Oι στρεσογόνες καταστάσεις και ειδικά όταν είναι χρόνιες έχουν συσχετιστεί με πλήθος προβλημάτων υγείας. Νεότερη μελέτη, ωστόσο, υποστηρίζει ότι το άγχος σε μικρότερες δόσεις θα μπορούσε να είναι ευεργετικό για μια συγκεκριμένη λειτουργία της μνήμης.
«Υπάρχουν λιγότερες πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις του πιο οριοθετημένου άγχους και τα ευρήματα μας αναδεικνύουν ότι τα χαμηλά έως μέτρια επίπεδά του συνδέονταν με αυξημένη νευρική ενεργοποίηση της μνήμης εργασίας, με αποτέλεσμα καλύτερες διανοητικές επιδόσεις» αναφέρει σχετικά ο Assaf Oshri, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Κολέγιο Οικογενειακών και Καταναλωτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Georgia.
Η μνήμη εργασίας σχετίζεται με εκείνες τις πληροφορίες που χρησιμοποιείτε καθημερινά, όπως έναν αριθμό τηλεφώνου ή την ονομασία μιας οδού.
Για την υλοποίηση της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο Neuropsychologia,οι ερευνητές ανέλυσαν μαγνητικές τομογραφίες από το Human Connectome Project, ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας δεδομένα περισσότερων από χιλίων διαφορετικών ατόμων.
Από αυτούς, όσοι ανέφεραν χαμηλά ή μέτρια επίπεδα στρες είχαν αυξημένη δραστηριότητα στα τμήματα του εγκεφάλου που αφορούσαν τη μνήμη εργασίας. Αντίθετα, όσοι ανέφεραν υψηλό στρες είχαν μειωμένη λειτουργία σε αυτές τις περιοχές, σύμφωνα με τα ευρήματα.
Οι ερωτήσεις που έθεσαν στους συμμετέχοντες για να διαπιστωθεί η ποσότητα του άγχους ήταν:
Τον τελευταίο μήνα, πόσο συχνά αναστατωθήκατε εξαιτίας κάποιου απροσδόκητου γεγονότος;
Τον τελευταίο μήνα, πόσο συχνά διαπιστώσατε ότι δεν μπορούσατε να αντεπεξέλθετε σε όλα τα πράγματα που έπρεπε να κάνετε;
Οι ερευνητές ρώτησαν επίσης τους συμμετέχοντες αν αισθάνονταν ότι είχαν μια ζωή με νόημα και εάν είχαν ένα υποστηρικτικό κύκλο φίλων.
Παράλληλα, ήλεγξαν και τη μνήμη εργασίας, δείχνοντας κάποιες εικόνες στους συμμετέχοντες και ζητώντας τους στη συνέχεια να τις ανακαλέσουν.
Για να αξιολογηθεί η νευρική ενεργοποίηση στα διάφορα μέρη του εγκεφάλου, η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τις μαγνητικές τομογραφίες του εγκεφάλου των συμμετεχόντων όσο αυτοί ολοκλήρωναν τις εργασίες.
Όπως διαπιστώθηκε, το χρόνιο και έντονο στρες ήταν ικανό να αλλάξει τη δομή του εγκεφάλου, οδηγώντας σε αύξηση της λευκής ουσίας με κόστος για τη φαιά ουσία, η οποία εμπλέκεται στον έλεγχο των μυών, τη λήψη αποφάσεων, τον αυτοέλεγχο και τη ρύθμιση των συναισθημάτων.
Συν τοις άλλοις, το χρόνιο στρες μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο ημικρανιών, υψηλής αρτηριακής πίεσης και καρδιακών παθήσεων, σημειώνεται στη μελέτη.
Σημαντικό στοιχείο της μελέτης θεωρείται και το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες που λάμβαναν περισσότερη υποστήριξη από την οικογένεια ή τους φίλους τους αποδείχθηκαν εξίσου πιο ικανοί να αντιμετωπίσουν τα χαμηλά έως μέτρια επίπεδα στρες με υγιή τρόπο.
«Είναι φανερό ότι έχοντας τους σωστούς πόρους, όπως μια υποστηρικτική οικογένεια και φίλους, μπορείτε να ενισχυθείτε καλύτερα από τις αντιξοότητες και το στρες» καταλήγει ο δρ. Oshri.
Πηγή: ygeiamou.gr
