του Δημήτρη Μιμή
Στην Πνύκα, στο πρωταρχικό σκηνικό στης Δημοκρατίας με φόντα τη Ακρόπολη, ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Emmanuel Macron, μας παρουσίασε την απόλυτη αποφασιστικότητα του να μεταρρυθμίσει τη Γαλλία, να βρει συμμάχους εδώ στην Ελλάδα αλλά και να ανασυγκροτήσει την Ευρώπη.
Μέσα στον τεχνοκρατικό και ιμπεριαλιστικό κόσμο που ζούμε σήμερα, ο Emmanuel Macron έθεσε τα θεμέλια για ένα νέο ξεκίνημα της Ευρώπης, συνδυάζοντας την φιλοσοφία του, τα χριστιανικά ήθη και την Ελληνική διαύγεια. Εμπνευσμένος και ορμώμενος από τον Γάλλο φιλόσοφο Paul Ricoeur αλλά και από τον πρώην Γάλλο Σοσιαλιστή Πρωθυπουργό Michel Rocard (1988-1991) επί προεδρίας του Francois Mitterrand, μίλησε για “Συλλογική Ευθύνη”.
Επανέφερε και προσπάθησε να επανασυνδεθεί με τον “πολικό ηρωισμό” και να θέσει ένα τέρμα στην απομίμηση των τελευταίων χρόνων. Ακούσαμε όρους όπως “όλοι μαζί”, “συνυπευθυνότητα”, “διαθεσιμότητα συνεργασίας” και “δημιουργία μιας νέας οντότητας”, όρους που έχουμε εμείς, καιρό ν΄ ακούσουμε.
Είμαι σίγουρος ότι, όλη αυτή η ιστορία μπορεί να τροφοδοτήσει μια πολιτική πράξη και θα αφορά όλη την Ευρώπη. Η “ιστορική και φιλοσοφική αφήγηση” του Γάλλου προέδρου σε συνδυασμό με τον “πολιτικό ηρωισμό” θα φέρει την πολυπόθητη πολιτική πράξη.
Τα λόγια αυτά του Γάλλου προέδρου τα ακούσαμε πανομοιότυπα και στην ομιλία του πρωθυπουργού μας κ, Αλέξη Τσίπρα στη Έκθεση Θεσσαλονίκης και μάλιστα ακούσαμε ότι θα ακολουθήσει τον Γάλλο πρόεδρο στο δρόμο αυτό. Όμως δεν ακούσαμε για “πολιτικό ηρωισμό” ούτε για “ιστορικές αφηγήσεις” και αναλογίζεται ο καθένας, χωρίς αυτά πως μπορούμε εμείς να πετύχουμε τους στόχους μας;
Με τον ερχομό του στην Ελλάδα ο Emmanuel Macron, συνέδεσε τον εαυτό του με τη Δημοκρατία, με την φιλοσοφία, όπως άλλωστε έκανε και προεκλογικά στη χώρα του επισκεπτόμενος ιστορικούς χώρους (Λωραίνη) αλλά και με τις αφηγήσεις διαφόρων ιστορικών γεγονότων (Αλγερία) ή πολιτικούς ηρωισμούς, όπου κάλεσε πριν μια εβδομάδα τους ιδιοκτήτες ακινήτων να μειώσουν τα μισθώματα κατά 5 ευρώ το μήνα στα πλαίσια της Συλλογικής Ευθύνης, πιστεύοντας ότι το κράτος δεν πρέπει να πληρώνει τα πάντα.
Αυτά στη χώρα μας δεν τα έχουμε δει από κανένα πολιτικό μέχρι σήμερα. Η πολιτική εικόνα του Γάλλου προέδρου οικοδομείται σύμφωνα με σχέδιο που σιγά- σιγά γίνεται εμφανές. Εμείς τι σχέδιο έχουμε για την εικόνα του πρωθυπουργού μας; Αν δεν έχουμε δεν θα πρέπει να κατασκευάσουμε ένα;
Δεν θα πρέπει να έχουμε μια ενότητα και μια εθνική αφήγηση, μακριά από εθνικισμούς, για να ξεπεράσουμε αυτά που σήμερα βιώνουμε ως λαός;
