ΚΡΗΤΗ
“Αρφανοί" στα Ανώγεια: εκεί που η φουνάρα έχει αναχθεί σε… επιστήμη!
Η μεγάλη ημέρα έφτασε, οι φουνάρες ετοιμάζονται να ... πυροδοτηθούν!
Εκατοντάδες παιδιά ... ρίχνονται και φέτος στη μάχη του "Αρφανού" σε πολλά χωριά της Κρήτης, με τα Ανώγεια να έχουν αναγάγει τις φουνάρες της Ανάστασης σε ... επιστήμη! Ήδη από τις αρχές της εβδομάδας όλα τα καταλύματα στις ενορίες είχαν γεμίσει αρφανόξυλα, που δεν είναι άλλο από το αχινοπόδι, τον γνωστό αγκαθωτό θάμνο.
Τα παιδιά από μέρες βρίσκονταν στις θέσεις τους, είχαν μοιράσει βάρδιες και ... αποστολές και ετοιμάζονταν για τη μεγάλη ημέρα και την τελική αναμέτρηση για την πιο μεγάλη φουνάρα!
Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανωγείων Βασίλης Δραμουντάνης εξηγεί πως τα παλιότερα χρόνια η προετοιμασία ξεκινούσε από τον Γενάρη. Θυμάται μάλιστα τις "υπηρεσίες" του ως νυχτερινός σκοπός προς αποτροπή ενδεχόμενου ... σαμποτάζ ή κλοπής αρφανόξυλων! "Είχα χάσει δυο χρόνια στο σχολείο και φταίγανε τα αρφανόξυλα!" - λέει γελώντας και θυμάται ότι από τον Ιανουάριο ήταν φύλακας κάθε βράδυ, με αποτέλεσμα το πρωί, ξενυχτισμένος, να μην καταφέρνει να ξυπνήσει για να πάει στο σχολείο!
"Kάθε παιδί τραβάει ένα αρφανόξυλο, μέχρι το Μεγάλο Σάββατο, ημέρα η οποία αφιερώνεται στο να φτιάξουν το σημείο όπου θα ανάψουν τη φωτιά" - αναφέρει ο κ.Δραμουντάνης. Οι πολυμελείς ομάδες περιλαμβάνουν παιδιά από 7-8 ετών, αγόρια και κορίτσια, με συγκεκριμένα καθήκοντα το καθένα (άλλος μαζεύει ξύλα, άλλος κάνει τον "σκοπό") ως και νεαρούς γύρω στα 25 που έχουν το ρόλο του καθοδηγητή, μεταδίδοντας το ... know-how από γενιά σε γενιά!
Το στήσιμο των αρφανόξυλων που γίνεται σήμερα, Μεγάλο Σάββατο, με τη βοήθεια των μεγαλύτερων της ομάδας απαιτεί "τρόπο" και μαεστρία, ώστε τα ξύλα να πατηθούν, να κουρουπώσουν και να "πάρουν" ύψος με στόχο, όταν η φωτιά ανάψει, να υψωθεί ψηλά και να μην πέσει! "Η μεγαλύτερη αποτυχία για τα παιδιά είναι να πέσει η φωτιά" - προσθέτει ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανωγείων.
Οι πέντε "φουνάρες" πυροδοτούνται με το "Χριστός Ανέστη", στην Παναγία στο Περαχώρι, τον Άι Γιάννη, το Κομπί, τον Άι Γιώργη και το Μετόχι (Άγιος Δημήτριος) και μετά αρχίζει η "μάχη" για το ποια φωτιά είναι η μεγαλύτερη! "Κάθε ενορία λέει πως η δική της είναι η μεγαλύτερη" - λέει ο πρόεδρος και χαριτολογώντας "ρίχνει" στη συζήτηση τη σκέψη να αναλάβει την αξιολόγηση ... ανεξάρτητη Επιτροπή!
Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου, πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω, εξηγεί το πώς αυτό το έθιμο, η προέλευση του οποίου χάνεται στα βάθη του χρονου, διδάσκει στα παιδιά ευθύνη, ομαδικότητα, σκληρή δουλειά για ένα σκοπό. "Μαθαίνουν τη σκοπιά, μαθαίνουν να φυλάνε τα δικά τους πράγματα αλλά και την ιδέα τους. Είναι πολλά τα θετικά μηνύματα, σε "γινώνουν" πιο εύκολα" - σχολιάζει ο Β.Δραμουντάνης, για αυτή την άτυπη "υποχρέωση" κάθε παιδιού στο έθιμο του "Αρφανού". Αγόρια και κορίτσια αλλά και τα παιδιά των απόδημων Ανωγειανών που κατεβαίνουν στην Κρήτη για τις διακοπές του Πάσχα αναλαμβάνουν ενεργό δράση στο έθιμο, παίρνουν θέσεις στα "στρατόπεδα" όμως την επόμενη ημέρα... είναι και πάλι φίλοι!
