Του Αντώνη Παντινάκη
Εκεί όπου χάνεται η αίσθηση του χρόνου, κι όχι όποιου κι όποιου αλλά του συφοριασμένου 2020, στο μέτωπο του ... πολέμου με τον αόρατο “εχθρό”, τον κορωνοϊό, θα περάσουν τις γιορτές τους ειδικοί επιστήμονες και υγειονομικοί!
Θαρρείς πως την δική τους “πανοπλία” την οποία και δεν αποχωρίζονται σχεδόν ποτέ, την έχουν πλέξει οι αναμνήσεις των παιδικών τους βιωμάτων και αλλοτινών, πιο ανέφελων εποχών, που μαζί με τις σκέψεις των οικείων τους θα τους αγκαλιάζουν (νοητά) ένα παραπάνω εφέτος:
Και σ’ όσες κλωστές προεξέχουν, ίσως εντοπίζονται και οι ανάσες ελπίδας και αισιοδοξίας, που (τολμούν να) κάνουν για το νέο έτος οι (αφανείς ή φανεροί) ήρωες με τις λευκές στολές ή αλλιώς οι “λευκοφορεμένοι άγγελοι”, όπως τους χαρακτήρισε ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ειρηναίος.
Κοινή σκέψη όλων και ελπίδα ολάκερου του πλανήτη: Η γιορτή της Γέννησης του Θεανθρώπου να σημάνει και την αναγέννηση της ανθρωπότητας.
Τα φετινά, περίεργα έτσι κι αλλιώς Χριστούγεννα, μέσα από το Cretalive, μεταφέρουν αναμνήσεις, ευχές αλλά και τις ελπίδες τους οι Αχιλλέας Γραβάνης, Ανέστης Κιούλπαλης, Δημήτρης Βρύσαλης και Νίκος Καλογιαννάκης.
Ανέστης Κιούλπαλης: Από την Αργεντινή, το σύμβολο της νίκης!
Ο διευθυντής της ΜΕΘ του Βενιζελείου, Ανέστης Κιούλπαλης, πρωταγωνίστησε σε ένα από τα πιο θαυμαστά, σε τοπικό υγειονομικό επίπεδο, γεγονότα για το 2020: Της εξόδου από την Μονάδα Εντατικής Θεραπείας της 63χρονης γυναίκας από την Αργεντινή, τον περασμένο Απρίλιο.
Ήταν μία από τις πιο δυνατές και συνάμα ενθαρρυντικές σκηνές της χρονιάς που αφήνουμε πίσω μας, η οποία θα μείνει (εσαεί) ανεξίτηλα χαραγμένη στην μνήμη του κ. Κιούλπαλη.
“Ήταν η πρώτη ασθενής που νοσηλεύσαμε με το βαρύ σύνδρομο του κορωνοϊού. Και η πρώτη που βγήκε ζωντανή” σχολιάζει ο διευθυντής της ΜΕΘ του Βενιζελείου.
Η 63χρονη, το πρώτο μεγάλο σύμβολο της νίκης απέναντι στον κορωνοϊό, είναι πλέον δικός μας άνθρωπος. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές του Βενιζελείου μαθαίνουν νέα της: “Ζει στην Αργεντινή με την οικογένειά της, είναι πολύ καλά στην υγεία της" μας πληροφορεί ο κ. Κιούλπαλης.
“Ήταν πολύ μεγάλη η χαρά μας, η πρώτη νίκη απέναντι στην πανδημία. Έκτοτε είχαμε πολλά περιστατικά, άλλα πολύ βαρύτερα, άλλα λιγότερο βαριά κάποιοι δυστυχώς κατέληξαν, κάποιοι επιβίωσαν και γύρισαν σπίτια τους”.
Ενθυμούμενος όλα αυτά, ο κ. Κιουλπαλης επιχειρεί να προσγειώσει στην αδυσώπητη πραγματικότητα όσες και όσους εξακολουθούν να ... υπερίπτανται: “Δεν είναι γρίπη, δεν είναι ίωση. Είναι μία σοβαρή νόσος, που έχει εκατομμύρια νεκρούς σε όλο τον κόσμο και καλό θα είναι να παίρνουμε τα μέτρα μας”.
Μήνες τώρα ο ίδιος και οι συνάδελφοί του “βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή με την επιδημία. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά. Όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, ο κορωνοϊός έχει πλήξει και την ελληνική κοινωνία. Βρισκόμαστε εδώ και μήνες σε μία κατάσταση που δεν είναι φυσιολογική. Δεν βλέπουμε τους δικούς μας, έχουμε ουσιαστικά εγκαταλείψει την όποια κοινωνική ζωή και προσπαθούμε να διαφυλάξουμε τους εαυτούς μας και τους δικούς μας από την επιδημία.
Στην ουσία ζούμε μία περίοδο που είναι τελείως έξω από τα φυσιολογικά, προσπαθώντας να κρατηθούμε μακριά από τη νόσο”.
Ο κ. Κιούλπαλης ελπίζει πως οι φετινές γιορτές θα είναι και οι τελευταίες “που θα περάσουμε έτσι”, ώστε “του χρόνου, οι γιορτινές μέρες να μας βρουν μαζί με τις οικογένειές μας, τους φίλους μας, τις παρέες μας, με ανοιχτά μαγαζιά και με μια καλύτερη κοινωνική ζωή.
Κάνουμε υπομονή όλοι. Προσπαθούμε ένα παραπάνω, εμείς οι γιατροί, να μην μολυνθούμε, να μην μολύνουμε τις οικογένειές μας, τους δικούς μας ανθρώπους. Και να συμβάλλουμε στο μέτρο του δυνατού - γιατί αυτό παλεύουμε - στον περιορισμό της επιδημίας”.
Οι δείκτες του ρολογιού του κ. Κιούλπαλη είναι κολλημένοι και παράλληλα συγχρονισμένοι με την... ώρα του καθήκοντος: “Το' χουμε κάθε χρόνο αυτό. Με τη διαφορά ότι εφέτος, δεν υπάρχουν πια οι κοινωνικές επαφές που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Ο κόσμος πρέπει να αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης και να μην συνωστιστεί” συμβουλεύει.
“Ο ιός σε κλειστούς χώρους μεταδίδεται περισσότερο, όσο χειμωνιάζει και πέφτει η θερμοκρασία είναι ακόμη πιο εύκολο και με τις συγκεντρώσεις μέσα στα σπίτια - ένας αρκεί για να κολλήσει και τους υπόλοιπους. Καλό λοιπόν θα είναι να έχουμε την προσοχή μας, να μην συνωστιζόμαστε, και να μείνουμε με τις οικογένειές μας, με αυτούς που ήδη ζούμε. Ή έστω, να συναντηθούμε με ελάχιστους με τους οποίους συνήθως ερχόμαστε σε επαφή. Να μην έχουμε συναναστροφή με πολύ κόσμο, που δεν ξέρουμε πού ήταν την προηγούμενη μέρα”.
Για το 2021 προσδοκά ότι “ θα είναι η χρονιά που θα απαλλαγούμε από τον ιό. Πιστεύω ότι τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι θα έχουμε μία πολύ καλύτερη εξέλιξη. Και ελπίζω του χρόνου να είναι όλα καλύτερα. Ελπίζω με τα φάρμακα που σιγά σιγά θα εγκριθούν το επόμενο διάστημα, να πάνε ακόμα καλύτερα τα πράγματα – τα μονοκλονικά έχουν εγκριθεί ήδη στην Αμερική και τον Καναδά και στην Ευρώπη θα εγκριθούν σύντομα. Πρέπει να έχουμε και κάποια όπλα στα χέρια μας - γιατί στην ουσία είμαστε άοπλοι, τώρα.
Παρ' όλα αυτά, στεκόμαστε όσο μπορούμε με όλες μας τις δυνάμεις στο μέτωπο της μάχης.
Ελπίζουμε να διατηρήσουμε τις δυνάμεις μας, να μην μας βάλει τίποτα από κάτω. Να μην αρρωστήσουμε, όπως συνέβη σε άλλα μέρη του κόσμου”.
Τα Χριστούγεννα των φοιτητικών χρόνων και ο Λάκης Λαζόπουλος
«Όταν ακούω τη λέξη «Χριστούγεννα», θυμάμαι τις συγκεντρώσεις με τους φίλους μου σε κάποιο σπίτι αγαπημένου μου προσώπου. Τότε, που κάναμε συζητήσεις για το μέλλον μας», αναφέρει στο Cretalive ο καθηγητής Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Αχιλλέας Γραβάνης.
Ο ίδιος ήταν φοιτητής στην Αθήνα, με τους παιδικούς του φίλους έδιναν ραντεβού στην πόλη τους, τη Λάρισα, όπου επέστρεφαν όλοι για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Διοργάνωναν διάφορες εκδηλώσεις, μουσικά και θεατρικά δρώμενα. Μπροστάρης ήταν ο συμμαθητής του, Λάκης Λαζόπουλος, ο οποίος είχε και καλλιτεχνική φλέβα, όπως φάνηκε στην πορεία.
«Ήταν μεγάλη η χαρά που αισθανόμουν γιατί βρισκόμουν σε ένα πολύ αγαπημένο και ασφαλές περιβάλλον, με παιδικούς μου φίλους, μοιραζόμασταν τα όνειρά μας και κάναμε σχέδια για τα επόμενα χρόνια», θυμάται ο κ. Γραβάνης.
Κάθε χρόνο, φροντίζει ή Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιά να βρίσκεται στη Λάρισα. Συναντιέται ξανά με φίλους του, θυμάται όσα έχουν περάσει μαζί, μαθαίνουν ο ένας τα νέα του άλλου. Εκείνος φέρνει ρακί από την Κρήτη, που την περιμένουν όλοι με λαχτάρα, αλλά και το τσίπουρο έχει την τιμητική του.
Φέτος, όλα θα είναι πιο ήρεμα και περιορισμένα. Όμως, του δόθηκε η δυνατότητα να στολίσει το σπίτι, κατάφερε να δει τη θετική πλευρά των όσων συμβαίνουν γύρω μας.
«Θα περάσω τα Χριστούγεννα στο σπίτι, μόνο με την οικογένειά μου. Δεν θα δω κανέναν άλλο αυτές τις ημέρες», αναφέρει. Όπως λέει, είχε την ευκαιρία να διαβάσει πολύ, να σκεφτεί πράγματα και για την επαγγελματική του ζωή. Είχε το χρόνο να ενημερωθεί για ό,τι γίνεται αλλά και την δυνατότητα να ενημερώσει άλλους ανθρώπους για την πανδημία. Εξάλλου, θεωρεί πως είναι χρέος των ειδικών να το κάνουν, να παρουσιάζονται τα γεγονότα με τεκμηριωμένο, επιστημονικό και κατανοητό τρόπο. Θεωρεί πως ένας ενημερωμένος πολίτης είναι περισσότερο υπεύθυνος για τον εαυτό του και τους γύρω του, δεν έχει φόβους και αμφιβολίες και δεν είναι στο έλεος όσων διασπείρουν fake news.
Δ. Βρύσαλης: Υποχρεούμαστε να είμαστε δύο φορές προσεκτικοί!
Τη συμβολή, “ατομική και συλλογική, του καθενός από εμάς” ζητά ο νοσηλευτής και Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ Δημήτρης Βρύσαλης, προκειμένου τα πράγματα “να αλλάξουν προς το καλύτερο”.
“Υγεία σε όλο τον κόσμο και αισιοδοξία” εύχεται για το 2021. “Αυτές τις ημέρες, σκεφτόμαστε ένα παραπάνω ότι το αγαθό της υγείας είναι πολύτιμο. Είναι απαραίτητο για όλο τον κόσμο, έχοντας κατά νου ότι αυτό το πολύτιμο αγαθό πρέπει να το προασπίσουμε! Και βεβαίως, να απαιτήσουμε από τους αρμόδιους Υπουργούς αντίστοιχα μέτρα στήριξης, και για εμάς, αλλά και συνολικά για ολόκληρη την κοινωνία.
Εμείς οι υγειονομικοί, χρόνια τώρα, ξέρουμε ότι το επάγγελμά μας μάς υποχρεώνει να είμαστε εκτός του σπιτιού μας, σε μέρες που όλοι οι άλλοι περνούν τις γιορτές μαζί με τους δικούς τους ανθρώπους, στο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Εφέτος, υπάρχει μία ιδιαιτερότητα: Μαζί με τις δυσκολίες της δουλειάς μας, έχουμε έναν ύπουλο εχθρό, που μέχρι τώρα έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα σε όλη την ανθρωπότητα, και βεβαίως και στο νησί μας.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, υποχρεούμαστε να είμαστε δύο φορές προσεκτικοί! Έχουμε στραμμένη την προσοχή μας και στην υγεία των συνανθρώπων μας, αλλά και στην δική μας – κατ’ επέκταση και του οικείου μας περιβάλλοντος.
Με αυτές τις σκέψεις, θέλουμε να ευχηθούμε χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο. Έτσι κι αλλιώς, ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε στην πρώτη γραμμή, για τη διαφύλαξη της Υγείας του κόσμου. Αλλά και να κάνουμε ο,τι καλύτερο μπορούμε, από αυτά που έχουμε σπουδάσει κι εκπαιδευτεί να κάνουμε, ώστε να παρέχουμε στους συνανθρώπους μας όλα αυτά που χρειάζονται.
Ζητάμε από τον κόσμο τη στήριξή του, ώστε μαζί με εκείνον να διεκδικήσουμε αυτά που του ανήκουν τον 21ο αιώνα”.
Ν. Καλογιαννάκης: "Ούτε γιορτές νιώθουμε, ούτε Άη Βασίληδες, ούτε τίποτα"
Δύσκολα και διαφορετικά Χριστούγεννα θα περάσουν εφέτος και στο ΕΚΑΒ, όπως δηλώνει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νίκος Καλογιαννάκης, εκφράζοντας και τα παράπονά του για όσα περίμενε και δεν έγιναν από πλευράς της κυβέρνησης:
“Είναι διαφορετικά εφέτος. Εμείς ούτως ή άλλως, είμαστε μια Υπηρεσία που δουλεύει όλο τον χρόνο. Είμαστε πάντα σε εγρήγορση και επιφυλακή, είμαστε μαθημένοι σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Και τώρα ένα παραπάνω
Με τη διαφορά ότι εφέτος, υπάρχει ψυχολογική καταρράκωση. Είναι λίγο δύσκολο όλο αυτό στη διαχείρισή του. Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι. Υπάρχει η πανδημία, η καραντίνα.
Κάνουμε κάποιες δράσεις εμείς ως Σωματείο προς τους υπαλλήλους, αλλά μέχρι εκεί. Κάτι άλλο δεν μπορούμε να κάνουμε, εκτός από τα καθιερωμένα γλυκά που μοιράζουμε.
Τα προηγούμενα χρόνια ήταν σαφώς καλύτερα, γιατί μπορούσαν να παρθούν και κάποιες άδειες. Κάναμε και κάποιες δράσεις από το Σωματείο για τα παιδιά, κυρίως. Βρισκόμασταν όλοι μαζί και πίναμε ένα κρασί, μοιράζαμε δωράκια
Γενικά ούτε γιορτές νιώθουμε, ούτε Άη Βασίληδες, ούτε τίποτα. Έχουν πληγεί πάρα πολλές κατηγορίες ανθρώπων και επαγγελμάτων, κι οπωσδήποτε αυτό αντανακλά σε όλο τον κόσμο.
Προσπαθούμε να είμαστε δίπλα στους συναδέλφους, διότι όπως καταλαβαίνετε η ψυχολογική πίεση είναι πάρα πολύ μεγάλη. Προσπαθούμε να βοηθάμε και σ' αυτόν τον τομέα, έχοντας καθημερινή επικοινωνία με τους περισσότερους.
Όλοι παρακαλάμε να τελειώσει αυτό το πράγμα, να ξανάρθει η κανονικότητα, να επιστρέψουμε στις ζωές μας.
Έχουν κοπεί οι άδειες, ενώ υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος για την υγεία των εργαζομένων, που είναι μέσα στον κίνδυνο όλη μέρα, φοβούνται για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους.
Ακόμη, υπάρχει τεράστια απογοήτευση από τον κόσμο του ΕΚΑΒ, για το γεγονός ότι δεν δόθηκε ένα δώρο, ένα βοήθημα.
Θέλουμε να υπάρχει αναγνώριση των κόπων μας, από την κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο. Είμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης και αυτό δεν αναγνωρίζεται αναλόγως. Ούτε επίδομα ετοιμότητας παίρνουμε, ούτε δώρο. Δεν κάνουν κάτι στοιχειώδες για εμάς. Θα θέλαμε ενδεικτικά να μπούμε στα βαρέα ανθυγιεινά!
Υγεία να’ χουμε να τελειώσει γρήγορα η πανδημία για να επανέλθουμε στην κανονικότητα!”.
Φωτογραφία εξωφύλλου EUROKINISSI
