Της Ελένης Βατσινά*
Όσο η ισότιμη συμμετοχή ανδρών και γυναικών στα κοινά πρέπει να διαφυλάσσεται από το νόμο, τόσο θα είμαστε σίγουροι ότι η ισότητα δεν έχει επιτευχθεί στην πράξη. Ο λόγος για την περιβόητη ποσόστωση, που αποτελεί, σταθερά, "βραχνά" για τα κόμματα.
Δεν πρόκειται για απροθυμία των γυναικών να συμμετέχουν στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Βρισκόμαστε άλλωστε στην εποχή που όπως ακριβώς οι γυναίκες δραστηριοποιούνται σε όλα τα πεδία της επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής, έτσι αναλαμβάνουν δράση και στην πολιτική. Είναι όμως λιγότερες σε αριθμό, με τα ποσοστά να μιλούν ... μόνα τους. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019*, 180 γυναίκες διεκδίκησαν δημαρχίες, έναντι 1.455 ανδρών υποψηφίων δημάρχων και τελικά, στο σύνολο των 332 δήμων, εξελέγησαν στο "τιμόνι" δήμων 19 γυναίκες δήμαρχοι, ποσοστό 5,7% και 313 άνδρες δήμαρχοι, ποσοστό 94,3%.
Τοποθετείται όμως εξαρχής σε λανθασμένη βάση η συμμετοχή των γυναικών στα κοινά. Αυτό το "πρέπει" - η ποσόστωση - δεν μπορεί παρά να θεωρείται αναχρονιστικό και υποτιμητικό για το γυναικείο φύλο. Δε βρισκόμαστε άλλωστε στη δεκαετία του '50 όταν μόλις είχε κατοχυρωθεί το δικαίωμα των γυναικών στην ψήφο, αλλά στο 2023!
Δεν είναι "ειδική κατηγορία" οι γυναίκες, ώστε ... υποχρεωτικά να καταλαμβάνουν συγκεκριμένο αριθμό θέσεων στα ψηφοδέλτια, σαν να χρειάζονται κάποιον να τις ... πάρει από το χέρι και να τους δείξει το δρόμο για να πολιτευτούν.
Σε κάθε ψηφοδέλτιο οι γυναίκες θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται εξίσου με τους άνδρες, όχι για λόγους τυπικούς, όχι για να δείξουμε ότι πιστεύουμε στην ισότητα, αλλά επειδή πραγματικά η Πολιτική δεν είναι ανδρικό "σπόρ".
Φαίνεται πως η ελληνική κοινωνία δεν έχει ακόμη εξαλείψει πλήρως τις νοοτροπίες του παρελθόντος, όμως πρέπει οι γυναίκες να παραμείνουν σταθερά διεκδικητικές. Όσο το γυναικείο φύλο πετυχαίνει "νίκες" στον επαγγελματικό στίβο και την οικογενειακή ζωή, ταυτόχρονα να διεκδικεί εκείνες τις ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις:
στην εκπαίδευση ώστε να διδάσκονται ήδη από μικρή ηλικία τα παιδιά την αξία της ενασχόλησης με τα κοινά,
στην οικογενειακή ζωή, ώστε οι γυναίκες με τους πολλαπλούς ρόλους να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες που θα διευκολύνουν την καθημερινότητα ακόμη και σε πράγματα - θεωρητικά - επιφανειακά. Αλήθεια, πως θα ασχοληθεί μια γυναίκα με την πολιτική, όταν η ελληνική κοινωνία θεωρεί ότι έχει αυξημένες υποχρεώσεις απέναντι στο παιδί της σε σύγκριση με τον πατέρα;
Απέναντι στη "δήθεν" στήριξη της ισότιμης συμμετοχής των γυναικών στα κοινά, με την ποσόστωση (που δεν κοστίζει και τίποτα, σε τελική ανάλυση) η απάντηση έρχεται αυτόματα: ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των γυναικών και θα απελευθερώσουν χρόνο, για να αφιερώσουν οι γυναίκες (και) στην ενασχόληση με την πολιτική. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις όμως ... κοστίζουν!
* Στοιχεία από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας (https://isotita.gr/%ce%b7-%ce%ad%ce%bc%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%84/)
* Η Ελένη Βατσινά είναι υποψήφια βουλευτής στο νομό Ηρακλείου με το ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής
