Του Δημήτρη Μιμή
«Πήρα την ιδέα από μια εκπομπή». Αυτά είναι τα λόγια που είπε κατά την χθεσινή απολογία της η κατηγορούμενη της πολύκροτης υπόθεσης για την επίθεση με βιτριόλι κατά της Ιωάννας. Και δεν είναι η πρώτη φορά που διενεργείται μια πράξη εις βάρος άλλου προσώπου ή κατά του ίδιου του εαυτού μας, που να μην έχει προκύψει από την προβολή και τον παραδειγματισμό μας από μια ταινία κυρίως στην τηλεόραση. Βέβαια αυτό δεν συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους. Πρέπει να συντρέχουν ορισμένοι παράγοντες, κυρίως ενδογενείς, που βοηθούν στην εμφάνιση τέτοιων ενεργειών.
Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως, θα συναντήσουμε πολλά τέτοια γεγονότα που έχουν προκύψει από την προβολή ταινιών που προβάλουν θέματα ακατάλληλα κυρίως για εφήβους, που παραδειγματίζονται απ΄ αυτές και προβαίνουν πολλές φορές σε εγκλήματα κατά άλλων ανθρώπων, του ίδιου του εαυτού τους αλλά και ανυπεράσπιστων ζώων. Σ΄ όλες τις περιπτώσεις δεν είναι υπεύθυνη μονάχα η τηλεόραση αλλά συντρέχουν και άλλοι παράγοντες όπως η προσωπικότητα, η οικογένεια κ.α. Στην περίπτωση αυτή η ίδια η δράστης ομολόγησε ότι έκλεψε την ιδέα από μια τηλεοπτική εκπομπή και φυσικά όχι για να βελτιώσει τη θέση της ή να ρίξει την ευθύνη αλλού, αλλά απλά είπε την αλήθεια. Μια αλήθεια που πρέπει όλοι να τη λάβουμε σοβαρά.
Ας έρθουμε όμως στις θέμα μας. Μόλις προ ημερών παρακολουθώντας μια ελληνική τηλεοπτική σειρά, είδα εικόνες που με έκαναν να αηδιάσω, να φοβηθώ και να σκεφτώ τι άραγε κάνουν αυτοί εκεί; Σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο για να προλάβω το κακό αλλά σκέφτηκα πάλι ότι τα πράγματα δεν θα αλλάξουν, οπότε αυτό που έκανα ήταν να σταματήσω να βλέπω την σειρά αυτή. Πιστεύω ότι αυτό θα έπραξαν και άλλοι γονείς που έχουν παιδιά στο σπίτι τους. Όμως σκέφτηκα τι κάνουν αυτοί που παρακολουθούν την καταλληλόλητα των προγραμμάτων στην τηλεόραση. Δεν ελέγχουν τίποτα πιά. Για φανταστείτε να προσπαθούν, σε ένα ανακριτικό γραφείο, να περάσουν στο στομάχι ενός ατόμου συρματόπλεγμα από το στόμα του. Ήταν πανεύκολο και απλό. Έγινε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα αλλά ήταν και απλό να το μιμηθεί κάποιος. Έτσι μην αισθανθούμε χάλια αν ούριο ακούσουμε ότι κάτι τέτοιο έχει πραγματοποιηθεί και την πράξη και ότι το είδαν στην τηλεόραση. Μόνο αρρωστημένα μυαλά εφευρίσκουν και προβάλουν στην τηλεόραση τέτοιες ιδέες. Μόνο κάτι ψωνισμένοι κουλτουριάρηδες σκέφτονται αυτά και μάλιστα έχουν στόχο να μας τα προβάλουν. Έπρεπε να έχουν υποβάλλει μηνύσεις στον παραγωγό της σειράς αλλά και στο κανάλι που χωρίς έλεγχο προβάλει τέτοιες πράξεις. Όλα αυτά συμβαίνουν καθημερινά και κανείς δεν ελέγχει ή απλά ελέγχονται εγκληματικά αμελώς από άτομα που καμία γνώση ή ευαισθησία διαθέτουν. Τι κάνει άραγε σε τέτοιες περιπτώσεις το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης;
Κάτι άλλο σχετικό με το θέμα μας είναι το εξής που θα ήθελα να το πω. Αν κάποιος διαθέτει στην τηλεόραση του NETFLIX, καλό θα ήταν να φρονήσει τα παιδιά του να μη δουν την Κορεάτικη σειρά «το παιχνίδι του καλαμαριού», γιατί είναι αρκετά επικίνδυνη, ειδικά για τους εφήβους. Η σειρά αυτή πραγματεύεται το πως μπορείς να γίνεις πλούσιος παίζοντας κοινά παιδικά παιχνίδια με άλλους, θέτοντας τους εαυτούς τους σε θανάσιμο κίνδυνο. Αυτό που παίζεται στη σειρά αυτή είναι το παιχνίδι με το θάνατο, εύκολο να το μιμηθούν παιδιά και έφηβοι. Το θετικό είναι ότι παγκοσμίως αρκετοί φορείς διαμαρτύρονται για τη σειρά αυτή και εγώ θα περιμένω να δω αν θα διακοπεί η προβολή της. Πάντως σήμερα κατέχει μια από τις πρώτες σειρές στην Ελλάδα.
Εγώ, σαν απλός πολίτης αλλά ευαισθητοποιημένος στα κοινωνικά θέματα σας παρέθεσα μονάχα τρείς περιπτώσεις και υπάρχουν αρκετές άλλες που οδηγούν τους νέους να πράξουν κατά τον ίδιο τρόπο που βλέπουν στην τηλεόραση. Θέλω η πολιτεία μας άμεσα να λάβει μέτρα έτσι που να εξαλειφθούν παρόμοιες ταινίες από την τηλεόραση που βρίσκεται μέσα στα σπίτια μας, για να προλάβουμε την μαζική εμφάνιση αποπειρών αυτοκτονιών, δολοφονιών και βασανισμών, παραδείγματα που λαμβάνονται από την τηλεόραση. Εμείς σαν γονείς φροντίζουμε γι΄ αυτό, η πολιτεία τι κάνει;
