Αχ... αυτή η αυτοκαταστροφή μου !

Κατερίνα Μαλλιωτάκη
Κατερίνα Μαλλιωτάκη

Ποιες είναι όμως οι αιτίες της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς;

της Κατερίνας Μαλλιωτάκη 

Αυτοκαταστροφικοί είναι οι άνθρωποι που απλώς αποφεύγουν ή σαμποτάρουν όποιες ευχάριστες εμπειρίες μπορεί να βιώσουν. Μπαίνουν σε σχέσεις και καταστάσεις που γνωρίζουν ότι μπορεί ν υποφέρουν, και απορρίπτουν οποιαδήποτε βοήθεια τους προσφέρεται.

Συνήθως δημιουργούν αισθήματα θυμού στους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εκείνους, κι ενώ νοιώθουν πληγωμένοι και εξευτελισμένοι από αυτή την συμπεριφορά εξακολουθούν να την ακολουθούν. Φυσικά όταν τους δίνεται η ευκαιρία να ζήσουν μια ζωή που θα μπορούσαν να είναι ευτυχισμένοι, αμφισβητούν και σαμποτάρουν το ίδιο τους το συναίσθημα.
Η ιδιοσυγκρασία τους μιλάει για ανθρώπους που παραμένουν αδιάφοροι και έχουν την τάση ν απορρίπτουν τους ανθρώπους που τους φέρονται καλά . Ο βαθμός αυτοτιμωρίας  τους γεννά συναισθήματα ενόχλησης και πόνου, αλλά ωστόσο είναι σταθερός και συνεπής ώστε να εξακολουθούν να είναι δυστυχισμένοι παρά το γεγονός ότι κανείς δεν τους ζήτησε να βρίσκονται στην κατάσταση αυτή.
Ποιες είναι όμως οι αιτίες της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς;
Ο πρωταρχικός ψυχολογικός παράγοντας που κάνει τους ανθρώπους να είναι τόσο αυτοκαταστροφικοί είναι τα συναισθήματα ενοχής και κατωτερότητας. Γυρνώντας πίσω στην παιδική τους ηλικία καταλαβαίνουμε ότι προέρχονται από οικογένειες που γνώρισαν βία, φωνές , βρισιές ή είχαν γονείς που έδιναν με το σταγονόμετρο το συναίσθημα τους και σε πληθώρα τις επικρίσεις τους.
Αυτά τα παιδιά έχουν ακούσει επανειλημμένα ότι είναι ανάξια και ότι δεν θα καταφέρουν τίποτα στην ζωή τους, και έτσι μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους με απόρριψη και κατωτερότητα. Είναι τόσο πεπεισμένα ότι είναι ανεπιθύμητα ώστε όταν οι άλλοι βρίσκουν να πουν για αυτά θετικά πράγματα  μονίμως δυσπιστούν.
Το βασικότερο πρόβλημα τους είναι ότι αυτοαξιολογούνται σχεδόν για κάθε ασήμαντη περίσταση της ζωής τους με αποτέλεσμα να κρίνουν αρνητικά κάθε τους πράξη και να θεωρούν ότι τίποτα δεν κάνουν καλά και για αυτό απορρίπτουν πολύ εύκολα τον εαυτό τους. Υπομονεύοντας όμως τον εαυτό τους σαμποτάρουν «άθελα» τους κάθε προσπάθεια τους με αποτέλεσμα να δημιουργούν ένα ακόμα πρόβλημα.
Αν και όλοι μας κάποια στιγμή της ζωής μας έχουμε υιοθετήσει σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό μια τέτοια συμπεριφορά είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι, οτιδήποτε που επαναλαμβάνεται ταχτικά γίνεται συνήθεια. Σαμποτάροντας λοιπόν τον εαυτό μας σταματάμε κάθε μερίδιο χαράς που δικαιούμαστε να λάβουμε από αυτή την ζωή και μπαίνομε σ ένα λαβύρινθο πόνου, θλίψης και ενοχών που μας οδηγεί στην καταστροφή.
Καλό είναι λοιπόν να βρούμε την ρίζα που μας οδήγησε στην συμπεριφορά αυτή, και με την σχετική βοήθεια που θα λάβουμε τόσο από την αυτοεπίγνωση μας όσο κι από τους άλλους γύρω μας, να την ξεριζώσουμε. Εξάλλου είναι κρίμα να σκοντάφτουμε στις παγίδες που ο ίδιος μας ο εαυτός μας βάζει, χάνοντας την ουσία των πραγμάτων αλλά και την σπουδαιότητα τους!

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ