Την Κυριακή 30 Απριλίου, παραμονή της Πρωτομαγιάς, μια ομάδα 25 περίπου πεζοπόρων του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου περπάτησε στα όμορφα μονοπάτια του Άνω Μεραμπέλλου.
Στον απολογισμό της εξόρμησης οι πεζοπόροι αναφέρουν:
"Αφετηρία μας αποτέλεσε ο γραφικός οικισμός του Βρουχά, στο ΒΑ άκρο της επαρχίας, απ’ όπου ξεκινήσαμε στις 9 η ώρα το πρωί, με ήλιο και καλό καιρό. Περάσαμε από το μυλοτόπι του χωριού με τους επιβλητικούς ανεμόμυλους, εννέα στο σύνολο, πολλοί απ’ τους οποίους έχουν αναπαλαιωθεί πλήρως ή βρίσκονται σε στάδιο αποκατάστασης κι ευτυχώς, γιατί τέτοιοι χώροι, μνημεία μιας παλιότερης εποχής, δεν είναι σωστό να αφήνονται στη μοίρα τους. Και οι εννέα μύλοι ανήκουν στον τύπο του Αξετροχάρη, που γυρίζει μόνο με συγκεκριμένο άνεμο.
Κατόπιν περπατήσαμε από παλιά μονοπάτια, παράλληλα με καταπότες και ξερολιθιές στην κορυφογραμμή του Κατσελιού, απ΄ όπου θαυμάσαμε τη θέα στον κόλπο του Μεραμπέλλου είτε πρόκειται για την Ελούντα, τη χερσόνησο της Κολοκύθας και τη Σπιναλόγκα από κάτω μας είτε για τα βουνά της Σητείας και της Θρυπτής στο βάθος απέναντί μας. Επιπλέον νοτιοανατολικά ανοίγεται το φαράγγι του Χαβγά και νοτιοδυτικά διακρίνει κανείς τις κορυφές της Δίκτης.
Η πεζοπορία μας απολαυστική! Εκτός από τη θέα και την καλή παρέα, το περπάτημα στην ανοιξιάτικη φύση, όπου ακόμα και οι ταπεινοί θάμνοι –αστιβίδες, αχινοπόδια, αγκαραθιές- είναι ανθισμένοι, γεμίζει την ψυχή. Ένας μοναχικός γύπας κάνει κύκλους πάνω απ’ τα κεφάλια και μας συντροφεύει. Ομάδες από πέρδικες χαμοπετούν στο πέρασμά μας. Πλήθος κατσίκια από τα παραπλήσια μαντριά σταματάνε το μασούλημα και μας κοιτάνε με περιέργεια.
Μια στάση στο πολύ όμορφο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου του Κάστελλου, όπου εξελίσσεται τοπική εορτή αυτή τη μέρα, επιβάλλεται. Πλήθος αυτοκίνητα πιστών έχουν ήδη κατακλύσει τον αγροτικό δρόμο μπροστά από τον λοφίσκο με το εκκλησάκι. Μετά την θρησκευτική κατάνυξη ακολουθεί παραδοσιακά το φαγοπότι: πλούσια τα κεράσματα, η ρακή και το ελληνικό καφεδάκι. ‘Χρόνια πολλά’, ‘Χριστός Ανέστη’ κι ‘Εις υγεία’: ευχές που ανταλλάσσονται με χαμόγελο και καλή καρδιά. Ορειβάτες και πιστοί, ντόπιοι κι επισκέπτες ανακατεύονται, όπως ορίζει η παράδοση. Μάλιστα η Νυφούλα ήταν η τυχερή της παρέας μας, που κέρδισε στη λαχειοφόρο της εορτής το αρνάκι της προσφοράς, το οποίο έπρεπε βέβαια και να κουβαλήσει για το υπόλοιπο της διαδρομής μας!
Κατόπιν από αγροτικό δρόμο κατεβαίνουμε στον Άνω Λούμα περνώντας δίπλα από θολωτές στέρνες, παλιές δεξαμενές κι αιωνόβια ελαιόδεντρα. Ιδιαίτερη εντύπωση μας δημιούργησε η επίσκεψη στο προσωπικό Λαογραφικό Μουσείο του κυρίου Νικολάου Δρακωνάκη (Δασκαλονικολή), που στεγάζεται σε παλιό ελαιοτριβείο και φιλοξενεί πλήθος αντικείμενα κι αναπαράσταση χώρων του παραδοσιακού σπιτιού μιας παλιότερης εποχής.
Κατόπιν επιστρέφουμε στην αφετηρία μας ακολουθώντας αγροτικούς δρόμους γύρω απ’ τους οικισμούς του Λούμα και του Βρουχά συναντώντας αρκετά ερείπια παλαιών εντυπωσιακών κτιρίων με τις καμάρες τους, αφημένα στο έλεος μιας άνοιξης ορμητικής, που έχει φροντίσει να τα καλύψει με αγριολούλουδα, μυρωδάτους θάμνους, βρώσιμα άνθη καπουτσίνου και παχύφυτα.
Συνολικά περπατήσαμε γύρω στα 9,5 χιλιόμετρα σε τρεις ώρες χωρίς τις στάσεις. Ευχαριστούμε πολύ τον αρχηγό μας, Γιώργο Αρναουτάκη, αλλά και τους κατοίκους της περιοχής για τη ζεστή φιλοξενία τους τόσο στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου, όσο και στο Μουσείο του Δασκαλονικολή.
ΚΕΙΜΕΝΟ: Μαρία Μετζογιαννάκη
