Πάντα είναι δύσκολοι αυτοί οι αποχαιρετισμοί. Είναι κάποιες απώλειες που δεν γίνονται αποδεκτές. Ο χαμός του γονιού- και ειδικά όταν είναι νέος- είναι κάτι σκληρό, κόβονται οι ρίζες, που δεν υποφέρεται. Θέλει δύναμη, απαιτεί μεγάλο κουράγιο για να ανταπεξέλθεις στο ξερίζωμα που σου συμβαίνει. Το οικογενειακό και το ατομικό. Μόνο ο χρόνος έρχεται να απαλύνει λίγο τον πόνο...
Είμαστε σήμερα όλοι στο πλευρό του αγαπημένου μας συναδέλφου και φίλου Γιάννη Χαμαλάκη που έχασε χθες τον πατέρα του σε ηλικία μόλις 63 ετών. Αναπάντεχα, χωρίς προειδοποίηση, από αυτές που καμία φορά λες είναι...καλύτερα.
Ξέρω ότι ο Γιάννης δεν ήθελε αναφορές, είναι σεμνό και σπάνιο παιδί. Αλλά δεν μας κάνει καρδιά εδώ στο cretalive και στο capitano να μην κάνουμε αναφορά στο μεγάλο του πένθος, να μην σταθούμε δίπλα στον πόνο του. Να μην αναφερθούμε στον πατέρα του, σε έναν άνθρωπο που έχτισε μια όμορφη οικογένεια, που έδωσε αξίες, μεταλαμπάδευσε ήθος και αυτό φαίνεται στα παιδιά του. Να 'στε καλά Γιάννη να τον θυμάστε και κουράγιο.
Κ.
