Aγαπητό cretalive,
Σε ένα μήνα αισίως θα κλείσουμε ένα χρόνο περιορισμών,lockdowns, κλειστής οικονομίας, κλειστών δραστηριοτήτων, υγειονομικής κρίσης, πόνου για χαμένους συμπολίτες που η πανδημία πήρε μαζί της. Μετά και την νέα ανησυχία για τις μεταλλάξεις και την αύξηση κρουσμάτων έχει έρθει η ώρα πιστεύω να αναθεωρήσουμε τις πολιτικές και τις προσεγγίσεις απέναντι στην πανδημία. Μόλις μερικές εβδομάδες μετά τη συζήτηση για περαιτέρω άνοιγμα της οικονομίας έχουμε βρεθεί να συζητάμε ξανά, για τρίτο lockdown, για περαιτέρω κλείσιμο.
Ας κοιτάξουμε την πραγματικότητα στα μάτια, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον κορωνοϊό για μερικά χρόνια. Είναι όμως επιτακτική ανάγκη να βρούμε νέους τρόπους αντιμετώπισης της πανδημίας γιατί είναι κοινό μυστικό πως πέραν της υγείας, όλοι οι υπόλοιποι τομείς είναι στο χείλος της κατάρρευσης.
Η οικονομία δεν θα αντέξει άλλο ένα σκληρό lockdown. Η εστίαση έχει μείνει χωρίς εισοδήματα από τις αρχές Νοεμβρίου και εικάζεται πως θα μείνει για αρκετό καιρό ακόμα. Ο κλάδος-ραχοκοκκαλιά της μεσαίας τάξης δηλαδή, ετοιμάζεται να μείνει κλειστός για ένα εξάμηνο. Ο τουρισμός το ίδιο. Η εκπαίδευση μένει πίσω, τα σχολεία έχουν λειτουργήσει όλα και όλα 2 μήνες, τα πανεπιστήμια ετοιμάζονται να μείνουν κλειστά για τρίτο συνεχόμενο εξάμηνο και χιλιάδες φοιτητές νοικιάζουν σπίτια που δεν τους επιτρέπεται να επιστρέψουν από τις διακοπές, χωρίς καμία οικονομική ενίσχυση. Η δημόσια υγεία είναι και πρέπει να παραμείνει το υπέρτατο αγαθό και πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησης.
Μετά από έναν χρόνο περιορισμών όμως, και αφού η κοινωνία έχει εξαντληθεί από τα μέτρα, γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι τα lockdowns δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως μακροπρόθεσμη λύση. Σε αυτή τη φάση της πανδημίας, επιβάλλεται να παρθούν πολιτικές αποφάσεις. Η επιτροπή λοιμωξιολόγων δεν νοείται να διαμορφώνει την πολιτική της χώρας εξ ολοκλήρου, πρέπει να αποκτήσει συμβουλευτικό χαρακτήρα ή να εμπλουτιστεί με επιστημονικούς κλάδους οικονομικούς και κοινωνιολογικούς ώστε τα νέα μέτρα να αντισταθμίζονται.
Μετά από δύο-το τρίτο έρχεται-κύμματα έξαρσης της πανδημίας και μετά από ένα χρόνο περιορισμών και κλειστής κοινωνίας, είναι ώρα να ανοίξει ο δρόμος προς μία προσαρμοσμένη στην πανδημία κανονικότητα. Ειδάλλως εγκλωβιζόμαστε σε ένα σενάριο διαιωνιζόμενου ακορντεόν που μακροπρόθεσμα θα σβήσει κάθε σενάριο οικονομικής ανάκαμψης. Η δημόσια υγεία συνεχίζει να είναι πάνω από κάθε τι άλλο, όσο όμως η πανδημία συνεχίζεται, πρέπει να κοιτάξουμε μακροπρόθεσμα.
Όσο περνάει ο καιρός, τα ρίσκα που η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάρει θα είναι μεγαλύτερα, τα χρήματα για οικονομική ενίσχυση των πληττόμενων κάποια στιγμή θα τελειώσουν, και τότε θα είναι πλέον αργά.
Β.Γ.
