«Έζησα τη φρίκη και τον τρόμο του πολέμου στην Ουκρανία. Αερομαχίες πάνω από τις στέγες των σπιτιών μας, θραύσματα από ρουκέτες να πέφτουν στην αυλή, εκεί που άλλοτε τα παιδιά μου έπαιζαν αμέριμνα. Και με το καθημερινό άγχος ότι τα ρωσικά άρματα μάχης, θα πλησιάζουν όλο και πιο κοντά στο σπίτι μας»: Ο Λαμπράκης Λάζος, Ελληνας επιχειρηματίας που ζει μόνιμα στο Κίεβο εδώ και 33 χρόνια και ασχολείται με το εμπόριο σιτηρών, βρέθηκε αυτές τις ημέρες στην Αθήνα και μίλησε στην «Ναυτεμπορική», στέλνοντας μια κραυγή αγωνίας: «Βιώνουμε την απόλυτη φρίκη, μετά τη ρωσική εισβολή. Και ουδείς γνωρίζει πότε θα τελειώσει ο πόλεμος».
Διευθύνων σύμβουλος σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εξαγωγής σιτηρών στην Ουκρανία, ο Λαμπράκης Λάζος προσπαθεί να περιγράψει –όσο πιο ψύχραιμα μπορεί – τις δραματικές ώρες που ζει η Ουκρανία εδώ και σχεδόν δύο μήνες, που ξεκίνησε η ρωσική εισβολή.
«Η κατάσταση στα μέτωπα έχει αλλάξει δραματικά από το “blitzgrieg” –τον αστραπιαίο πόλεμο των τεσσάρων πρώτων ημερών που πολλοί στρατιωτικοί και αναλυτές είχαν βιαστεί να προβλέψουν. Για εμάς που βρισκόμασταν στην Ουκρανία ήταν ξεκάθαρο ότι για να τελειώσει ο πόλεμος, έπρεπε να πέσει το Κιέβο. Και το Κιέβο δεν μπορούσε να πέσει σε 4 ημέρες ακόμη και αν ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι θα φυγαδεύονταν. Μετά από σχεδόν δύο μήνες πολέμου, οι Ρώσοι κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να κατακτήσουν το Κιέβο. Τώρα συγκεντρώνουν ή μάλλον προσπαθούν να συγκεντρώσουν, τις δυνάμεις τους ανατολικά ελπίζοντας να καταλάβουν τουλάχιστον το Ντονμπάς έως τις 9 Μαΐου για να οργανώσουν την παρέλαση τους και να παρουσιάσουν έστω και μια ξεθωριασμένη νίκη. Πάντως, είναι ακόμη μακριά από μια τέτοια προοπτική», λέει στη «Ν», ο Ελληνας επιχειρηματίας.
Το δράμα των Ελλήνων της Ουκρανίας
«Οι Έλληνες που παραμένουν στην Ουκρανία ζούνε την φρίκη του πολέμου καθημερινά όπως και ο υπόλοιπος κόσμος,», λέει. «Σίγουρα η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική στην Μαριούπολη όπου υπάρχει ανθρωπιστική κρίση και που στο μέλλον είναι πιθανόν να αξιολογηθεί ως γενοκτονία. Είναι λυπηρό να έχουμε τόσο πολλούς συμπατριώτες μας ακόμη στην Μαριούπολη και σήμερα είναι άγνωστο ποια θα είναι η τύχη τους. Όσες προσπάθειες και αν έγιναν από την Ελληνική και την Ουκρανική πλευρά για να ανοίξουν ανθρωπιστικοί διάδρομοι , βρήκαν μπροστά τους την άρνηση των Ρώσων οι οποίοι δεν θέλουν μάρτυρες και επιζητούν θεατές για την ψεύτικη παρέλαση τους»....
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Έλληνα επιχειρηματία
