Του Δημοσθένη Μαράκη
Πάει τελείωσε! Το έχουμε χάσει ως κοινωνία, ως πολίτες, ως άνθρωποι τελικά! Διαπίστωση; Όχι, βεβαιότητα!
Δεν ξέρουμε τι θέλουμε και δεν μπορούμε, να αποφασίσουμε αν το θέλουμε ή όχι.
Όχι δεν ξύπνησα σήμερα το πρωί και ανακάλυψα ότι ζω σε μια χώρα χωρίς κανένα μέλλον και προοπτική. Αυτό το έχω διαπιστώσει προ πολλού! Κατεβαίνεις στο κέντρο για καφέ, ψώνια, δουλειά. Παρκάρεις όπου γουστάρεις, όσο γουστάρεις, κλείνεις όποιον γουστάρεις, δε σε ενδιαφέρει αν αυτός είναι ΑΜΕΑ, μητέρα με παιδικό καροτσάκι, διάβαση, είσοδος χώρου στάθμευσης. Σε ενδιαφέρει μόνο να κάνεις τη δουλειά σου.
Για τους υπόλοιπους στα …αρχεία μας!
Και όταν έρχεται η ώρα να πληρώσεις το ….κόμιστρο γίνεσαι άλλος άνθρωπος! Θυμάσαι ότι «για ένα μεροκάματο δουλεύεις», «μη με γράψεις φανταστικέ τροχονόμε, δεν έχω χρήματα να θρέψω τα παιδιά μου», αλλά και «πού είναι το κράτος να μου εξασφαλίσει μία δωρεάν θέση δίπλα στο …..φραπέ μου;», «Εγώ πληρώνω δημοτικά τέλη, τι τα κάνει ο Δήμος;». «Έχουν λυσσάξει, γράφουν παντού τα πάντα».
Συμπέρασμα, δεν υπάρχει αστυνόμευση ακούγονται παράπονα (δικαίως), υπάρχει ακούν βρίσιμο.
Θα τρελαθούμε εντελώς, σας λέω!
Εγώ έχω το (αναφαίρετο) δικαίωμα να είμαι παράνομος, αλλά όχι και να με γράψεις κιόλας! Γιατί δεν υποχρεώνομαι από κανέναν να είμαι νόμιμος. Εσύ δεν έχεις ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα να με γράψεις γιατί «δύο λεπτά έκανα», άσχετα ότι μπλόκαρα ολόκληρη την πόλη επειδή ήθελα να κάνω τα ψώνια μου. «Που να το άφηνα δηλαδή; Σιγά να μην πληρώσω 6-8 Ε για παρκινγκ» άσχετα πως έδωσα 200 Ε για ένα ζευγάρι γόβες! «Επειδή η τροχαία θέλει μπόνους για τις καλοκαιρινές διακοπές της, εγώ θα τις πληρώσω;»
Είμαι ένας από αυτούς που σε κάθε ευκαιρία διαμαρτύρομαι για την έλλειψη αστυνόμευσης της πόλης, είτε αυτό αφορά την Ελληνική είτε την Δημοτική Αστυνομία και την απομάκρυνση των αστυνομικών τμημάτων από το κέντρο. Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση ασυδοσίας στο κέντρο της πόλης, στους πεζόδρομους, στις πλατείες, στις διαβάσεις.
Όλοι μας διαμαρτυρόμαστε για αυτή την κατάσταση μόνο όταν δεν μας βολεύει. Ποτέ δεν αφορά το πρόβλημα εμάς, άσχετα πως εμείς μπορεί να το δημιουργούμε. Πάντα τους άλλους αφορά, πάντα οι άλλοι φταίνε. Ποτέ ΕΓΩ. Οι λύσεις, απαιτούμε να έρθουν από τους άλλους, κάποιους άλλους, το κράτος, την πολιτεία, …….ξεχνώντας πως όλοι οι παραπάνω, είμαστε εμείς.
Από την άλλη, δεν μπορώ να διαβάζω αρνητικά σχόλια σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, διαμαρτυρίες για επιβολή κλήσεων και προστίμων, όταν προϋπάρχουν αξιόποινες πράξεις. Τι κερδίζω αν με ειδοποιήσει κάποιος για την ύπαρξη «λαδιών» σε κάποια σημεία;
Η χρήση κράνους ή ζώνης ασφαλείας γίνεται για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων που αφορούν τη σωματική μου ακεραιότητα και όχι την αποφυγή προστίμων. Επικρατεί η λογική ότι «δε νοιάζονται για την ασφάλεια μας, απλά βγήκαν να γράψουν κόσμο μιας και υπάρχει έλλειμμα στον προϋπολογισμό». Λάθος!
Έχω συνεργαστεί με την τροχαία πολλές φορές στο Γυμνάσιο Γαζίου για θέματα ενημέρωσης οδικής ασφάλειας. Σου λέω αγαπητέ αναγνώστη, ότι ΔΕΝ είναι έτσι! Έχω διαφωνήσει ακόμη και για τον τρόπο επιβολής. Θεωρώ τα ποσά αστεία και τον τρόπο αντιπαιδαγωγικό. Αν όμως κυκλοφορείς χωρίς ζώνη, χωρίς κράνος και το όχημά σου είναι κινούμενη βόμβα, γιατί να μη σε γράψει; Αν κάνεις επικίνδυνους ελιγμούς, ο άλλος από την άλλη πλευρά τί φταίει να "χαιρετίσει"; Αν παραβιάζεις κόκκινο σηματοδότη ή stop, είσαι δυνητικά υποψήφιος δολοφόνος. Γιατί να στερήσεις ένα αγαπημένο πρόσωπο από την οικογένειά του επειδή εσύ στο δρόμο κάνεις μαγκιές; Αν σου αρέσουν οι μαγκιές, να πληρώσεις το τίμημα, το πρόστιμο, την κλήση, την φωτογραφία στο ραντάρ. Αν σου περισσεύουν χρήματα, δώρισε τα σε κάποιο ίδρυμα για να πιάσουν τόπο. Αλλιώς προσαρμόσου, μπας και σωθείς από το μοιραίο που καραδοκεί στη γωνία. Γιατί τότε καμία ειδοποίηση για ¨λάδια¨ δεν θα σε γλιτώσει!
Δεν μπορώ επίσης να διανοηθώ, ότι υπάρχουν αρνητικά σχόλια ακόμη και για τον αριθμό των θέσεων στάθμευσης ΑΜΕΑ. «Η πόλη διαθέτει πληθώρα θέσεων αναπήρων. Τόσοι πολλοί πια ή εγώ είμαι λίγο καχύποπτος;» Και ράμπες ΑΜΕΑ διαθέτει επίσης φίλε αναγνώστη, αλλά χρησιμοποιούνται για να παρκάρουν καλύτερα κάποιοι παρανόμως. Επίσης διαθέτει και διαβάσεις, όπου επίσης παρκάρεις παράνομα. Και αν σε γράψουν γι’ αυτό, διαμαρτύρεσαι. Αποτελεί το μέγιστο ρατσισμό η αδυναμία εξεύρεσης θέσης στάθμευσης από άτομα με κινητικά προβλήματα. Άτομα με κινητικές δυσκολίες κλείνονται σε ένα δωμάτιο γιατί δεν υπάρχει πεζοδρόμιο, δεν υπάρχουν θέσεις στάθμευσης, δεν υπάρχουν υποδομές στις παραλίες ή έχουν καταληφθεί οι λωρίδες τυφλών από τραπεζοκαθίσματα. Όσοι έχουν κινητικές δυσκολίες δεν τολμούν να ξεμυτίσουν από το σπίτι τους, ούτε για δουλειές, ούτε για βόλτα.
Αλλά ξέχασα, «δεν υπάρχουν τυφλοί ή ανάπηροι σε αυτή την πόλη». Θυμίζω ότι ακόμα και η κούνια ΑΜΕΑ τοποθετήθηκε πριν λίγες εβδομάδες. Αυτή ακριβώς είναι η απόλυτη μορφή ρατσισμού! Και εσύ φίλε, έχεις την απαίτηση να καταπατάς αυτές τις ελευθερίες και να γίνεσαι ο χειρότερος ρατσιστής, γιατί πολύ απλά «έτσι έμαθες και ποιος είμαι εγώ που θα σου κάνω παρατήρηση».
Τέλος, διαπιστώνεις απογοητευμένος πως «ο Έλληνας για να μάθει πρέπει να τον αγγίξεις στην τσέπη». Τότε λοιπόν ας πληρώσει για να μάθει! Δυστυχώς η ελεεινή νοοτροπία μας, λέει πως αν δεν πληρώσεις , δε συμμορφώνεσαι(!). Και τότε γιατί διαμαρτύρεσαι φίλε;
Αν χρειαζόμαστε κηδεμόνες, καλά να πάθουμε!
Είναι λύση αυτή; Αν ναι, ας προσέχαμε.
