του Δημήτρη Μιμή
Η παρέα που καθόταν την Κυριακή το μεσημέρι στα λιοντάρια και απολάμβαναν τον καφέ αποτελείτο από τρία άτομα ηλικίας 60 έως 65 χρόνων. Μια ηλικία που σίγουρα απολαμβάνει τον καφέ συζητώντας παράλληλα διάφορα θέματα της επικαιρότητας αλλά κυρίως τις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Γνωστοί και οι τρείς για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Το κυριακάτικο θέμα προς συζήτηση ήταν ο ερχομός του κ. Μητσοτάκη στην πόλη μας αλλά και ο ερχομός της κ. Γεννηματά αλλά και του κ. Τσίπρα.
Το θέμα της συζήτησης περιστρεφόταν γύρω από την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι πολίτες στα σημερινά κόμματα. Ο μεγαλύτερος από την παρέα τους έβαλε ένα ερώτημα, για να τους δοκιμάσει όσο αφορά την εμπιστοσύνη τους προς αυτά λέγοντας τους να σκεφτούν, αν θα αισθανόταν άνετα να δώσουν το κλειδί του σπιτιού τους σε ένα από τους καλύτερους τους φίλους.
Μετά από ολιγόλεπτη σκέψη και οι δύο απάντησαν αρνητικά και ο τρίτος που τους έθεσε το ρώτημα τους είπε να ψάξουν να βρουν καλυτέρους φίλους προσθέτοντας ότι δεν έχουν μπιστοσύνη στους φίλους τους.
Θα μου πείτε τώρα, το ίδιο δε συμβαίνει και με τα πολιτικά κόμματα; Το ίδιο είναι ο κ. Τσίπρας με τον κ. Μητσοτάκη; Είναι δύο διαφορετικά πράγματα και αυτό συμπεραίνεται από τις δηλώσεις του καθενός και τη θέση που παίρνουν στα διάφορα προς επίλυση θέματα. Άρα το κλειδί του σπιτιού μας θα το δίναμε στον κ. Τσίπρα λόγω της εμπιστοσύνης που μας εμπνέει.
Παίρνοντας θέση στη συζήτηση ο μικρότερος τους είπε.
-Εγώ θα σας θέσω την ίδια ερώτηση αλλά με διαφορετικό τρόπο. Θα αγοράζατε σήμερα ένα αυτοκίνητο από τον κ Τσίπρα η από τον κ. Μητσοτάκη;
Απ΄ ότι καταλάβατε η συζήτηση σκληραίνει. Σαφώς η ερώτηση αυτή δείχνει ποιον εμπιστευόμαστε περισσότερο. Θα αγοράσεις ένα αυτοκίνητο απ' αυτόν που φυσικά εμπιστεύεσαι. Δεν θα αρκεστείς σε υποσχέσεις αλλά θα δείξεις εμπιστοσύνη σ΄ αυτόν που τα αυτοκίνητα του έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο.
Ο τρίτος τις παρέας γνωρίζοντας καλά τις πολιτικές πεποιθήσεις των άλλων της παρέας τοποθέτησε το θέμα διαφορετικά. Ήθελε όμως να δείξει και τις ενδόμυχες επιθυμίες του.
-Εγώ θα βάλω διαφορετικά το θέμα, είπε. Ας πούμε ότι τα καταστήματα που πωλούν αυτοκίνητα είναι δύο. Το ένα το έχουν ο κ. Τσίπρας μαζί με την κ. Γεννηματά και το άλλο ο κ. Μητσοτάκης μαζί με τον κ. Γεωργιάδη. Νομίζω ότι τα πράγματα θα είναι ευκολότερα τώρα.
Γέλασαν όλοι. Τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα αλλά η απόφαση αργεί ν΄ ακουστεί.
-Μα η απάντηση τώρα είναι πιο εύκολη, είπε ο πρώτος της παρέας.
Ξαφνικά και οι τρείς μ΄ ένα στόμα φώναξαν δυνατά. Από τον Τσίπρα και τη Γεννηματά.
Όλοι, που κάθονταν στα διπλανά τραπεζάκια και παρακολουθούσαν τη συζήτηση τους γύρισαν και τους κοίταξαν χαμογελώντας.
-Τι δουλειά έχουμε εμείς με το Μητσοτάκη και το Γεωργιάδη, τους απάντησαν οι παρακολουθούντες τη συζήτηση της παρέας μας. Αυτοί είναι δοκιμασμένοι εδώ και πολλά χρόνια και γνωρίζουμε τι πρεσβεύουν. Η συζήτηση ξέφυγε από τα αυτοκίνητα και πήρε μια πολιτική χροιά. Όλοι, μα όλοι έλεγαν τι καλά θα ήταν το ΚΙΝΑΛ μαζί με ΣΥΡΙΖΑ να αποτελούσαν μια δύναμη, μια και έχουν τις ίδιες πεποιθήσεις. Μα δεν το βλέπουν μερικοί, τι φοβούνται να μη χάσουν. Ο λαός το επιθυμεί, ας το ακούσουν και θα βγουν κερδισμένοι προς όφελος του λαού.
