του Λάμπρου Αντωνόπουλου
Στις περισσότερες συζητήσεις πολιτικού περιεχομένου που παρευρίσκεσαι , όταν αυτές περιέχουν μια ουσιαστική βάση και δεν περιορίζονται σε «καφενειακού» τύπου κραυγές , παρατηρείς μια αναζήτηση εξεύρεσης ενός πολιτικού σχήματος που μακριά από λαϊκίστικες προσεγγίσεις θα καταφέρει με ρεαλιστικές μεθόδους να προτείνει κάποιες λύσεις.
Ταυτόχρονα όμως παρατηρείται η έλλειψη ποιοτικών στοιχείων τόσο στα πολιτικά πρόσωπα όσο και στους ψηφοφόρους.
Η κεντροαριστερά παραδοσιακά εξέφραζε τις υγιείς πολιτικές σκέψεις, την σκεπτόμενη μερίδα του λαού που δεν παρασυρόταν ούτε από λαϊκισμούς ούτε από ακρότητες και προφανώς ούτε από ημιμαθείς πολιτικούς αναλυτές που στην προσπάθειά τους να πετύχουν τον στόχο τους, όχι απλά ξεχνούν αλλά πέφτουν σε αντιφάσεις που αν τις παρακολουθήσεις μοιάζουν με αυτές των μέθυσων που ισχυρίζονται τη νηφαλιότητα τους .
Μπορεί όμως μια ποιοτική πολιτική σκέψη να αντιταχθεί στην αμάθεια και στην εξοργιστική προσπάθεια των «γενίτσαρων» της σημερινής πολιτικής σκηνής να επιβάλουν τον σκοταδισμό;
Μπορεί! Μόνο όμως μέσα από ουσιώδη διάλογο και μόνον αν δεν κάνει το λάθος να κατέβει στο επίπεδο των λαϊκιστών, γιατί εκεί σίγουρα θα ηττηθεί.
Για να καταφέρει να κερδίσει και να ακουστεί θα πρέπει να εκφραστεί από ποιοτικά στελέχη. Πρόσωπα με καθαρό βλέμμα και προφανώς καθαρό παρελθόν.
Ποιοτικά….! Μεγάλη συζήτηση.
Πως αντιλαμβάνεται σήμερα ο μέσος πολίτης την έννοια του όρου ΠΟΙΟΤΗΤΑ ;
Πως μπορεί αυτό να ερμηνευτεί ως γενικότερη στάση ζωής: στον τρόπο ζωής, στον τρόπο αντίληψης και διαχείρισης καταστάσεων, στη μόρφωση, στην εκπαίδευση ακόμα και στη διασκέδαση;
‘Όλα αυτά προφανώς και έχουν αντίκτυπο στον πολιτικό τρόπο σκέψης.
Άρα τα αίτια της εθελοτυφλίας είναι βαθύτερα. Πλην της σκοπιμότητας εντοπίζεται και η αδυναμία επεξεργασίας της πληροφορίας.
«Το πρόβλημα της χώρας είναι βαθιά πολιτισμικό και μετέπειτα πολιτικό και οικονομικό», έγραψε ο Στέλιος Ράμφος και συμφωνώ απόλυτα.
Η κεντροαριστερά λοιπόν για να μπορέσει ξανά να κερδίσει τους πολίτες με καθαρή αντίληψη των πραγμάτων οφείλει με ποιοτικά χαρακτηριστικά και πρόσωπα να εκφράσει μια Σοσιαλδημοκρατική πολιτική πλήρως εκσυγχρονισμένη που δεν θα φοβηθεί τις ρίξεις και τους αποκλεισμούς.
Ναι αποκλεισμούς … σε καιροσκόπους, σε γυρολόγους και σε πολιτικάντηδες που όσα χρόνια βρέθηκαν στην πολιτική δεν προσέφεραν τίποτα και σε κανέναν παρά μόνον στους εαυτούς τους.
Η κεντροαριστερά δε θα πρέπει να φοβάται να απαγκιστρωθεί από αρχηγίσκους που περιφρουρούν το εκάστοτε πολιτικό τους τσιφλίκι.
Η κεντροαριστερά είναι η λύση… αλλά για να επιβληθεί θα πρέπει να λύσει η ίδια πρώτα τα δικά της προβλήματα.
Η συγκρότηση του χώρου δεν είναι θέμα κομματικό, είναι εθνικό.
Δεν ξέρω αν αυτό το σχήμα ή δεξαμενή σκέψης θα λέγεται κεντροαριστερά, κέντρο ή σοσιαλδημοκρατία. Το μείζον ζήτημα είναι να ενωθούν οι παραγωγικές τάξεις της κοινωνίας μας και με ξεκάθαρους στόχους να απομονώσουν το καρκίνωμα που λέγεται λαϊκισμός.
Για να μπορέσει η χώρα να μείνει μακριά από τις επικίνδυνες πολιτικές πρακτικές των αμαθών και τις καταστροφικές τακτικές των μιασμάτων τα οποία καταφέρνουν να παρεισφρέουν σε κάθε κυβερνητικό σχήμα, είτε αφομοιωμένα από αυτό είτε συνεργαζόμενα με την διαπραγματευτική τους δυνατότητα.
Να απομονωθούν τα παρασιτικά στοιχεία που επιβιώνουν μέσω υπόγειων διαδικασιών και μικροκομματικών τεχνασμάτων.
Να συντριφθούν οι καθεστωτικές λογικές που κατά κανόνα ευνοούν του Μέτριους εις βάρος των Άριστων.
Να επιλέξουμε τελικά τι κοινωνία θέλουμε… όχι για εμάς. Εμείς ηττηθήκαμε από τους Μέτριους, για τα παιδιά μας που θέλουμε να ζήσουν σε ένα δίκαιο περιβάλλον.
Λάμπρος Αντωνόπουλος
Μέλος Κ.Π.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ.
