Πως θα ζήσουμε τώρα χωρίς μάσκα; Τώρα που τη συνηθίσαμε πως θα κάνουμε δίχως αυτή; Λέτε τώρα με την άρση των μέτρων κατά του κορωνοϊού που δεν θα φέρουμε υποχρεωτικά μάσκα να ανακουφιστούμε; Η μάσκα απ΄ ότι διαβάζω θα συνεχίσει να υπάρχει στα νοσοκομεία στα ιδρύματα, όπου υπάρχει συνωστισμός κ.α. Να σημειώσουμε ότι οι θάνατοι λόγω covid περιορίστηκαν χάρη των περιορισμών και της μάσκας ειδικότερα.
Με τα νέα μέτρα η μάσκα δεν θα φοριέται πλέον και έτσι θα εξαφανιστεί από τη συλλογική μας καθημερινότητα. Αυτό βέβαια δεν γνωρίζω αν είναι καλό ή κακό, πολύ νωρίς ή πολύ αργά. Αυτό θα το δούμε μετά από μερικούς μήνες και ίσως τότε να είναι αργά. Καλό θα ήταν λοιπόν εμείς να προσέχουμε παρά την άρση των περιοριστικών μέτρων.
Το σίγουρο είναι ότι η μάσκα η οποία ήταν το αντικείμενο όλης μας της προσοχής αλλά και το μοναδικό θέμα συζήτησης θα γίνει μια ανάμνηση, ένα σημάδι μιας μοναδικής περιόδου, της πανδημίας που περάσαμε.
Απ΄ την άλλη πλευρά παρατηρούμε ότι σε ορισμένες πλευρές του πλανήτη μας ο κωρονοϊός ζει και βασιλεύει. Στην Κίνα που εξακολουθεί να ακολουθεί μια πολιτική «μηδενικού covid», εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν υπό πολύ αυστηρό περιορισμό(Σαγκάη). Στη Βόρειο Κορέα μόλις πρόσφατα ανακοίνωσαν ότι υπάρχει και εκεί κωρονοϊός και ότι έχουν τα πρώτα θύματα. Να σημειώσουμε ότι εκεί κανένας δεν εμβολιστεί ακόμα. Στις Η.Π.Α. μόλις πέρασαν το συμβολικό όριο του ενός εκατομμυρίου θανάτων από την έναρξη της πανδημίας.
Ας δεχτούμε ότι εμείς στην Ευρώπη εξερχόμαστε από την οξεία φάση της πανδημίας και ότι σταδιακά πρέπει να τερματίσουμε τα διάφορα μέτρα για την υγεία. Είμαστε όμως στην κατάλληλη στιγμή να κάνουμε έναν απολογισμό της πανδημίας; Και βέβαια όχι. Ας θυμηθούμε μονάχα πως και από που ξεκίνησε αυτή η πανδημία και που έφθασε. Ο απολογισμός θα αργήσει ακόμα.
Απαιτείται λοιπόν μεγάλη προσοχή, να μην επαναπαυόμαστε και να μην έχουμε υπερβολική αίσθηση ασφαλείας θεωρώντας ότι η επιδημία είναι υπό έλεγχο. Τίποτα δεν έχει τελειώσει και πάντα θα υπάρχει η απειλή μιας νέας παραλλαγής. Ας γνωρίζουμε ότι η άρση της υποχρέωσης χρήσης μάσκας δεν σημαίνει υποχρεωτικά και υποχρέωση να μην την φοράμε. Μπορούμε να τη φοράμε όπου υπάρχει κυρίως συνωστισμός αλλά και όπου αλλού εμείς επιθυμούμε. Η επιδημία δεν έχει τελειώσει, απλώς αίρονται τα μέτρα για καθαρά οικονομικούς και ψυχολογικούς λόγους. Όσοι θεωρούν ότι απειλούνται από τον ιό ας φέρουν ακόμα τη μάσκα, κυρίως οι ηλικιωμένοι, οι ευπαθείς ομάδες και τις ώρες αιχμής.
Βέβαια η άρση της υποχρέωσης να φέρουμε μάσκα είχε εγείρει και βασικά θέματα φιλοσοφίας, θέματα δημόσιας υγείας, θέματα των υποστηρικτών των ελευθεριών του ανθρώπου, θέματα δημοκρατίας. Δύο χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις των κρατών είχαν αμφισβητήσει τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες στο όνομα της δημόσιας υγείας. Αυτό θα έλεγα ότι έφερε κάποιο αποτέλεσμα σε βάρος όμως των ελευθεριών του ανθρώπου. Περιορίστηκαν δηλαδή οι ελευθερίες προς όφελος της δημόσιας υγείας.
Εμείς να γνωρίζουμε ότι, παρά την προσωρινή άρση των απαγορευτικών μέτρων ο ιός εξακολουθεί να κυκλοφορεί με μικρότερη βέβαια ένταση. Τη μάσκα πάντα να την έχουμε μαζί μας και όταν κρίνουμε ότι πρέπει να τη φορέσουμε να το πράττουμε.
