Η Νίνα είναι 82 ετών. Ζει στη Μόσχα όπου και έχουν εντοπιστεί τα περισσότερα κρούσματα του COVID-19 στη Ρωσία. Όμως η Νίνα αρνείται να μείνει στο σπίτι και καθημερινά βγαίνει βόλτα με τον σκύλο της.
«Έτσι κι αλλιώς, οι ηλικιωμένοι μένουμε στο σπίτι τον περισσότερο καιρό. Δεν έχει αλλάξει κάτι, αλλά και μέσα δεν μπορώ να μείνω» υποστηρίζει η 82χρονη.
Σε αντίθεση με την Νίνα, πολλοί ηλικιωμένοι βρίσκονται σε καθεστώς απομόνωσης. Κοινωνικές υπηρεσίες και εθελοντές προσπαθούν να τους βοηθήσουν. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα είναι η πρόσβαση στις τράπεζες. Πολλοί δεν έχουν κάρτες, οπότε και δεν μπορούν να λάβουν τις συντάξεις τους.
«Την πρώτη εβδομάδα της καραντίνας, οι τράπεζες εδώ κοντά δεν λειτουργούσαν. Οπότε οι άνθρωποι δεν είχαν χρήματα ούτε για να αγοράσουν τρόφιμα» δήλωσε στο euronews ο Όλεγκ Σαρίπκοβ, διευθυντής του «Ιδρύματος Πολιτών»
Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι δεν έχουν υπολογιστές ή smartphones, ενώ αρκετοί δεν έχουν συγγενείς. Ιδρύματα, κοινωνικές υπηρεσίες και εθελοντές κινητοποιούνται, όμως η βοήθεια δεν φτάνει σε όλους.
«Μιλάμε για πάρα πολλούς ανθρώπους. Πρέπει να τους επισκεφθούμε, να δούμε πως είναι, μα δεν έχουμε τους απαραίτητους πόρους. Υπάρχουν πολλοί ευάλωτοι ηλικιωμένοι που δεν υποστηρίζονται από τις κοινωνικές υπηρεσίες και τους εθελοντές» εκτιμά ο Όλεγκ Σαρίπκοβ, διευθυντής του «Ιδρύματος Πολιτών».
Η μητέρα της Μαρίας υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Από τότε χρειάζεται συνεχή φροντίδα. Η Μαρία πρέπει ακόμη να φροντίσει τον άντρα της και τα παιδιά τους. Σύμφωνα με όσα ισχύουν, η γυναίκα μπορεί να επισκεφθεί την μητέρα της δύο φορές την εβδομάδα. Όμως υποστηρίζει πως αυτό δεν είναι αρκετό.
«Μπορεί ανά πάσα στιγμή να πέσει κάτω και αυτή την εβδομάδα έχω ήδη έρθει δύο φορές. Και τι θα κάνω αν ξαναπέσει; Η μητέρα μου δεν μπορεί να μαγειρέψει, το δεξί της χέρι, ουσιαστικά δεν λειτουργεί. Λοιπόν, τι θα κάνω; Οι εθελοντές δεν έχουν το δικαίωμα να μπουν μέσα, απλά αφήνουν τα προϊόντα στην εξώπορτα, δεν φτάνουν καν στην πόρτα» δήλωσε η Μαρία Εσάκοβα.
Η απομόνωση σώζει ζωές, μα αυτό για αρκετούς ηλικιωμένους αποτελεί μια ιδιαίτερα επώδυνη εμπειρία. Η κυβέρνηση έχει ενισχύσει τις κοινωνικές υπηρεσίες, ενώ έχει χρηματοδοτήσει και κάποιες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Όμως οι αρχές δέχονται κριτική για τον χειρισμό της υγειονομικής κρίσης, ενώ πολλοί υποστηρίζουν πως μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν έχει πουθενά να στηριχθεί.
