Της Κατερίνας Μαλλιωτάκη
Η αγάπη είναι ο θεμέλιος λίθος της ζωής. Πολλοί έχουν μελετήσει τα τερτίπια της και περισσότεροι έχουν ξενυχτήσει για αυτήν. Ωστόσο στο τομέα της ψυχολογίας η αγάπη έχει μελετηθεί από τον Ρόμπερτ Στέρνμπεργκ ο οποίος με την τριγωνική του θεωρία μας δίνει τα συστατικά με τα οποία μια σχέση μπορεί να είναι επιτυχής και ολοκληρωμένη.
Καθώς οι ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων χαρακτηρίζονται δυναμικές και ευμετάβλητες αναζητούμε τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα τους αποδώσουν σταθερότητα και κύρος. Η πιο επιτυχημένη συνταγή στηρίζεται κατά τον Στέρνμπεργκ στην εγγύτητα, το πάθος, και την απόφαση για δέσμευση.
Με την λέξη εγγύτητα αναφερόμαστε στα συναισθήματα εκείνα που φέρνουν σ ένα ζευγάρι οικειότητα και επαφή. Οικειότητα νοιώθουν συνήθως οι άνθρωποι όταν είναι κοντά, μοιράζονται το μαζί, καθώς και τα βιώματα και τις εμπειρίες τους. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν οι σύντροφοι εισπράττουν λεκτική και έμπρακτη επικοινωνία, στοργής και ενδιαφέροντος. Μ αυτό το σκεπτικό θα πρέπει να γίνεται εμφανής η επιθυμία τους να στηρίζονται μεταξύ τους, να νοιώθουν κοντά, να μπορούν να βασίζονται ο ένας στον άλλον σε περιόδους ανάγκης και να μοιράζονται αμοιβαία συναισθήματα. Έτσι και μόνο έτσι το ζευγάρι δένεται μεταξύ του, και νοιώθει θαλπωρή και ζεστασιά. Ωστόσο είναι γεγονός ότι η κατάκτηση της εγγύτητας χρειάζεται αρκετό χρόνο για να επιτευχθεί .
Με τη λέξη πάθος εννοούμε την αποτύπωση της φυσικής και σωματικής έλξης καθώς και το ερωτικό ενδιαφέρον των συντρόφων. Είναι το δεύτερο κύριο συστατικό μιας σχέσης καθώς και η κινητήρια δύναμη που οδηγεί στην σεξουαλική ολοκλήρωση. Η ένταση αυτή βιώνεται σωματικά και εγκεφαλικά. Ωστόσο το πάθος μπορεί να μην εξυπηρετεί μόνο την ικανοποίηση των αναγκών μας αλλά και άλλες ανάγκες όπως αυτή του Εαυτού, της αυτοεκτίμησης, την ανάγκη να ανήκεις κάπου αλλά ακόμα και αυτή της υποταγής. Αντίθετα με την εγγύτητα, το πάθος καθώς και η σωματική διέγερση που προκαλεί μπορεί να σβήσει γρήγορα κι όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο δεν μπορεί να αποτελέσει από μόνο του το μοναδικό στοιχείο ύπαρξης μιας σχέσης.
Η απόφαση-δέσμευση είναι το τρίτο συστατικό του έρωτα. Αναφέρεται στην απόφαση του ατόμου να αναπτύξει ερωτική σχέση με κάποιο άλλον και τη δέσμευση να την διατηρήσει.
Εδώ θα συναντήσουμε δυο μέρη δέσμευσης: το βραχύχρονο και το μακρόχρονο. Το βραχύχρονο μέρος είναι η απόφαση ότι είσαι ερωτευμένος με κάποιο πρόσωπο και σχετίζεσαι ερωτικά ενώ το μακρόχρονο είναι η δέσμευση για τη διατήρηση του συναισθήματος της σχέσης. Αυτές οι δυο πλευρές δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν. Η απόφαση ότι είσαι ερωτευμένος με κάποιον δεν συνεπάγεται δέσμευση. Με αυτό το σκεπτικό πολλοί άνθρωποι μπορεί να είναι δεσμευμένοι στην σχέση τους χωρίς να είναι ερωτευμένοι με τον σύντροφο τους.
Αυτό σημαίνει ότι οι ερωτικές σχέσεις εκτίθενται σε δοκιμασίες εξωτερικές και εσωτερικές για αυτό χρειάζονται δέσμευση. Εξαρτούνται δηλαδή καθαρά από την απόφαση – πρόθεση του συντρόφου ν νοιώσει την ανάγκη του μαζί καθώς και την πρόθεση του να δημιουργήσει ή να μην δημιουργήσει ταυτόχρονα μια σχέση με τρίτο πρόσωπο ίδιου τύπου. Σημαντικό ρόλο για την αποφυγή μιας τέτοιας κατάστασης θα παίξει η ανατροφοδότηση των συντρόφων στο κομμάτι της επικοινωνίας, του πάθους αλλά και της συναισθηματικής σταθερότητας στην πορεία της σχέσης.
Συμπερασματικά λοιπόν η πολυπλοκότητα μιας σχέσης έχει να κάνει με το αίσθημα της οικειότητας της ζεστασιάς και της φροντίδας, με το το πάθος που ορίζει την φυσική και σεξουαλική έλξη της σχέσης καθώς και από την δέσμευση – απόφαση να είσαι με κάποιον ακόμα και μέσω των απαιτήσεων που έχει η σχέση αυτή .Η κατανόηση της ιδιοσυγκρασίας μιας σχέσης εξαρτάται από την ανάμιξη των συστατικών της καθώς και τις δόσεις που την αποτελούν. Ανακατέψτε λοιπόν την φαντασία σας, αφυπνίστε τον ερωτισμό σας, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας και αφεθείτε απλά στα μαγικά χέρια της αγάπης !
