
Θα περίμενε κανείς στην πιο εμβληματική πλατεία του Ηρακλείου, την Πλατεία Ελευθερίας, που είναι σκαμμένη από άκρου εις άκρον, να επικρατεί ένας εργοταξιακός οργασμός. Νύχτα και μέρα με διπλοβάρδιες οι εργάτες του εργολάβου να επιχειρούν να κερδίσουν όσο πιο γρήγορα το στοίχημα της αποκατάστασης της πλατείας ώστε να παραδοθεί πολύ σύντομα το έργο. Άλλωστε σε πια ευρωπαϊκή μεγαλούπολη θα είχε ορίζοντα αυτό το έργο (που κατ' ουσίαν δεν αλλάζει κάτι σοβαρό στην εικόνα παρά μόνο σε ό,τι αφορά την πλακόστρωση) πέραν των 15 ημερών;
Αντ’ αυτού η εικόνα που συναντήσαμε σήμερα είναι απελπιστική: ένας εργάτης που κι αυτός πίνει αμέριμνα τον καφέ του, την ίδια ώρα που ο χειριστής που μάζευε τα μπάζα με το μικρό τσαπάκι του, αφού κατέβηκε από το μηχάνημα… εξέπεμψε silver alert και άφησε το μάζεμα στη μέση!
Μάταια αναζητήσαμε να βρούμε στο χάος της σκαμμένης πλατείας, ώρα 12 το μεσημέρι κάποιον να δουλεύει στο εργοτάξιο. Προφανώς με έναν δυο εργάτες, που πάνε από τη μια άκρη της πλατείας στην άλλη, όχι την Άνοιξη δεν θa' ναι έτοιμη η πολύπαθη πλατεία, αλλά τον κόκκινο Μάη!

