Της Ελένης Μπετεινάκη*
Θέλετε να μάθετε τι είναι η αγάπη; Νομίζετε πως ξέρετε; Τότε τι χρώμα έχει, τι γεύση; Φοβάται, τελειώνει, χαρίζεται; Κι ο δρόμος της είναι μακρύς, ίσαμε που φτάνει; Ποτέ τη συναντάς;
Επειδή μέρες που έρχονται όλοι θα πουν χίλια δυο για την αγάπη, ας μην ξεχνάμε πως στα παραμύθια κρύβονται όλες οι μεγάλες στιγμές, όλοι οι έρωτες που θα θέλαμε να έχουμε ζήσει. Μέσα στα παραμύθια οι αλήθειες παραμένουν ζωντανές, οι επιθυμίες, τα όνειρα , τα αδύνατα, τα πιο μεγάλα φτάνουν ίσαμε εκεί που ο ανθρώπινος νους δεν βάζει…
1.Πλούτωνας και Περσεφόνη, Καλλιόπη Κύρδη, εικ: Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Μεταίχμιο
Στη σειρά του Μεταιχμίου, Μυθολογικά παραμύθια, ο Μύθος του Πλούτωνα και της Περσεφόνης. Σε διασκευή από την Καλλιόπη Κύρδη ξαναδιαβάζουμε την ιστορία με συναρπαστική αφήγηση. Άλλωστε δεν ξεχνάμε πως είναι μια ιστορία αγάπης , του φωτός με το σκοτάδι, του χειμώνα με την άνοιξη. Συμβολικό το λουλούδι του νάρκισσου, τα αρώματα του ροδιού, η γεύση του πιο γλυκού κατακόκκινου καρπού. Το πέρασμα από τη ζωή στο θάνατο που σαν κύκλος γεννιέται μέσα από την αγάπη.
2. Ορφέας και Ευρυδίκη, Καλλιόπη Κύρδη, εικ: Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Μεταίχμιο
Από αγάπη γεννήθηκε ο κόσμος κι από αγάπη κόντεψε να χαθεί. Πολλές φορές.
Στη αρχή του κόσμου, οι αγάπες των θεών και των ανθρώπων ήταν τόσο δυνατές, που έφερναν τα πάνω κάτω. Όπως η αγάπη του Ορφέα, που ζωντανός κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο για να κλέψει από τον θάνατο την αγαπημένη του Ευρυδίκη. Οπλισμένος μόνο με τη μουσική του και τη λαχτάρα του για εκείνη.
3.Ο ερωτευμένος, Ρεμπέκα Ντοτρεμέρ, εκδ. Μεταίχμιο
Στο σχολείο η Παυλίνα ρώτησε: « Ερωτευμένος με τη Σαλώμη! Τι είναι ερωτευμένος;» Κανένας δεν ήξερε ακριβώς ,όλοι έκαναν υποθέσεις. Μάλλον όταν είναι κάποιος ερωτευμένος πέφτει …πέφτει λένε ξερός από έρωτα! Κι η Σαλώμη δεν τον πίστεψε τον Άβελ γιατί έπεφτε συχνά από το ποδήλατο αλλά ξεραινόταν στον πόνο , όχι στον έρωτα! Κι ο Στέφανος είπε πως υπάρχουν μόνο στα Παραμύθια αλλά η Σαλώμη δεν τον πίστεψε γιατί τότε ίσως ο έρωτα ς να ήταν ψέμα. Μήπως πάλι ο έρωτας είναι λύπη ή θυμός ή και ντροπή αφού κοκκινίζουμε σαν παντζάρια; Ή μήπως είναι τρέλα, φωτιά που καίει, καταιγίδα , αστραπή , κεραυνοβόλο τον είπανε. Καλύτερα κάποιος θα πρέπει να κρατά ομπρέλα. Κι αν ο έρωτας είναι αρρώστια αφού ένα παιδί άκουσε πως έχει σχέση με την καρδιά , τις ταχυπαλμίες λένε και τον πυρετό. Και πόσοι τελικά άνθρωποι χρειάζονται για να υπάρχουν ερωτευμένοι; Κι ύστερα πρέπει να παστρευτείς υποχρεωτικά και πόσο κρατεί, πέντε λεπτά, μια ζωή , για πάντα; Και ποιος το παθαίνει αυτό τα κορίτσια ή μήπως ο έρωτας είναι μόνο για τα αγόρια; Κι ύστερα υπάρχουν και τα φιλιά κι οι αγκαλιές και τα μωρά…Κι αν όπως λένε ο έρωτας μας ανεβάζει στα ουράνια τότε πρέπει να είναι άγγελος σκέφτηκε η Σαλώμη. Σαν όμως ο Ερνέστο ο φίλος της την έσπρωξε για ακόμα μια φορά τότε εκείνη κατάλαβε πως κανένας δεν ήξερε τι πραγματικά σημαίνει να είσαι ερωτευμένος …
4.Οι ομπρελίτσες, Εύη Παλαιοκρασσά, εικ: Μαριάννα Φραγκούλη, εκδ. Ελληνοεκδοτική
Δυο ομπρελίτσες ξεχωριστές, μια εκείνη του χειμώνα και μια του καλοκαιριού. Δυο καρδιές που κάποια στιγμή συναντιούνται και θέλουν να κάνουν πολλά πράγματα οι δύο τους. Και στις αποσκευές τους μπαίνουν λέξεις που τις ενώνουν: Μαζί, πάντα, ποτέ… Και η αγάπη τους μεγαλώνει και θεριεύει, ώσπου οι «λέξεις» τους φαίνονται βαριές. Κι η ομπρέλα του Χειμώνα, πρώτη αναπολεί τον τόπο της, την ελευθερία της και θέλει να φύγει. Και τότε οι λέξεις αποκτούν άλλο νόημα. Πιο βαθύ ίσως, πιο σπουδαίο. Προστίθενται κι άλλες όπως… οι αναμνήσεις, τα όνειρα, οι σκέψεις. Κι έρχεται ο χωρισμός που δίνει άλλη ελευθερία στην αγάπη, στη σχέση και ας μην είναι συνέχεια μαζί. Έχουν η κάθε μια τη ζωή και τον σκοπό της αλλά και πολύτιμες εμπειρίες που δεν ξεχνούν και κουβαλούν «πάντα» μαζί τους.
Ένα πολύ τρυφερό βιβλίο της Εύας Παλαιοκρασσά για εκείνη την αγάπη που δεν έχει όρια. Για εκείνη την καρδιά που δεν σταματά ποτέ να ονειρεύεται, να ελπίζει και να μην ξεχνά. Μια ιστορία αγάπης που αν και ο χρόνος που περνά φέρνει τον χωρισμό κανείς δεν νοιώθει λύπη γιατί ξέρει πως είχε την τύχη να ζήσει ότι πιο όμορφο μπορεί να νοιώσει κάποιος. Την ολοκληρωμένη αγάπη που δεν σταματά ποτέ ακόμα κι αν οι « ομπρέλες » ή οι άνθρωποι δεν είναι πια μαζί. Μαζί τους είναι όλη η ζωή, οι όμορφες στιγμές που μοιράστηκαν και η αγάπη που δεν χάνεται σ όποια εποχή και αν ταξιδεύει!
Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει με όλα τα χρώματα της « αγάπης» και του ουράνιου τόξου η Μαριάννα Φραγκούλη και μαζί με τα πινέλα της ταξιδεύουμε κι εμείς σε εποχές, σε χρόνο και στην ελπίδα!
http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2016/02/blog-post_46.html
5. Η χαμένη χαρά της Θυμιώς, Βούλα Γιαγκάζογλου Παπούδα, εικ :Μαιρηλία Φωτιάδου, εκδ. Ελληνοεκδοτική
Ένα παραμύθι σύγχρονο, υπέροχο και γεμάτο συναισθήματα ή καλύτερα με εναλλαγές συναισθημάτων. Ένα παραμύθι της Βούλας Γιαγκάζογλου Παπούδα που θέλησε να μας βάλει στον πειρασμό να αναρωτηθούμε αν δεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είναι, αν τον αγαπάμε και αν είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα. Μια ιστορία γεμάτη μοναξιά και χαμηλή αυτοπεποίθηση στην αρχή της αλλά με μπόλικα σημάδια αυτοβελτίωσης και αλλαγής. Ο πόνος φέρνει κάποιες φορές κακή χρήση δύναμης πράξεων και μη συνετή διαχείριση ….εξουσίας. Όταν όμως ανακαλύψουμε την Αγάπη, κι όπου φωλιάσει ο έρωτας και ο καλός λόγος, τα πάντα αλλάζουν.
6.Tη μέρα που μεταμορφώθηκα σε πουλί, Ίνγκριντ Σάμπερ, εικ: Γκουρίντι, εκδ. Πατάκη
Τι είναι ο έρωτας; Πώς να τον εξηγήσεις σε ένα μικρό παιδί; Θα τον μπερδέψει με την αγάπη. Θα πει χίλια δυο πράγματα που δεν θα ξέρει πώς να τα εξηγήσει. Ή θα του διαβάσει κάποιος ένα μικρό παραμύθι για ένα άλλο παιδί που ερωτεύτηκε για πρώτη φορά. Κι έτσι μέσα σε ένα λιτό, υπέροχο, αψεγάδιαστο κείμενο θα χωρέσουν όλες οι λέξεις, οι εικόνες, τα συναισθήματα , οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις που δυσκολευόμαστε όλοι μας να δώσουμε….
7.Απέναντι, Θοδωρής Παπαϊωάννου, εικ: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Ίκαρος!
Tο αγαπημένο σκαθάρι, ο Μέλιος, αντιμέτωπο με μια νέα πρόκληση: Η φίλη του, η Μελανή, βρίσκεται στην άλλη μεριά του δάσους και τον περιμένει, αλλά για να φτάσει εκεί πρέπει να διασχίσει τον μεγάλο δρόμο!
Πώς θα το καταφέρει αυτό; Με το μπλε ποδήλατο; με το βιολετί πατίνι; Με αλεξίπτωτο; Με μαγικό χαλί; Ε, λοιπόν όλα θα τα προσπαθήσει! Κι ας αποτύχει! Δεν ξέρεις, μπορεί από πολλές αποτυχίες να φτιάχνεται... η τύχη!
Ένα υπέροχο βιβλίο για …ουράνια τόξα και για την αγάπη που δεν έχει σύνορα, εμπόδια και φραγμούς
8.Το Ξανά, Μάκης Τσίτας, εικ: Λίλα Καλογερή, εκδ. Πατάκης
Φαντασία, ευρηματικότητα και πρωτοτυπία είναι οι λέξεις που χαρακτηρίζουν τούτο το τόσο παιχνιδιάρικο βιβλίο του Μάκη Τσίτα. Ένα βιβλίο γεμάτο αγάπη, για όλους, μικρούς και μεγάλους, για παιδιά που ονειρεύονται και ερμηνεύουν με το δικό τους τρόπο το …ξανά, μα και για ερωτευμένους. Για μεγάλους που ανακαλύπτουν τα δικά τους θέλω, τα ξανά, και τις αδυναμίες τους. Τα συγνώμη, τα μπορεί, τους θυμούς και τις χαρές. Τις μικρές και τις μεγάλες στιγμές που πάντα θα είναι γεμάτες με …ξανά!
Το βιβλίο έχει εικονογραφήσει η Λίλα Καλογερή και το Ξανά έχει μια μοναδική μορφή που σου θυμίζει μια φουντίτσα από μαλλί , ένα πομ πομ, ένα χνούδι, ένα χάδι ή ένα χαριτωμένο φάντασμα όπως είπαν τα παιδιά. Όποια ονομασία κι αν του δώσουμε το Ξανά θα παραμείνει αγαπημένο και ευφάνταστο!
Κι εδώ μπορείτε ένα μικρό απόσπασμα του βιβλίου: http://www.patakis.gr/images/files/19654/19654.html#6
http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2016/02/blog-post_19.html
9.Ρόσνα και Μοζαμέλ, Χριστίνα Φραγκεσκάκη, εκδ. Πατάκη
Ρόσνα είναι το όνομα μιας κοπέλας που ζούσε κάποτε στην μακρινή Ανατολή, και σημαίνει φως! Κι ήταν το φως που την ακολουθούσε από την ώρα που γεννήθηκε. Ήταν αναπόσπαστο μέρος του εαυτού της, ήταν η σκιά της κι ήταν χρυσή. Και ξεχώριζε ….κι όλοι ήθελαν να πάρουν λίγο από το φως , τη λάμψη της. Και τα χρόνια περνούσαν κι εκείνη συνέχιζε να σκορπιέται κι όλοι μάζευαν χρυσόσκονη για τα μαλλιά, τα ρούχα, τα αστέρια. Ώσπου ένα όνειρο άλλαξε τη ροή της ζωής της Ρόζας, της ιστορίας. Η μορφή ενός άνδρα που συναντά ίσως κανείς μόνο στα παραμύθια, πήρε το φως το ολόχρυσο και το έκανε γκρίζο για πολύ καιρό. Τόσο όσο να συναντηθούν στ αλήθεια οι δυο ψυχές και όλο το φως να φωλιάσει για πάντα στην καρδιά τους.
10.Ερωτόκριτος, ο πρώτος μου Κορνάρος, Διασκευή Λίνα Σωτηροπούλου, εικ: Σοφία Παπαδοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο
Αυτή είναι η ιστορία του Ερωτόκριτου που αγάπησε την Αρετούσα, κόρη του βασιλιά της αρχαίας Αθήνας, και του απαγορευμένου έρωτά τους, που πέρασε απ’ τα σαράντα κύματα μέχρι να βρει αίσιο τέλος. Και τι δεν αντιμετώπισε ο Ερωτόκριτος για χάρη της αγαπημένης του: ενέδρες και κονταρομαχίες, ξενιτεμό και πόλεμο. Μια ιστορία για τη φιλία, την τιμή και την ανδρεία. Μα πάνω απ’ όλα μια ιστορία για την αγάπη.
Έχει ο καιρός γυρίσματα, κι είν’ όλα περασμένα,
και αν έσφαλαν στο παρελθόν, είναι όλα ξεχασμένα.
Αν με αγάπη κυβερνάς, κανείς δε σε νικάει,
κι όποιος αληθινά αγαπά, για πάντα αγαπάει.
11.Η Βιολέτα και ο Ιππότης, Αργυρώ Πιπίνη,εικ: Έφη και Κρίνα Λαδά, εκδ. Μεταίχμιο
Έρωτας το θέμα του παραμυθιού, θάρρος τόλμη , προσμονή και φως. Όλα πασπαλισμένα με κατάλευκη ζάχαρη άχνη της Φαντασίας, της Ονειροχώρας. Γεμάτη εικόνες όλη η αφήγηση και ανεπανάληπτες για μια ακόμα φορά οι μορφές από την Έφη Λαδά. Με τα χρώματα του ονείρου δημιουργεί πρόσωπα που μένουν στη μνήμη, ζωντανά, ανεξίτηλα και μοναδικά!
http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2017/03/blog-post_17.html
12.Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας,Χρήστος Μπουλώτης, Εικ: Φωτεινή Στεφανίδη, Εκδόσεις: Polaris, 2011
13. Αυτός που ξεπουλούσε όνειρα, Λίλη Λαμπρέλλη, εκδ. Πατάκη
14.Ο ποιητής με τη μεγάλη μύτη, Διασκευή: Τάι- Μαρκ λε Ταν,Εικ: Ρεμπέκα Ντοτρεμέρ, Βασισμένο στο έργο του Εντμόν Ροστάν Σιρανό ντε Μπερζεράκ
Απόδοση: Μελίνα Καρακώστα, Μεταίχμιο, 2015
15. ο Βάτραχος και το φιλί, Εύη Γεροκώστα, εικ: Κατερίνα Χαδουλού, εκδ. Μεταίχμιο
16. Ο Μικρός Πρίγκιπας, Αντουάν Ντε Σαιντ Εξυπερύ, εκδ, Ερευνητές
17. Η γυναίκα με τα χέρια από φως, Λίλη Λαμπρέλλη, εκδ. Πατάκη
Κι έρχεται εκείνο το παραμύθι για τη γυναίκα με τα χέρια από φως για να μιλήσει για τον εγωισμό, την αλαζονεία, την υπεροψία …την αγάπη. Να μιλήσει για τη « Φωτεινή» που έχει τη δύναμη θεού στα χέρια και την ψυχή σαν αγαπά, σα νοιάζεται , σαν γίνεται θυσία… Ίσαμε να την πληγώσει ο ίδιος άνθρωπος που λάτρεψε και να χαθεί ο ίδιος στο σκοτάδι… Εκείνη θα μείνει πάντα με το φως στα χεριά γιατί η αγάπη δεν χάνεται ποτέ… Χαρίζεται μόνο και αλίμονο σε εκείνον που την παραμερίσει, δεν την δει, δεν νοιώσει…
Όσο για το τελευταίο παραμύθι, την Σαλιλά, δύσκολο να μην κλάψεις, δύσκολο να μην νοιώσεις βαθιά τον πόνο, την μοναξιά, τη σιωπή και πάλι την αγάπη.
Παραμύθια για μεγάλους που τόσο τα ΄χουμε ανάγκη. Ιστορίες μαγικές που αγκαλιάζουν την ψυχή που ΄χουν κάθαρση στα λόγια και στα κατασταλάγματα. Όπως όλα τα παραμύθια με ή χωρίς μαγικά, με ή χωρίς αφέντες ή βασιλιάδες, δράκους κι αερικά. Μα μήπως δεν τα κουβαλά ο καθένας μέσα του όλα τα στοιχειά κι όλα τα καλά που του χαρίζει η φύση; Τρόπο θέλει να ξεσκεπαστούν, να απλώσουν, να θεριέψουν … https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/2018/03/blog-post_10.html
18.H υπόσχεση του Πρίγκιπα, Βασίλης Κουτσιαρής, εικ: Ίρις Σαμαρτζή,Κόκκινη Κλωστή Δεμένη.
Ο Πρίγκιπας κι η Πριγκηπέσα. Ένα μπλε κι ένα κόκκινο αυτοκίνητο. Μια ιστορία αγάπης από εκείνες που κρατούν για πάντα. Μια ιστορία με τους πιο απρόσμενους και μοναδικούς ήρωες που ζουν την πιο τρυφερή σχέση της ζωής τους. Μια έκθεση αυτοκίνητων, μια αγοραπωλησία, ένα φευγιό και μια δυνατή βροχή. Τα χρόνια που κυλούν, οι υποσχέσεις που δεν ξεχνιούνται και η ζωή που προχωράει και γράφει νέες περιπέτειες. Όμως η καρδιά που αγαπά αληθινά ποτέ μα ποτέ δεν ξεχνά. Ποτέ δεν απελπίζεται , ίσαμε εκείνη την μία και μοναδική στιγμή που τα όνειρα μπορούν να γίνουν… αλήθεια! http://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-74
19. Το κουμπί της αγάπης και ο Πρίγκιπας που δεν είναι πια μικρός,Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εικ: Κέλλυ Ματαθία Κόβο
Ένα κουμπί, μια ράφτρα γιαγιά κι ένα όμορφο κορίτσι που γνωρίζει πως με την καλοσύνη, τη σοφία και την ομορφιά της ψυχής μπορείς να κερδίσεις τις πιο δύσκολες μάχες. Ένα κορίτσι που δεν έχει χρήματα ή κοσμήματα αλλά ξέρει πως : « …Κόσμημα είναι ό,τι ωραίο έχεις και σε γεμίζει χαρά. Χαρά γιατί σου θυμίζει αυτόν που σου το χάρισε. Ωραίο, γιατί σ΄ το χάρισε από αγάπη». http://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-7
20.Το μεγάλο εργοστάσιο των λέξεων, Agnes de Lestrade, εικ: Valeria Docampo, εκδ. Ερευνητές
Φανταστείτε μια χώρα, παράξενη, όπου υπάρχει ένα πολύ μεγάλο εργοστάσιο, αυτό των λέξεων το οποίο δεν σταματά την λειτουργία του ποτέ. Για να αγοράσεις τις λέξεις θα πρέπει να τις καταπιείς πρώτα κι ύστερα θα μπορείς να τις προφέρεις. Η ποικιλία του σε γλώσσες και λέξεις είναι απέραντη. Υπάρχουν λέξεις που αξίζουν πάρα πολλά «χρήματα» κι άλλες που δεν είναι καθόλου ενδιαφέρουσες. Την Άνοιξη που είναι περίοδος εκπτώσεων μπορείς να τις βρεις σε μεγάλη προσφορά. Κι έχει πολύ πλάκα σαν τα παιδιά προσπαθούν να τις πιάσουν με τις απόχες τους όταν αυτές καμιά φορά πετούν στον αέρα.
Μια μέρα ο Φιλέας που είναι ερωτευμένος με την Κυβέλη έπιασε τρεις λέξεις. Πολύτιμες για κείνον που θέλει να τις κάνει δώρο στην αγαπημένη του. Ήθελε να της πει «Σ’ αγαπώ» αλλά τούτες οι λέξεις είναι πανάκριβες κι εκείνος δεν έχει τόσα πολλά χρήματα στον κουμπαρά του.
Στη απόχη έπεσαν οι : κεράσι, σκόνη, καρέκλα…
Κι ο Ορφέας πρέπει να βρει τρόπο μόνο με αυτές τις τρεις να εκφράσει τα συναισθήματά του. Δύσκολο να συναγωνιστεί τον πολύ «πλούσιο» Ορέστη που μπορεί να αγοράσει όσες θέλει…
Δείτε εδώ περισσότερα κι αναζητείστε το : https://www.greekbooks.gr/to-megalo-ergostasio-ton-lexeon.html
21.Ο δρόμος για την αγάπη, Μαρία Παπαγιάννη, εικ; Λουΐζα Καραγεωργίου, εκδ. Πατάκη
Η Εύα είναι μια μικρή σκαντζοχοιρίνα που ζει έξω από τον φράχτη ενός μεγάλου αγροκτήματος. Κάθε πρωί λέει σε όλα τα ζωντανά «καλημέρα» και τρέχει να συναντήσει τον ήλιο. Και χαίρεται, και μαθαίνει, και τριγυρνά και νιώθει την ομορφιά του κόσμου. Μόνο σαν ό ήλιος πάει να κοιμηθεί και τα ζώα στο δικό τους σπιτικό, θυμάται τα λόγια της μαμάς της.
«Μην ξεχαστείς, Εύα. Μην τεμπελιάσεις και συνηθίσεις. Πρέπει να βρεις τον δικό σου δρόμο, τον δρόμο για το δικό σου σπίτι.»
Κι όταν η Εύα ένιωσε δυνατή και σίγουρη πως μπορούσε να τα καταφέρει ξεκίνησε το δικό της ταξίδι, να βρει όλα όσα είχε ακούσει, είχε πεθυμήσει κι ονειρευότανε. Γιατί η ψυχή της ήθελε πολύ πια να βρει το δρόμο της, το αποκούμπι, τον τόπο της, το μοναδικό δικό της γαλάζιο λιβάδι …
Κι ήταν μακρύς ο δρόμος και σχεδόν μοναχικός και κανείς δεν μπορούσε να της πει που θα έφτανε, που θα σταματούσε! Ίσαμε εκείνη τη στιγμή που άκουσε την καρδιά της να χτυπάει δυνατά και τα αγκάθια της να μην βολεύονται πια στην άκρη του φράχτη…
Που αρχίζει ένα ταξίδι και πως τελειώνει αγαπημένη όλων μας Μαρία Παπαγιάννη; Πως να γνωρίσεις την αγάπη, και που να ψάξεις να τη βρεις; Κι όταν την βρεις τι κάνεις; Νιώθεις πως όλος ο κόσμος, το σπίτι, όλα όσα ονειρευτείτε είναι ακριβώς εκεί. Πως πατρίδα σου είναι δυο καστανά ή γαλανά μάτια και πως δεν έχει πιο πέρα ή πάνω ή αλλού….
Ο δρόμος προς την ενηλικίωση… Ο δρόμος της αγάπης.
Η διαδρομή προς την ωριμότητα και την αναζήτησης της ψυχής, του οράματος, της δικής μας οικογένειας. Τα όνειρα κι οι υποσχέσεις που πρέπει να ακολουθούμε πάντα και να μην μας εμποδίζει τίποτα και κανείς να τα πραγματοποιήσουμε. Κι όταν φτάσει η στιγμή που συναντούμε το άλλο μισό της ζωής μας, όλος ο κόσμος φαντάζει όμορφος, ολοκληρωμένος και …γαλάζιος.
Βρείτε το εδώ : https://www.patakis.gr/product/643135/vivlia-paidika--efhvika-paidikh-neanikh-logotexnia/O-dromos-gia-thn-agaph/
22.Τι είναι η αγάπη; Λίνα Σωτηροπούλου, εικ: Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Μεταίχμιο
Σ΄αγαπάω κάθε μέρα… Γιατί τι είναι η αγάπη; Τι χρώμα άραγε έχει; Μυρίζει; Έχει γεύση είναι κρύα ή ζεστή; Μπορούμε να τη δούμε; Μας μιλάει ; Την έχει ακούσει κανείς;
Τελειώνει ποτές η αγάπη; Φοβάται; Και αν φύγει κάποιος μακριά εκείνη τι κάνει; Κι ως πότε θα υπάρχει;
Από τα πιο τρυφερά και αληθινά βιβλία που έχουν γραφτεί για παιδιά με θέμα τους την αγάπη. Η Λίνα Σωτηροπούλου σε ένα διάλογο με τον εαυτό της, ένα παιδί και …την ίδια την αγάπη. Όλα όσο θα μπορούμε να ρωτήσει ένα παιδί για την αγάπη για να σιγουρευτεί πως υπάρχει, για να την ορίσει και να την καταλάβει.
Ένα βιβλίο που αφήνει ελεύθερη την φαντασία που δημιουργεί ένα σωρό εικόνες και απόψεις… εικονογραφημένο απίστευτα και μοναδικά από την Ντανιέλα Σταματιάδη με πολύ ζωντανά χρώματα και σκίτσα, όπως ταιριάζουν στους πρωταγωνιστές της αγάπης.
Κι αν το βιβλίο δουλευτεί μέσα στην τάξη(αυτά που θα διαβάσετε είναι από την δική μας) τότε θα καταλάβεις πως το χρώμα της αγάπης είναι βαθύ κόκκινο, φούξια και πολύχρωμο… Πώς μυρίζει σαν τριαντάφυλλο που έχει γεύση καραμέλας, μελιού, σοκολάτας τούρτας παγωτού, φράουλας μαρμελάδας της γιαγιάς και γλειφιτζουριού από μήλο. Η αγάπη δεν μιλάει πολύ λέει όμως κάθε μέρα «Σ΄αγαπώ» και το λέει πολύ δυνατά. Και μας χαρίζει απλόχερα φιλιά κι αγκαλιές. Τελειώνει μόνο σαν έρχεται ο χειμώνας και την τρομάζει πολύ ο πόλεμος, τα σπαθιά, ο φόβος, η λύπη, ο θυμός και μια μεγάλη νυχτερίδα.
Και αν θέλετε να δείτε λίγα περισσότερα για το βιβλίο που αγαπήσαμε πολύ όλοι μας δείτε εδώ : https://www.metaixmio.gr/el/products/%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7
23. Σ΄αγαπάω (σχεδόν πάντα),Άννα Λιένας, (Μετάφραση Μαρία Παπαγιάννη)εκδ. Πατάκη
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα σκαθάρι ο Λόλο και μια πυγολαμπίδα η Ρίτα! Ζευγάρι στη ζωή τους αλλά εντελώς διαφορετικοί. Τους ένωνε μια δυνατή αγάπη. Ο Λόλο ήταν σκληρός, βασιλιάς στις μεταμορφώσεις λέγανε, ανεξάρτητος, μυστηριώδης και έλεγχε σχεδόν κάθε του κίνηση. Η Ρίτα πάλι ήταν ανάλαφρη, φωτεινή, με πολλή φαντασία, με ειλικρίνεια και εύθυμο χαρακτήρα. Μια μέρα αυτές οι διάφορες τους αρχίσαν να ενοχλούν και να δημιουργούν θέματα στη σχέση τους. Όμως όσο και αν αυτό τους στεναχώρησε επειδή η αγάπη τους ήταν πολύ δυνατή, είδαν τα άσχημα από άλλη οπτική γωνία. Αρχίσαν να δέχονται ο ένας τα ελαττώματα του άλλου και να κάνουν μικρές υποχωρήσεις…
Η λίστα συμπληρώνεται και ανανεώνεται συνεχώς εδώ :
*https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/2018/02/blog-post_90.html
