταίων τριάντα ετών. Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της αριστεράς είναι ευδιάκριτα.
Η παντελής έλλειψη αξιολόγησης όλων των μορφών του δημόσιου τομέα. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στην εκπαίδευση η αξιολόγηση συζητιέται εδώ και χρόνια για την εισαγωγή της. Ο δημόσιος τομέας κτίστηκε από το εκάστοτε κομματικό κράτος με αρχές και λογική αριστερής πολιτικής .Αποτέλεσμα ήταν και είναι να παρεμποδιστεί η αξιοκρατία, ο εκσυγχρονισμός του και να επικρατήσει η αναποτελεσματικότητά του.
Η επικράτηση της αναξιοκρατίας. Η αξιοκρατία αντικαταστάθηκε από την επιλογή των κομματικών και συνδικαλιστικών οργάνων. Πρόσφατα το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε το νόμο Μπαλτά για την επιλογή διευθυντών στην εκπαίδευση. Μία πρωτοφανής «εκπαιδευτική αριστερή τριτοκοσμική καινοτομία» είναι και η επιλογή των στελεχών των σχολείων μέσω μυστικής ψηφοφορίας του συλλόγου των διδασκόντων !!! . Η πρακτική αυτή, δυστυχώς, βρίσκει συμμάχους στους συνδικαλιστές , στα κόμματα και στους εκπαιδευτικούς. .
Η κορύφωση της ανομίας μέσω των αριστερής πολιτικής κινημάτων «δεν πληρώνω» έφερε σε χρεοκοπία δημόσιες επιχειρήσεις . π.χ ΔΕΗ, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κ.ά., αλλά και σημαντική υστέρηση των δημοσίων εσόδων.
Στην πολιτική μας ζωή διαμορφώθηκαν «νέες δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις», ισότιμες με την αριστερά , π.χ. αντιεξουσιαστές, Ρουβίκωνας κ.ά. Η νομιμοποίηση του «άβατου των Εξαρχείων» έγινε και με την απομάκρυνση των δημόσιων υπηρεσιών και υπηρεσιών ΔΕΚΟ από την περιοχή αυτή.
Έγινε αποτυχημένη προσπάθεια την τελευταία διετία για περιορισμό την πολυφωνίας στα ΜΜΕ. Ενοχλεί η δημόσια κριτική και παρεμπόδιση της δημιουργίας του κομματικού κράτους της αριστεράς. Η ενημέρωση της δημόσιας τηλεόρασης γράφεται από τα γραφεία τύπου του κυβερνώντος κόμματος. Μία καθημερινή ανάγνωση των ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης μας καταδεικνύει του λόγου το αληθές.
Στον πρωτογενή τομέα κατασπαταλήθηκαν δις ευρώ επιδοτήσεις χωρίς ουσιαστική ανάπτυξη. Επικράτησε και εδώ η «λογική και η πρακτική» των κομματικών και συνδικαλιστικών οργάνων αριστερής πολιτικής.
Η υπερφορολόγηση είναι και αυτή δείγμα μίας αριστερής πολιτικής που αρνείται τις μεταρρυθμίσεις και την ουσιαστική ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Οι ιδιωτικοποιήσεις αποφεύγονται και θεωρούνται ότι μειώνουν το «κοινωνικό κράτος». Το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς για τη φορολογία χάθηκε με την ψήφιση φοροαπαλλαγών των βουλευτών από το κυβερνών κόμμα , οι οποίες φτάνουν στο ύψος του 77% του εισοδήματός τους. . Αντίθετα η υπερφορολόγηση πλήττει κυρίως τα μεσαία και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Αυτή είναι η «ταξική» πολιτική της αριστεράς.!!!
Το «κοινωνικό κράτος» της αριστεράς θα φέρει ισοπεδωτικές συντάξεις . Άλλωστε ο νόμος Κατρούγκαλου με την «προσωπική διαφορά» έχει προετοιμάσει το έδαφος. Στην αριστερά ισχύει το δόγμα : όλοι θα πρέπει να είμαστε ίσοι…
Στο μεταναστευτικό με την πολιτική των ανοικτών συνόρων , την έλλειψη σχεδίου, πολιτικής και συνεργασίας με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης επιδεινώθηκαν τα προβλήματα για την πατρίδα μας.
Αφήσαμε τελευταίο το στιλιστικό στυλ του αριστερού πρωθυπουργού χωρίς γραβάτα (: παγκόσμια πρωτοτυπία) και την πολιτική διγλωσσία του στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, δείγμα ότι η αριστερά θέλει να πρωτοτυπεί και να διαφέρει …
