Του Δημοσθένη Μαράκη
Δεν είχε μόνο κρούσματα και θανάτους. Είχε και θετικές εξελίξεις, που για κάποιες από αυτές περιμέναμε δεκαετίες. Για παράδειγμα, στο παρελθόν διαχειριστήκαμε ένα πακέτο αμέτρητων εκατομμυρίων ευρώ ως «κοινωνία της πληροφορίας» και έπρεπε να έρθει η πανδημία για να δοθεί λύση σε ελάχιστες μέρες για την ηλεκτρονική έκδοση πιστοποιητικών από το κράτος ή την άυλη συνταγογράφηση (e-syntagografisi.gr). Μόλις 15 χρόνια καθυστερήσαμε. Αλλά, τι είναι 15 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα;
-Ε, και, θα μου πείτε. Καταστρέφεται η οικονομία…….. αυτά μας έλλειπαν μόνο!
Όχι. Το μεγαλύτερο κέρδος της πανδημίας είναι άλλο. Αρχίσαμε να ακούμε τους ειδικούς και όχι αυτούς που το παίζουν ειδικοί. Δόθηκε (επιτέλους) βήμα σε επιστημονική ομάδα που έχει το γενικό πρόσταγμα και την επιστημονική ευθύνη. Μπορεί κάποιοι να διαφωνούν με την ομάδα για τον τρόπο χειρισμού, ουδείς όμως δεν αμφισβητεί επιστημονικά τις οδηγίες, πόσο δε, τώρα που αυτές τους δικαιώνουν πανηγυρικά. Διαφορετικά μοντέλα δοκιμάστηκαν σε διάφορες χώρες. Αποδείχτηκε πως, η σωστότερη προσέγγιση ήταν αυτή που υιοθέτησε η επιστημονική ομάδα υπό τον καθηγητή Τσιόδρα. Συγχαρητήρια έρχονται από παντού, αλλά εμείς, ευκολότερα υιοθετούμε συνομοσιολογικές αναλύσεις από το trechagyreve.gr που αναδημοσιεύει η κυρα-Πίτσα από τα κάτω Πηδουλέικα, παρά από τους ειδικούς. Είναι κατάλοιπο. Έχουμε συνηθίσει στο παραμύθι και μας λείπει. Δεν μπορούμε να δεχτούμε τον επιστημονικά μετρημένο λόγο, μας βγάζει από τα (συνομοσιολογικά) νερά μας. Είναι μια καλή αρχή πάντως.
Εκτιμήσαμε την εργασία κάποιων που μέχρι πριν «εμείς ρε σας πληρώνουμε», μια έκφραση που κυκλοφορούσε κατά κόρον στα ΤΕΠ των νοσοκομείων από αγροίκους, κυρίως. Έπρεπε να έρθει η πανδημία για να εκτιμήσουμε την δουλειά της νοσηλεύτριας της ΜΕΘ, της καθαρίστριας του νοσοκομείου, του επιστημονικού προσωπικού των ΜΕΘ, που θυμόμαστε την ύπαρξη των μόνο όταν κάποιος δικός μας χρειαζόταν κρεβάτι. Εκεί ανακαλύπταμε το πραγματικό πρόβλημα, ιδίως όταν κρεβάτι διαθέσιμο υπήρχε σε άλλη πόλη του νησιού ή και κάπου στην υπόλοιπη χώρα. Τα κρεβάτια ήταν συγκεκριμένα. Αν ξέφευγε η πανδημία θα βλέπαμε εικόνες Ιταλίας ή Ηνωμένου Βασιλείου. Δεν έγινε και απέδειξε το επιστημονικό επίπεδο του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού των ΜΕΘ.
Σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας έχει και η υπηρεσία πολιτικής προστασίας. Μια υπηρεσία που μέχρι σήμερα, είχε καταπληκτικά σχέδια, για τα πάντα. Αλλά ΣΧΕΔΙΑ. Επί χάρτου, μόνο.
Κύριοι, σήμερα είναι η καλύτερη ευκαιρία να εκπαιδεύσετε τον κόσμο για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και να βγάλετε από τα συρτάρια σας όλα τα σχέδια που στο μέλλον θα σώσουν ζωές. Σας θυμίζω ότι, στην διάρκεια της καραντίνας είχαμε κύριο σεισμό 6 ρίχτερ και δεκάδες μετασεισμούς μικρότερης ισχύος. Φαντάζεστε πιστεύω τι θα συνέβαινε αν είχαμε καταρρεύσεις κτηρίων ή κατολισθήσεις, επίσης σας θυμίζω ότι παρατηρήθηκε τσουνάμι στην Άρβη και στην Χρυσή. Με το δεδομένο ότι υπάρχουν εκπαιδευμένες εθελοντικές ομάδες αλλά ο κόσμος είναι ανεκπαίδευτος σε τέτοια φυσικά φαινόμενα, θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, μετά το πέρας της πανδημίας να εκπαιδευτεί ο πληθυσμός. Πραγματική εκπαίδευση όμως. Όχι στα χαρτιά. Ο κόσμος έδειξε μια άριστη συμπεριφορά, στην συντριπτική του πλειοψηφία, κατανοώντας πλήρως το πρόβλημα και υπακούοντας στις οδηγίες των ειδικών. Πραγματικά πρωτόγνωρο για ένα λαό τόσο απείθαρχο κατά γενική ομολογία. Ας εκμεταλλευτεί λοιπόν η πολιτεία αυτή τη συγκυρία και ας εκπαιδεύσει τους πολίτες για σεισμό, φωτιά, πλημμύρες, αλλά και πανδημίες, γιατί όχι. Να θυμίσω πως, λόγω της Ολυμπιάδας, υπάρχουν σχέδια για τα πιο ακραία σενάρια.
Η υπηρεσία πολιτικής προστασίας είχε την καλύτερη ευκαιρία να υλοποιήσει μια «άσκηση» σε πραγματικές όμως συνθήκες. Και εδώ οι απόψεις διίστανται, αλλά παρόλο τον χλευασμό, πέτυχε. Ξέρω, χρειάζονται προσοχή οι χειρισμοί τέτοιων αποφάσεων. Είναι πολλοί αυτοί (πολιτικοί και πολίτες) που θα σκεφτούν…… πονηρά, στην ευκολία μετακίνησης ενός χωριού για παράδειγμα, σε άσκηση φωτιάς.
Ας πάρουμε τα θετικά όμως. Η επιστημονική επένδυση του κράτους θα αλλάξει τον τρόπο σκέψης του πολίτη. Θα ξεβολέψει κάποιους από το συνομοσιολογικό συννεφάκι τους, αλλά θα καθαρίσει τα fake πολύχρωμα (πολιτικά) γυαλιά που κυκλοφορούν στην αγορά. Επένδυση που η πολιτεία δεν θα θερίσει τα αποτελέσματά της από την πρώτη χρονιά. Πολύτιμη γνώση όμως, όταν ο πολίτης την χρειαστεί.
Αφήνω τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, ένα θέμα που αλλάζει το τοπίο στα νοσοκομεία της χώρας. Το θέμα των δωρεών. Δεκάδες εταιρείες, ομάδες, συλλογικότητες ή μεμονωμένοι πολίτες δώρισαν ένα τεράστιο αριθμό μηχανημάτων, κρεβατιών ΜΕΘ, μόνιτορ, αναπνευστήρες ή αναλωσίμων στα δημόσια νοσοκομεία. Στα ιδρύματα, που λόγω της πολυετούς κρίσης λειτουργούν στα όρια. Τεχνολογικά το θεωρώ φιλί ζωής για το δημόσιο σύστημα υγείας. Το στοίχημα σήμερα είναι η σωστή διαχείριση και η ανάπτυξη κλινών και υπηρεσιών. Η σωστή κατανομή του εξοπλισμού και η διαχείριση του προσωπικού που ήρθε ή είναι υπό πρόσληψη. Ώστε κάθε άλλη πρόκληση να είναι εύκολα (ή ευκολότερα) διαχειρίσιμη.
Σκίτσο : Το έργο με τον τίτλο «Game Changer» (Αλλαγή παιχνιδιού) βρίσκεται σε κορνίζα σε διάδρομο νοσοκομείου στο Σαουθάμπτον. Στο σημείωμα που άφησε ο Banksy σε γιατρούς και νοσηλευτές έγραψε: «Ευχαριστούμε για όλα όσα κάνετε. Ελπίζω αυτό να φωτίσει λίγο το μέρος, κι ας είναι ασπρόμαυρο».
