Στη νοτιοδυτική Γερμανία, υπάρχει μια μικρή πόλη περίπου 90.000 κατοίκων, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πλέον «πράσινες» και «βίγκαν» όλης της Ευρώπης. Ο λόγος για το Τύμπινγκεν.
Οι περισσότεροι κάτοικοι, όπως περιγράφεται σε ρεπορτάζ του BBC, αυτοχαρακτηρίζονται είτε ως βετζετέριαν είτε ως βίγκαν, ενώ η κατανάλωση κρέατος θεωρείται περισσότερο ως «αλλεργία» παρά ως μια διατροφική συνήθεια. Κάθε Ιανουάριο, άλλωστε, η πόλη διοργανώνει το «Veganuary», ένα ετήσιο φεστιβάλ για την προώθηση του βιγκανισμού.
Στο δημοτικό συμβούλιο, η πλειοψηφία των εδρών ανήκει στους Πράσινους. Κι αυτό, όχι μόνο τώρα, αλλά ήδη από το μακρινό 1979. Οπωσδήποτε, αυτή η «παράδοση» έχει συμβάλλει στην υιοθέτηση φιλικών και «πράσινων» πολιτικών.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι:
- Απαγορεύεται η διέλευση των Ι.Χ. οχημάτων απ’ όλους τους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
- Οι φοιτητές, περίπου 27.000 σε αριθμοί, μπορούν να ταξιδέψουν δωρεάν με λεωφορεία κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου και τις καθημερινές μετά τις 19.00.
- Η χρήση των λεωφορείων είναι δωρεάν για όλους τους κατοίκους κάθε Σάββατο.
- Οι δαπάνες για τις υποδομές ποδηλάτων είναι τρεις φορές υψηλότερες ανά κάτοικο συγκρινόμενες με εκείνες της Κοπεγχάγης, μίας από τις πιο «πράσινες» πρωτεύουσες του κόσμου.
Και το σημαντικότερο; Ο νέος φόρος, ο οποίος ξεκίνησε να επιβάλλεται από 1η Ιανουαρίου και ο οποίος αφορά μια έξτρα πληρωμή 0,5 ευρώ για κάθε συσκευασία μίας χρήσεως. Από ποτηράκια του καφέ έως μπολ για το παγωτό. Παράλληλα, όλα τα μίας χρήσεως μαχαίρια, πιρούνια και κουτάλια κοστίζουν επιπλέον 0,20 ευρώ. Επιπλέον φόρος επιβάλλεται σε κάθε κουτί πίτσας αλλά και σε κάθε περιτύλιγμα φαλάφελ.
Ανεξαρτήτως αν κατασκευάζεται από βιώσιμο ή ανακυκλώσιμο υλικό, οτιδήποτε χρησιμοποιείται μόνο μία φορά, γίνεται αυτομάτως ακριβότερο για τον καταναλωτή και την επιχείρηση.
Και το αποτέλεσμα αυτής της πρωτοβουλίας είναι ήδη εντυπωσιακό. Μέσα στην πρώτη εβδομάδα, τα σκουπίδια στους κάδους απορριμμάτων μειώθηκαν κατά 15%, ένα ποσοστό το οποίο αυξάνεται διαρκώς, ενόσω οι κάτοικοι φαίνεται ότι μπαίνουν σιγά – σιγά στο πνεύμα του νέου νόμου.
Βέβαια, η υποδοχή του φόρου δεν ήταν πλήρως καθολική. Για την ακρίβεια υπήρξε μια γνωστή αλυσίδα πρόχειρου φαγητού, τα McDonald’s, τα οποία έσπευσαν να μηνύσουν τον δήμο. Σύμφωνα με το σκεπτικό της αμερικανικής εταιρείας, δεν είναι εφικτό τα περισσότερα από 1.500 καταστήματα σε όλη τη χώρα να εφαρμόζουν ξεχωριστές πολιτικές, ανάλογα με τη νομοθεσία της κάθε πόλης.
«Συμφωνούμε ότι η καλύτερη συσκευασία είναι αυτή που δεν παράγεται ποτέ. Αλλά οι τοπικές ειδικές λύσεις σε μεμονωμένες πόλεις ή κοινότητες, εμποδίζουν μια επιτυχημένη και εφαρμόσιμη ιδέα σε πανεθνικό επίπεδο» επισημαίνουν, σε ανακοίνωσή τους, τα McDonald’s.
Η υπόθεση θα εκδικαστεί τις αμέσως επόμενες ημέρες και ο δήμαρχος θεωρεί βέβαιη την απόρριψη της προσφυγής. «Πιστεύω ότι η πόλη έχει το δικαίωμα να επιβάλλει έναν τέτοιο φόρο και μια τόσο μεγάλη εταιρεία πρέπει να το αποδεχτεί. Δεν καταλαβαίνω γιατί μια διεθνής επιχείρηση δεν μπορεί να το κάνει, από τη στιγμή που το κάνει ακόμη και η μικρότερη εταιρεία» δηλώνει, χαρακτηριστικά.
