Η μάνα εν…
Ίσως να μην στο είπα ποτέ, όμως τώρα που μεγαλώνω και φοβάμαι πως θα σε στερηθώ, θα ελπίζω πάντα να είσαι έστω μια κλωστή στο φόρεμα μου, μια μπούκλα στα μαλλιά μου…
/ΡΟΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ
Μάθε να κάνεις χώρο στην καρδιά σου, συγχώρεσε!
«Αυτός που δεν μπορεί να συγχωρέσει τους άλλους, γκρεμίζει τις γέφυρες που θα χρειαστεί ο ίδιος για να περάσει .Γιατί κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη να τον συγχωρούν…»
Φιλία από απόσταση…Κάποιες αγάπες που φέρνουν το μακριά ,τόσο κοντά!
Η φιλία μοιάζει στον έρωτα! Είναι μια αόρατη κλωστή που σε δένει μαγικά με έναν άγνωστο άνθρωπο. Είναι η αίσθηση ότι αυτόν που γνωρίζεις θα γίνει κομμάτι σου
Γιαγιά μου, τι δεν θα ‘δινα να διάβαζες αυτό το γράμμα…
Τα χάδια σου ήταν πάντα τραγουδιστά. Η αγκαλιά κι η ποδιά σου ήταν πάντα εκεί για μένα.
Άνδρας γεννιέσαι… Αρσενικό όμως σε κάνει η συμπεριφορά σου
Ας σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για τον άνδρα, το αρσενικό που έπαψε να υπάρχει… Είμαι πεπεισμένη ότι υπάρχουν αρκετοί ανάμεσα μας, λίγο καθαρότερο κριτήριο στη διαλογή χρειάζεται…
Φαντάσου να βρεθεί κάποιος να σου πει... « Άσε με να σ’ αγαπώ!»
Στις σχέσεις πρέπει να αφήνουμε χώρο για τον πόνο και κάθε ανατροπή που προκαλείται όταν αφοπλίζουμε στρατηγικές και άμυνες
Δυναμικές γυναίκες, ένα δώρο στον κόσμο…
Μην μπερδέψεις την δυναμική γυναίκα με αυτή που βροντοφωνάζει ότι είναι «φεμινίστρια»
«Μαμά, τα παιδιά στο σχολείο....»
...θέλω να φωνάξω στους γονείς πως είμαστε η βάση και η αιτία για τα πάντα
Η Άνοιξη είναι ο τρόπος του Θεού να πει : «πάμε άλλη μια φορά!».
Η Άνοιξη είναι η εποχή που μας δημιουργεί το συναίσθημα της Αναγέννησης, της Νέας αρχής, είναι η μικρή γλυκιά κόρη του Χρόνου...
Δεν ξέρω αν ήμουν τέλεια μητέρα… ήμουν όμως πέρα για πέρα αληθινή….
Σχολή γονέων δεν υπάρχει ακόμη αν και κατά τη γνώμη μου είναι ο πιο σπουδαίος ρόλος που καλούμαστε να υποδυθούμε χωρίς να έχουμε καμία γνώση
Έρωτας από το μίσος… μια προδοσία δρόμος…
Στον έρωτα ξεκινάμε με τόσες προσδοκίες… Η μόνη ίσως κατάσταση στην οποία γεννιούνται στην αρχή της τόσες προσδοκίες που σχεδόν πάντα είναι σίγουρο ότι θα βουλιάξουν…
40! Φτου και βγαίνω…!
Ο απολογισμός των σαράντα, δεν πρέπει να μεταφραστεί από εμάς τους ίδιους σαν «κρίση μέσης ηλικίας» όπως συνηθίζουμε να το λέμε.
Να μάθεις να φεύγεις από τελειωμένες καταστάσεις…
Να μάθεις να φεύγεις, γιατί πολύ απλά, σε περιμένουν άλλα, πολύ καλύτερα που μόνο όταν φύγεις θα τα συναντήσεις...
Είμαι Ελληνίδα, Μακεδόνισσα και αυτό το όνομα μου το έδωσε η Ιστορία…
Επιστρέφοντας σπίτι μου, καθημερινά αντικρίζω το άγαλμα το Μεγάλου Αλεξάνδρου, σε στάση μάχης πάνω στο περήφανο άτι του… συχνά πέφτει το φως της δύσης του ηλίου πάνω του και πλημμυρίζει η καρδιά μου στίχους….
Θέλω να σου πω όσα δεν ξέρεις...
Οι άνθρωποι πρέπει δηλώνουμε τις πεποιθήσεις μας με το παράδειγμα μας...
Έρωτας πνιγμένος στο φόβο...
Λένε, ότι ο φόβος, είναι απουσία αγάπης …κι αν το καλοσκεφτείς ,είναι ακριβώς έτσι
Η εποχή μάς θέλει μόνους ; Mπορούμε να αντισταθούμε!
Ίσως η λύση να είναι στην αγάπη!..Μόνο στην αγάπη…
