του Κώστα Φασουλάκη
Όσοι με παρακολουθούν έστω και λίγο έχουν αντιληφθεί ότι ασκώ σκληρή κριτική στη σημερινή κυβέρνηση. Αρκετοί όμως δυσκολεύονται να απροκρυπτογραφήσουν επακριβώς το γιατί. Η απολύτως αρνητική μου στάση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν εδράζεται ούτε στην τεράστια ανεπάρκειά της (ανεπαρκείς κυβερνήσεις υπήρξαν και στο παρελθόν), ούτε στα τερατώδη ψέμματα του Αλέξη Τσίπρα (και άλλοι είπαν προεκλογικά ψέμματα), ούτε καν στις ιδεοληπτικές αυταπάτες τους που λίγο έλλειψε τον Ιούλιο του 2015 να καταστρέψουν εντελώς τη χώρα.
Όλα τα παραπάνω θα μπορούσα να τα ανεχθώ (χωρίς βέβαια να τα επικροτώ) αν δεν υπήρχε κάτι πιο επικίνδυνο στην ίδια τη συγκρότησή της: Την ολοκληρωτική αντίληψη μεγάλου μέρους των στελεχών της. Πολλά υψηλά ιστάμενα στελέχη της κυβέρνησης αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την ίδια την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Αυτή η πεποίθησή μου δικαιώνεται μέρα με τη μέρα.
Εν αρχή η προσπάθεια να καταστή όποιος διαφωνεί με την κυβέρνηση ως εχθρός της πατρίδας. Εν συνεχεία τα κρυφά σχέδια εκτροπής που είδαν το φως της δημοσιότητας και τελευταία η ξεκάθαρη προσπάθεια της κυβέρνησης να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο, αλλά και την ίδια τη δικαιοσύνη.
Οι πρωτόγνωρα εξώφθαλμες και χονδροειδείς κυβερνητικές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη πλήττουν το κράτος δικαίου στο σκληρό του πυρήνα και προσβάλλουν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη διάκριση των εξουσιών, διαχωρίζοντας την Ελλάδα από όλα τα σοβαρά δημοκρατικά κράτη του πλανήτη. Γενικότερα οι κυβερνώντες δείχνουν να έχουν μια ιδιαίτερη εκτίμηση σε κλειστά συστήματα και παρουσιάζονται ως εχθροί της ανοιχτότητας.
Η εμφυλιοπολεμική ρητορική της διαίρεσης και η σκανδαλολογία είναι απαραίτητα στοιχεία ώστε να καταστή η επιδίωξη ελέγχου των πάντων εφικτή, χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις από ένα λαό που δείχνει αποκαμωμένος από την πολύχρονη κρίση και ιδεολογοπολιτικά μπερδεμένος.
Προφανώς και η προσπάθεια αυτή προσκρούει και σε ενδοκυβερνητικές δημοκρατικότερες αντιλήψεις και στην ανεπάρκεια των κυβερνούντων και δύσκολα θα οδηγήσει στην απόλυτη δημοκρατική εκτροπή. Αυτή η διαπίστωση βέβαια δεν θα πρέπει να κάνει τους πολίτες που αντιλαμβάνονται, και θεωρώ πως αυτοί αυξάνονται καθημερινά, να εφησυχάζουν.
Τα πραγματα στη χώρα ήταν δύσκολα και πριν τον ΣΥΡΙΖΑ και θα είναι δυσκολότερα όταν αυτός φύγει. Τουλάχιστον ας μην καταστραφεί εντελώς η Ελλάδα και οι θεσμοί από αυτή την περιπέτεια, για να υπάρξουν και πάλι ελπίδες ανάταξης.
