Η μεγαλύτερη δύναμη του ανθρώπου είναι το συναίσθημα. Αυτό μας κινητοποιεί σε ότι κι αν κάνουμε. Τα συναισθήματα είναι μέρος του εαυτού μας και υπάρχουν, όπου υπάρχουν άνθρωποι. Είναι καθετί που νοιώθουμε και μας προκαλεί μια εσωτερική δράση.
Για να κατακτήσουμε την γνώση των συναισθημάτων πρέπει να τα κατανοήσουμε και να τα γνωρίσουμε. Πρέπει να δουλέψουμε συνειδητά και μεθοδικά για να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε τι συμβαίνει μέσα μας. Όσο περισσότερο κατανοούμε τα συναισθήματα μας τόσο καλύτερα γνωρίζουμε τον εαυτό μας.
Αν με την λέξη συναίσθημα ορίζουμε αυτό που νοιώθει ένας άνθρωπος, διαπιστώνουμε ότι συνήθως είναι αποτέλεσμα μιας κατάστασης, μιας εμπειρίας ή ενός γεγονότος. Στην προσπάθεια τους οι ειδικοί να ερμηνεύσουν τα συναισθήματα τα χώρισαν σε 6 κατηγορίες (Parrot).
Τα βασικά συναισθήματα μας είναι αυτά που αναγνωρίζουμε πιο εύκολα όπως η αγάπη, ο θυμός, ο φόβος , η χαρά, η λύπη και η έκπληξη. Ωστόσο αυτά τα συναισθήματα γεννούν με την σειρά τους δευτερεύοντα όπως η στοργή, η απογοήτευση, η υπερηφάνεια, η οργή, η νευρικότητα κά. Αν π.χ επιλέξουμε από την κατηγορία των βασικών συναισθημάτων τον φόβο, θα αντιληφθούμε ότι είναι ένα φυσιολογικό, προστατευτικό, υγιές, δυσάρεστο και έντονο συναίσθημα. Μπορεί να εκδηλωθεί με άγχος, τρόμο, αποφυγή ή πανικό. Παρουσιάζεται με δυσάρεστες κι υπερβολικές σκέψεις.
Τα συναισθήματα υπάρχουν ανεξάρτητα από το αν τα εκφράζουμε, τα αγνοούμε ή τα κρύβουμε. Ανατροφοδοτούνται ή ξοδεύονται ανάλογα με την χρήση τους. Συνήθως ακόμα κι αν καταπιέζονται ή δεν εκφράζονται θα εκδηλωθούν στην πάροδο του χρόνου με ένα πιο έντονο, δύσκολο ή τραυματικό τρόπο. Τα κλειδωμένα συναισθήματα αυτά παρουσιάζουν ψυχοσωματικές καταστάσεις και ασθένειες.
Όταν βιώνεις τα συναισθήματα σου ωριμάζεις και γίνεσαι αυτόνομος. Η αποδοχή αυτή στην έκφραση είναι η ικανότητα διαχείρισης των συναισθημάτων( συναισθηματική νοημοσύνη). Ο άνθρωπος που μπορεί να τα αναγνωρίσει, κατανοήσει και να τα αξιολογήσει μπορεί να βρει την λύση σε πολλά προβλήματα. Έχει αυτοέλεγχο καθώς διαχειρίζεται την παρόρμηση του και αποκτά ενσυναίσθηση.
Μέσα από τα συναισθήματα προσεγγίζουμε την προσωπική μας ανάπτυξη και ευτυχία. Είναι πολύ σημαντικά καθώς θεωρούνται θεμελιώδους σημασίας στον καθορισμό της αίσθησης του εαυτού . Αν π.χ η αγάπη είναι ένα συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης θα την βρούμε σε διάφορες μορφές όπως προδοσία, εγκατάλειψη, απογοήτευση, συμπαράσταση, εξάρτηση κτλ. Η μεγάλη αυτή ποικιλία της λέξης φέρνει μια αλλαγή στην γκάμα των συναισθημάτων που μπορεί να νοιώθουμε για αυτήν καθώς και αλλαγές στη διάθεση μας. Μπορεί δηλαδή να νοιώθουμε, ερωτευμένοι, απογοητευμένοι, ενθουσιασμένοι, προδομένοι κά.
Καθώς τα συναισθήματα που καταγράφουμε είναι πάρα πολλά, αντιλαμβανόμαστε την σπουδαιότητα και τον ρόλο που παίζουν στην ζωή μας. Είναι ο θεμέλιος λίθος για τον τρόπο που νοιώθουμε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Όλα είναι αποδεχτά (ακόμα και τα αρνητικά) και χρησιμεύουν στην εξέλιξη μας.
Καθώς λοιπόν καταγράφονται σαν δυσάρεστα και ευχάριστα προσπαθούμε να τα εκφράσουμε με υγιείς τρόπους. Οι τρόποι αυτοί πρώτα από όλα έχουν σαν βάση την αποκωδικοποίηση τους. Μαθαίνοντας τα, μπορούμε να τα συζητήσουμε και να τα επικοινωνήσουμε. Η σιωπή και η ανοχή τους δεν είναι ένας βοηθητικός τρόπος να επιλυθούν τα προβλήματα μας. Αν δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τι ακριβώς νοιώθουμε είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε. Κάποιες λύσεις έρχονται μόνο αν καταλάβουμε τι και γιατί νοιώθουμε τα συναισθήματα αυτά, καθώς και τι μας προκαλούν. Αν όλοι μπορούσαμε να τα αναγνωρίσουμε και να τα ελέγχουμε, ο κόσμος ίσως να ήταν καλύτερος και το συναίσθημα θα έχει την θέση που του αναλογεί στην ιεραρχία των αναγκών μας και στην ενεργοποίηση των συναισθημάτων μας.
