Καρκίνος δε σημαίνει θάνατος: Ραγδαίες θεραπευτικές εξελίξεις

Ελπιδοφόρα τα μηνύματα που έρχονται από τον τομέα των εξελίξεων στη θεραπεία του καρκίνου. Καθημερινά σημειώνονται μικρές και μεγάλες νίκες οι οποίες εξασφαλίζουν χρόνια ζωής στους πάσχοντες ακόμα και σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο.

Όλες αυτές οι εξελίξεις παρουσιάζονται στο πλαίσιο των εργασιών της 8ης Μετεκπαιδευτικής Συνάντησης Νοτιοδυτικής Ελλάδας για τον Καρκίνο: Εξερευνώντας Αχαρτογράφητα Νερά στο Παλαιό Πτωχοκομείο Πάτρας, από την Ογκολογική Μονάδα του ΓΝΠ «Ο Αγ. Ανδρέας» και το Ελληνικό Κολλέγιο Μαστολογίας.

Η διευθύντρια του Ογκολογικού Τμήματος του «Αγ. Ανδρέα» και πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου Αθηνά Χριστοπούλου, μιλώντας στην «Π» για τις θεραπευτικές εξελίξεις υπογραμμίζει ότι με την ανοσοθεραπεία, τις στοχευμένες θεραπείες, τους βιοδείκτες και την εξατομικευμένη ιατρική όπως και στον ρόλο της γονιδιωματικής και των υγρών βιοψιών στη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων, «έχουμε πετύχει ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο να ζουν πάρα πολλά χρόνια. Παλαιότερα για παράδειγμα οι γυναίκες με καρκίνο μαστού ακόμη και με καρκίνο πνεύμονα, νεφρού, μελάνωμα, όταν ήταν σε μεταστατικό στάδιο επιβίωναν τρεις, πέντε, έξι μήνες. Τώρα όμως καταφέρνουν αυτοί οι ασθενείς να ζουν πάρα πολλά χρόνια. Εχει προχωρήσει τόσο πολύ η εξέλιξη στην ογκολογία, που γυναίκες με μεταστατικό καρκίνο μαστού ζουν 5 και 10 χρόνια και με άριστη ποιότητα ζωής. Το κλειδί εδώ είναι στην εξατομίκευση της θεραπείας. Είναι σ’ αυτό που λέμε βιοδείκτες και στοχευμένες θεραπείες ώστε να επιμηκύνουμε τον χρόνο ζωής και οι ασθενείς να ζουν πολλά χρόνια και τονίζω ποιοτικά. Άρα λοιπόν έχουμε πάρα πολλές νίκες κερδίσει σε αυτό τον τεράστιο αγώνα που δίνει όλη η ανθρωπότητα κατά του καρκίνου».

Τεχνητή νοημοσύνη

Αναφερόμενη στην τεχνητή νοημοσύνη, η κ. Χριστοπούλου ξεκαθαρίζει ότι «μπορεί να παίξει ρόλο στη διάγνωση και στη θεραπεία γιατί αναλύει πλέον όπως λέμε, μεγάλη βάση δεδομένων (big data), που μας βοηθάει στην εξατομικευμένη ιατρική απόφαση, να σας το πω έτσι. Όμως θα πω ότι σίγουρα καμία τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα μάτια μας, τα χέρια μας και το ακουστικό μας. Πάντοτε θα χρειάζεται ο γιατρός που θα πρέπει να βλέπει τον ασθενή και βέβαια απλά θα έρθει η τεχνητή νοημοσύνη να διευκολύνει και να εξατομικέψει την όποια θεραπευτική απόφαση. Αλίμονο αν θεραπεύουμε τους ασθενείς με έναν αλγόριθμο, χωρίς να τους βλέπουμε. Σημαντικό κλινικό κριτήριο στη λήψη θεραπευτικής απόφασης είναι η άμεση σχέση του γιατρού με τον ασθενή. Μετά από εμπειρία χρόνου μπαίνεις μέσα, κάνεις επίσκεψη και βλέπεις τον ασθενή, τι μπορεί να χρειαστεί. Μυρίζεσαι, πώς να σας πω, το φορτίο της νόσου».

Ωστόσο, το ισχυρότερο φάρμακο ήταν και παραμένει η πρόληψη. «Το κλειδί είναι να επενδύσουμε στην κουλτούρα της πρόληψης. Για παράδειγμα το κάπνισμα και το άτμισμα, αυτή τη στιγμή στις ηλικίες κάτω των 15 ετών έχουμε την πρωτιά στην Ευρώπη. Εάν δεν καπνίζαμε, ο καρκίνος του πνεύμονα δεν θα υπήρχε. Είναι η πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο αυτή τη στιγμή».

Μάλιστα απαντώντας σε σχετικό ερώτημα η κ. Χριστοπούλου υπογραμμίζει ότι «υπάρχει μία παρανόηση στην κοινωνία σχετικά με το άτμισμα. Τονίζω ότι είναι εξίσου βλαβερό και δεν ξέρουμε τι άλλο θα φέρει διότι πρόκειται για καινούργιο προϊόν. Οι μελέτες συνεχίζονται και αυτό που όλοι συνυπογράφουν μέχρι στιγμής είναι ότι είναι το ίδιο βλαβερό με το κάπνισμα».

Επιμένοντας στο θέμα της πρόληψης αναφέρει επίσης ενδεικτικά ότι «τα περισσότερα κρούσματα καρκίνου υπάρχουν διότι δεν ακολουθούμε μια σωστή κουλτούρα πρόληψης. Αναφέρω ενδεικτικά την κολονοσκόπηση. Ανω των 50 ετών πρέπει να κάνουμε κάθε επτά χρόνια κολονοσκόπηση. Γιατί όταν θα βρεις τον καρκίνο στα πρώιμα στάδια υπάρχει ίαση σε ποσοστό άνω του 95%. Επομένως είναι πάρα πολύ σημαντικό να επενδύσουμε στην πρόληψη».