Της Κατερίνας Μαλλιωτάκη
Πρόσωπα σκυρθωπά, αποδυναμωμένα, καυγάδες για ζήτηματα (όχι και τόσο σοβαρά), ένταση, μουρμουρίσματα στα χείλη, σκληρές και επιθετικές κινήσεις. Ο θυμός έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας και είναι η αιτία για πολλές δυσλειτουργίες που μας συμβαίνουν.
Τι είναι ο θυμός;
Ο θυμός είναι ένα έντονο συναίσθημα πάθους το οποίο προκαλείτε συνήθως από κάποια ταραχή, προσβολή ή άρνηση. Είναι η συναισθηματική κατάσταση που ποκίλλει σ ένταση από τον ήπιο εκνευρισμό ως την έντονη οργή και μανία. Όπως κι άλλα συναισθήματα συνοδευέται από ψυχολογικές και σωματικές αλλαγές. Όταν θυμώνουμε, η καρδιά μας χτυπά πιο δυνατά,και η πίεση του αίματος αυξάνεται όπως αυξάνονται και τα επίπεδα ορμονών. Οι άνθρωποι που θυμώνουν εύκολα δεν ξεσπάνε πάντα σε φωνές ούτε και σπάνε πράγματα. Μερικές φορές απομονώνονται, μελαγχολουν και αρρωσταίνουν.
Πως γεννιέται ο θυμός;
Ο θυμός γεννιέται από εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες. Μπορεί να θυμώνουμε κατά ενός συγκεκριμένου προσώπου( ένας συνάδερφος, προιστάμενος ή άγνωστος) κατά μίας κατάστασης όπως η κίνηση στους δρόμους, μία πτήση που ακυρώθηκε ή ακόμα και εξαιτίας προβλημάτων που εντοπίζονται μέσα μας. Κάποιες μνήμες τραυματικών ή εξοργιστικών γεγονότων μπορούν επίσης να προκαλέσουν συναισθήματα θυμού.
Μέσα στο θυμό κρύβονται όλες οι εμπειρίες των διαπροσωπικών σχέσεων που μας υποτιμούν, μας ντροπιάζουν, μας πληγώνουν,μας μειώνουν και μας τραυματίζουν ψυχικά.
Το μεγάλο πρόβλημα του θυμού δημιουργείται από τότε που ζητούσαμε να πάρουμε αγάπη από τους γονείς μας και συγκεκριμένα από την μητέρα μας. Καθώς μεγαλώνουμε εξακοκολουθούμε να στρεφόμαστε στους άλλους για αγάπη κι όταν δεν την λαμβάνουμε δημιουργούνται απογοητεύσεις που οδηγούν σ ένα μεγάλο θυμό.
Γιατί ορισμένα άτομα θυμώνουν περισσότερο;
Συνήθως τ άτομα που θυμώνουν εύκολα προέρχονται από οικογένειες που είναι διασπαστικές, χαοτικές και δεν έχουν συναισθηματική επικοινωνία. Τ άτομα αυτά δεν αντέχουν ν ενοχλούνται. Δεν αντέχουν ούτε ν απογοητεύονται ούτε να ματαιώνονται. Συνήθως δεν μπορούν να «παραβλέπουν» κάποια θέματα ούτε να «προσπερνούν» κάποιες καταστάσεις γιατί έχουν χαμηλή αντοχή στην ματαίωση. Αυτό σημαίνει ότι εξαγριώνονται όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά στην ζωή τους και εξοργίζονται κυρίως όταν οι καταστάσεις γίνονται άδικες για αυτούς ή τους γύρω τους.
Πως διαχειριζόμαστε τον θυμό;
Συστιμικά ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που σαν πηγή του έχει βαθύτερες αιτίες. Συχνά συμβαίνει όταν έχουμε πληγωθεί πολλές φορές με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο( παλιός θυμός) και τον κουβαλάμε μέσα μας σαν καταβολή.
Όσο δεν επεξεργαζόματε αυτόν το θυμό αυτός θα θεριεύει, θ αγριεύει και θα βρίσκεται πάντοτε μέσα μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσο καταπιέζουμε αυτό το συναίσθημα τόσο αυτό θα μεγαλώνει και θα αλλάζει μορφές. Είναι σημαντικό ν αφήσουμε ν ακουστεί ο θυμός μας και ν αντιληφθούμε προσεκτικά τι θέλει να μας πει.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα πληροφορία είναι ότι ο τρόπος που θυμώνουμε έχει να κάνει με τον τρόπο που θύμωναν οι γονείς μας. Αν η μητέρα ή ο πατέρας μας είναι συνεχώς θυμωμένοι ή εκφράζουν σιωπηλά τον θυμό τους τότε κι εμείς αντίστοιχα θα αντιγράψουμε τα μοντέλα αυτά. Π.χ Αν μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι εξωτερικεύοντας τον θυμό μας κάνουμε κάτι κακό μπορεί ν αποφασίσουμε ν είμαστε σιωπηλοί και υπομονετικοί μπροστά σ αυτόν. Αν πάλι είμαστε μαθημένοι να μην προκαλούμε ποτέ φασαρία ενδέχεται ν εκφράζουμε το θυμό μας ενοχοποιώντας τους γύρω μας ή κατηγορώντας τον εαυτό μας με αισθήματα ενοχής. Αν μάθαμε κάθε φορά που εκφράζουμε την διαφωνία μας, ότι πρέπει να φωνάζουμε, να πετάμε πράγματα, να βρίζουμε ή ακόμα και να χτυπάμε τότε αυτό θα ακολουθήσουμε.
Για το τέλος θ' αφήσω να μιλήσουν για το θυμό τα λόγια του Αριστοτέλη ο οποίος υποστηρίζει ότι: « Ο καθένας μπορεί να θυμώσει, αυτό είναι εύκολο. Αλλά το να θυμώσει κανείς με το σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό και τη σωστή στιγμή, για τη σωστή αιτία και με το σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι εύκολο».
