Του Δημήτρη Μιμή
Οι εκλογές πλησιάζουν. Ποιοι θα πάρουν το εισιτήριο από τα πολιτικά κόμματα και να ηγηθούν δεν το γνωρίζουμε ακόμα. Όμως για να το καταφέρουν αυτό, ορισμένα άτομα, παραμονές εκλογών , βγαίνουν στην επιφάνεια και με τον ξεχωριστό τους τρόπο θα ζητήσουν να πάρουν το χρίσμα και μετά την ψήφο μας. Φυσικά μιλάμε κατά κύριο λόγο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, χωρίς να αποκλείουμε και τις εθνικές η τις ευρωεκλογές.
Αυτούς που αναζητούν την ψήφο μας μπορούμε να τους κατατάξουμε σε δύο κύριες κατηγορίες αλλά υπάρχουν και δευτερεύουσες κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν αυτοί που για πολλοστή φορά έχουν εκλεγεί σε προηγούμενες πολιτικές αναμετρήσεις, έχουν προσφέρει ο καθένας ότι μπορούσε και τώρα πάλι θέλουν να ξαναπροσφέρουν στην κοινωνία. Μ΄ αυτό τον τρόπο όμως στερούν απ΄ άλλους, νεότερους τους, να μπουν και αυτοί στη δουλειά και να προσφέρουν. Αυτή η κατηγορία θα μου πείτε ότι το έχουν βρει επάγγελμα και δεν το εγκαταλείπουν. Άλλωστε ποιος αφήνει μια τέτοια δουλειά. Θεωρώ ότι, αν άφηναν τη θέση τους στους νεώτερους, θα βρισκόταν πάλι δουλειά γι΄ αυτούς π.χ. ως σύμβουλοι των νεώτερων ή ως μέντορες τους, αν φυσικά πρότερων ήταν επιτυχημένοι. Στην κατηγορία αυτή υπάρχει μια δευτερεύουσα κατηγορία, αυτή των παιδιών τους, που αφού έχουν μάθει για τα οφέλη των γονέων τους θέλουν και αυτοί σε πολλές περιπτώσεις με την πίεση βέβαια των γονέων τους, να συνεχίσουν το έργο τους, φυσικά χωρίς εμείς να ρωτηθούμε. Δεν λέω τα παιδιά αυτά μπορεί να είναι ικανότατα αλλά ο πειρασμός είναι μεγάλος. Τους συναντάμε κυρίως ως πρωθυπουργούς, υπουργούς αλλά και απλούς βουλευτές αλλά και στη τοπική αυτοδιοίκηση και μη μου πείτε ότι δεν γνωρίζετε κάποιους να ανήκουν σ΄ αυτή την υποκατηγορία.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν άτομα που εμφανίζονται στο σκηνικό της πολιτικής ζωής του τόπου για πρώτη φορά, θα έλεγα από το πουθενά. Αλλά γιατί όχι, όλοι κάποτε έτσι ξεκινούν. Αυτά τα άτομα θα τα εντοπίσουμε ξαφνικά χωρίς πρότερων να έχουν διακριθεί σε κάποιο τομέα. Θα έλεγα ότι έχουν μέσα τους το μικρόβιο της πολιτικής και κυρίως δεν προωθούνται από κάποιο συνδικάτο ή φορέα. Τα άτομα αυτά έχουν αρχίσει από πολύ νωρίς, από τώρα δηλαδή, να εμφανίζονται στο σκηνικό και να διεκδικούν και αυτά το χρίσμα, με ένα ιδιαίτερο τρόπο, με διάφορα δηλαδή αρθράκια στον τύπο που φυσικά δεν ενδιαφέρουν τους αναγνώστες, παρά μονάχα τους φίλους της παρέας. Φυσικά σε μεγάλο βαθμό απορρίπτονται από τους αναγνώστες. Ο καθένας τους, παρουσιάζει τις πολιτικές του απόψεις που όμως είναι αδιάφορες ή αντίθετες από τις απόψεις των αναγνωστών. Τα αρθράκια αυτά τα αναγνωρίζουμε από τον μυστηριώδη και πικάντικο τίτλο τους και το περιεχόμενο τους είναι σχετικό με το επάγγελμα τους αλλά και υποκριτικό για το χθες και υπερβολικό για το σήμερα. Φυσικά όταν παρέλθουν οι εκλογές εξαφανίζονται. Αυτοί είναι λαϊκιστές και προσπαθούν να πάρουν το πολιτικό τους εισιτήριο προσβάλλοντας συνήθως αυτούς που θεωρούν ότι ξέρουν για να φανούν αυτοί καλύτεροι. Αυτά τα φαινόμενα παρατηρούνται και στην πρώτη κατηγορία των αναζητούντων το χρίσμα για το πολιτικό εισιτήριο. Τα άτομα αυτά αντί να προωθούν την ιδεολογία τους, το μόνο που κάνουν είναι να βρίζουν τους αντιπάλους τους, αντί ν΄ αναπτύσσουν ένα δημοκρατικό διάλογο. Αυτοί είναι οι χειρότεροι λαϊκιστές. Μάλλον δεν θα έχουν τίποτα να πουν και γι΄ αυτό επιδίδονται σ΄ αυτό το σπορ. Είναι όπως η πανούκλα που μπορεί να είναι χρόνια κοιμισμένη και κάποια στιγμή θα ξυπνήσει και θα ξαναφέρει τη δυστυχία. Εμείς θα πρέπει να επαγρυπνούμε, γιατί μπορεί να έλθει τόσο ξαφνικά στη ζωή μας και να τ΄ αλλάξει όλα. Εμείς θα πρέπει να είμαστε έτυμοι να την αναγνωρίσουμε και να την αντιμετωπίσουμε.
Μα γιατί όλοι να θέλουν για μια ακόμα φορά να είναι υποψήφιοι, μα γιατί να θέλουν και νέοι να είναι και αυτοί υποψήφιοι; Τους δεύτερους τους κατανοώ, τους πρώτους όχι. Δυστυχώς όμως, πάλι θα υπερισχύσουν οι παλιοί και αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος. Οι παλιοί, η πρώτη κατηγορία δηλαδή, έχουν δώσει όλη τη γνώση και τη ενέργεια τους, άλλοι με επιτυχία και άλλοι χωρίς αποτέλεσμα. Καιρός είναι να αφήσουν τους νέους ανθρώπους που έχουν όρεξη να προσφέρουν και αυτοί τις νέες ιδέες τους. Ας δώσουν το εισιτήριο τους στους επόμενους.
Στις ανωτέρω κατηγορίες, όσοι απ΄ αυτούς τους υποψήφιους εμφανίζονται με διάφορα κείμενα στον ηλεκτρονικό ή έντυπο τύπο, στα κείμενα τους αποκαλύπτονται πολλά από την πολιτική μας κοινωνία αλλά και του περιβάλλοντος του δημοκρατικού μας κλίματος. Έτσι οι αναγνώστες αντιλαμβάνονται περί τίνος πρόκειται. Γι΄ αυτό ας προσέχουν στα αναγραφόμενα τους γιατί οι αναγνώστες αντιλαμβάνονται άμεσα τι πρεσβεύουν οι συγγραφείς.
Στην όλη υπόθεση υπάρχει και κάτι παράδοξο. Αν κάποιος υποψήφιος δεν χρησιμοποιήσει όλα τα ανωτέρω δεν πρόκειται να εκλεγεί ποτέ. Εδώ συναντάμε κάποιες εξέχουσες προσωπικότητες που δεν θα εκλεγούν ποτέ γιατί σέβονται τους τρόπους προβολής της υποψηφιότητας τους αλλά και τους αντιπάλους τους. Όμως μη σας φαίνεται παράξενο, έτσι ήταν και είναι η πολιτική.
Πέρα των ανωτέρω κατηγοριών υπάρχει και η κατηγορία αυτών που γράφουν χωρίς να θέλουν να είναι υποψήφιοι, Γράφουν έτσι γιατί θέλουν απλά να προσφέρουν στην κοινωνία παίρνοντας ταυτόχρονα μια προσωπική ικανοποίηση.
