*Άρθρο του πολιτικού μηχανικού Γιώργου Αλεξάκη
Δεν έχουν όλοι τη δική μας τύχη, να ζουν σε μια παραλιακή πόλη!
Πολλοί θα ονειρεύονταν να μπορούν να αγναντεύουν κάθε πρωί και κάθε σούρουπο τη θάλασσα, να απολαμβάνουν την κίνηση του λιμανιού, να περπατούν φίλοι και οικογένειες με τα παιδιά τους δίπλα στη θάλασσα μια όμορφη ηλιόλουστη ημέρα.
Αυτό είναι το δικό μας φυσικό και γεωγραφικό πλεονέκτημα που μας επιφύλαξε η ιστορία και η γεωγραφία.
Πως θα μας φαινόταν αν από νωρίς το πρωί το παραλιακό μέτωπο του Ηρακλείου είχε κόσμο, κατοίκους και επισκέπτες, περιπατητικές και ποδηλατικές διαδρομές;
Αν δίπλα σε νέους που αθλούνται και μεγαλύτερους που περπατούν βλέπαμε και νέες οικογένειες με παιδιά, καταστήματα και χώρους αναψυχής;
Πιστεύει κανείς ότι αυτές είναι εικόνες μακρινές;
Εικόνες που δεν μπορούμε να απολαύσουμε, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε; Πιστεύω στον αντίποδα ότι είναι οι μόνες που μας αξίζουν ως πόλη.
Για να βελτιώσουμε όμως την πόλη μας πρέπει πρώτα να την ονειρευτούμε!
Και πρέπει να τη σχεδιάσουμε διαφορετικά από ό,τι είναι σήμερα!
Ας δούμε πρώτα από όλα τι γίνεται στη “γειτονιά” μας. Τι κάνουν άλλες πόλεις με παρεμφερή πλεονεκτήματα, με παρόμοιες δυνατότητες.
Η ανάπλαση - αναγέννηση του παραλιακού μετώπου στις πόλεις της Μεσογείου είναι μια πραγματικότητα εδώ και χρόνια. Ένα από τα μεγαλύτερά πλεονεκτήματα της δικής μας πόλης είναι η ιστορική σχέση της με τη θάλασσα.
Όμως δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια, ακόμα και σήμερα, η πόλη μας έχει ακόμη ‘γυρισμένη την πλάτη’ στη θάλασσα.
Θα περίμενε κανείς το αντίθετο! Δεν βλέπω γιατί το Ηράκλειο να υστερεί σε σχέση με την Βαρκελώνη, τη Νίκαια, τη Λισαβόνα και το Τελ Αβίβ.
Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν αξιοποιούμε τη μοναδικότητα του Φρουρίου Κούλε, των Νεωρίων και άλλων σημαντικών κτιρίων κατά μήκος της παραλιακής οδού, την ομορφιά και το φρέσκο αέρα που μας προσφέρει η θάλασσα, την κίνηση του λιμανιού μας, τη γραφικότητα της μαρίνας μας, γιατί δεν τα προσφέρουμε όλα αυτά απλόχερα και στους τουρίστες που έρχονται να μας επισκεφτούν από όλο τον κόσμο!
Μας λείπει η τεχνογνωσία ; η εμπειρία ; έχουμε έλλειμα οραματισμού ; φαντασίας ή μήπως αυτά είναι project ρομαντικά που στην Ελλάδα «δεν γίνονται», στην Κρήτη «δεν γίνονται»;
Δική μου πεποίθηση είναι πως όχι μόνο δεν υστερούμε σε τίποτε, αλλά μπορούμε μέσα από την επιτυχία του Ηρακλείου να διαμορφώσουμε ένα νέο παράδειγμα παραθαλάσσιας ανάπλασης.
Ένα παράδειγμα που θα ενσωματώνει όλες τις δοκιμασμένες «καλές πρακτικές» από τον μεσογειακό – και όχι μόνο χώρο – αλλά θα μπορεί να τις μοχλεύσει με πολιτιστικά αλλά στοιχεία που θα το καθιστούν μοναδικό.
Σήμερα τα περισσότερα τεχνικά ζητήματα και προτάσεις είναι εφικτά. Καταθέτω ένα πρόπλασμα ιδεών και βημάτων για τον τελικό στόχο ανοίγοντας τον δημόσιο διάλογο. Σήμερα λοιπόν μπορούμε :
- Με σχέδιο και με τις κατάλληλες κινήσεις πρέπει να προστατέψουμε και να αξιοποιήσουμε τα Ενετικά Τείχη, τα Νεώρια και το Παλαιό Λιμάνι.
- Να υπογειοποιήσουμε τον παραλιακό δρόμο από την περιοχή των Νεωρίων μέχρι και την κλινική “Μητέρα” ώστε η διαμπερής κίνηση να μη διακόπτει τη σχέση της πόλης με τη θάλασσα και να μην επιβαρύνεται κυκλοφοριακά η περιοχή.
- Να αξιοποιήσουμε περαιτέρω το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας ως ένα από τα κυριότερα points of Interest της πόλης μας.
- Να αναβαθμίσουμε με νέες δραστηριότητες και λειτουργίες όλη την εγκαταλειμμένη σήμερα παράκτια περιοχή από το Μπεντενάκι μέχρι το Παγκρήτιο Στάδιο.
Την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές μπορείτε να φανταστείτε την πόλη μας, το Ηράκλειο με ολοκληρωμένα αυτά τα έργα, αυτές τις παρεμβάσεις;
Αν ναι, συνυπολογίστε και το εξής.
Έχει υπολογιστεί με διεθνείς έρευνες, ότι η επένδυση σε δημόσιους χώρους επιστρέφει το δεκαπλάσιο όφελος μόλις μέσα σε οκτώ χρόνια.
Δε θα βελτιώσουμε απλά την ποιότητα ζωή μας – θα προσδώσουμε μια εντελώς νέα δυναμική στην πόλη αλλά και ολόκληρο το νησί.
Ας στοχεύσουμε λοιπόν σε ένα σύγχρονο Ηράκλειο, όπου ένα αναβαθμισμένο παραλιακό μέτωπο θα του αλλάξει κατηγορία.
Ας στοχεύουμε ψηλά γιατί ο τόπος μας έχει δυνατότητες.
Ας μην χάσουμε άλλες ευκαιρίες.
Αυτά είναι τα ζητήματα αλλά και οι προκλήσεις του μέλλοντος και αν έχει αξία για κάτι να αγωνιστούμε είναι, όλα εκείνα που θα μετασχηματίσουν τον τόπο μας σε μια πόλη πρότυπο της Μεσογείου και της Ευρώπης.
* Ο Γιώργος Αλεξάκης έχει δηλώσει δημόσια το ενδιαφέρον του για τον Δήμο Ηρακλείου
