Του Δημήτρη Μιμή
«Δυσκολίες είχαμε, έχουμε και θα έχουμε με την Τουρκία». Αυτή ήταν η δήλωση του κ. Μητσοτάκη μετά την συνάντηση του με τον κ. Ερντογάν στα πλαίσια της 70ης επετείου του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο. Δηλαδή μια από τα ίδια. Όλοι γνωρίζαμε το αποτέλεσμα της συνάντησης αυτής, γιατί κάθε φορά αυτό το αποτέλεσμα έχομε. Η Τουρκία θα κάνει αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλά και εμείς θα την ακολουθούμε. Όλα αυτά γίνονται γιατί έχει τις πλάτες της Αμερικής. Εμείς ποτέ δεν τις είχαμε, αλλά ούτε θα τις έχουμε αν θα χρειαστεί. Είδαμε τι κάνει στη Συρία, τι έκανε με τους S-400, τι κάνει στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και το σύμφωνο με τη Λιβύη και το τι ετοιμάζεται να κάνει νότια της Κρήτης.
Μην περιμένουμε λοιπόν να βρεθεί κάτι θετικό στις σχέσεις μας με τη γείτονα χώρα. Εμείς μέχρι τώρα, με κάθε κυβέρνηση, προσπαθούμε να συγκρατήσουμε την Τουρκία από τις ορέξεις της. Η πυγμή μας σταματά εδώ. Άραγε αυτή είναι η πολιτική μας απέναντι στην Τουρκία; Πιστεύω, όμως, όταν θα χρειαστεί θα δήξουμε τι αξίζουμε σ΄ αυτούς που καπηλεύονται τη χώρα μας.
Είναι λοιπόν εμφανές ότι δεν θα έχουμε καμία στήριξη από πλευράς του ΝΑΤΟ αν θα χρειαστούμε τη βοήθεια του. Γι΄ αυτό νομίζω είμαστε έτοιμοι. Δεν θα έρθει κανένας για να μας στηρίξει. Αυτό δεν είναι μια διαπίστωση που κάνουμε όλοι μας. Προ ημερών ακούσαμε τις δηλώσεις του Γάλλου προέδρου Εμμ. Μακρόν, ορμώμενος από την επίθεση της Τουρκίας στην βορειοανατολική Συρία, χωρίς καμία προηγούμενη συζήτηση με τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, αμέσως μετά την αποχώρηση των αμερικανών από την περιοχή. Μη μου πείτε ότι αυτό δεν έγινε με τις ευλογίες της Αμερικής η ότι η Τουρκία λειτούργησε αυθαίρετα όπως κάνει πάντα.
Ο Εμμ. Μακρόν προειδοποιώντας τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ είπε ότι δεν πρέπει πλέον να βασιζόμαστε στην Αμερική γιατί δεν θα υπερασπιστούν τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ. Μεταφέροντας την εμπειρία του από το ΝΑΤΟ είπε ότι αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι ο εγκεφαλικός θάνατος του ΝΑΤΟ. Η Ευρώπη βρίσκεται στην άκρη του γκρεμού και πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται στρατηγικά ως γεωπολιτική εξουσία, διαφορετικά δεν θα έχουμε τον έλεγχο του πεπρωμένου μας, συμπληρώνοντας ότι η Ευρώπη πρέπει να ξυπνήσει. Λόγια που ερμηνεύονται με το ότι εμείς η ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε λιγότερο εξαρτημένοι από την Αμερική.
Μη ξεχνάμε ότι το ΝΑΤΟ ήταν μια πολιτική συμμαχία πριν γίνει στρατιωτικό εργαλείο. Το στρατιωτικό εργαλείο θα έλεγα ότι λειτουργεί καλά, αλλά το πολιτικό και διπλωματικό κομμάτι πράγματι δυσλειτουργεί και βρίσκεται σε εγκεφαλικό θάνατο. Στο συγκεκριμένο θέμα η Τουρκία παίζει ένα αδιαφανές παιχνίδι. Είναι βέβαια ένας μεγάλος συνεργάτης του ΝΑΤΟ και απαραίτητος αλλά προβληματικός. Ήδη άρχισε να λειτουργεί μόνη και προς όφελος της εις βάρος άλλων μελών του ΝΑΤΟ. Ήδη συνάπτει συμφωνίες με κράτη εκτός ΝΑΤΟ χωρίς να υπολογίζει τους συμμάχους της.
Όλες οι καταστροφές του έθνους μας μέχρι σήμερα προέρχονται από την Τουρκία. Σήμερα βλέπω ότι και η υπόλοιπη Ευρώπη πρέπει να ανησυχεί από την Τουρκία γι΄ αυτό, όσο και ακούγεται αυτό παράξενο. Τώρα είναι που πρέπει να ξανασκεφτούμε τον ευρωπαϊκό στρατό. Εμείς σαν χώρα που χωράμε στον ευρωπαϊκό στρατό; Η θέση μας πρέπει να είναι μέσα σ΄ αυτόν. Οι απειλές που δεχόμαστε καθημερινά από τη φίλη Τουρκία απαιτούν την ύπαρξη αυτού του στρατού. Θα έλεγα μάλιστα ότι σήμερα απειλούμαστε εμείς αλλά τα πράγματα δείχνουν ότι αύριο θα απειληθούν και όλα τα βαλκάνια όπως απειλούνται από την Τουρκία χώρες που βρίσκονται στα νότια της αλλά και η Κύπρος. Ο εχθρός θα είναι προ των πυλών της Ευρώπης και μάλιστα με όπλα που της προσφέρουν οι ίδιοι οι ευρωπαίοι αλλά και με αυτά που θα κατασκευάσουν μόνοι τους με ευρωπαϊκή τεχνογνωσία.
Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί αυτές τις μέρες. Μην έχουμε καμία εμπιστοσύνη στη φίλη Τουρκία, πάντα ήταν και πάντα θα είναι ο μεγάλος κίνδυνος για μας.
